Περί Παραδείσου

Όλες οι ψυ­χές στον πα­ρά­δει­σο θα εί­ναι πλή­ρεις Θεί­ου Φω­τι­σμού, θα εί­ναι πλή­ρεις Πνεύ­μα­τος Αγί­ου. Θα υπάρ­χει όμως μια δια­φο­ρά… Άλ­λος με την επί­γεια ζωή του έφτα­σε σε τέ­τοια πνευ­μα­τι­κά μέ­τρα, ώστε να δια­θέ­τει και να προ­σφέ­ρει ”σκεύ­ο­ς” χω­ρη­τι­κό­τη­τας Χά­ρι­τος ένα πο­τή­ρι, το οποίο θα εί­ναι πλή­ρεις Πνεύ­μα­τος Αγί­ου. Θα εί­ναι γε­μά­το με Ου­ρά­νιο μύρο. Άλ­λος πάλι προ­σφέ­ρει ”σκεύ­ο­ς” ένα κα­ζά­νι, το οποίο και αυτό θα εί­ναι γε­μά­το με μύρο. Επο­μέ­νως όλοι θα εί­ναι πλή­ρεις, με τη δια­φο­ρά ότι η χω­ρη­τι­κό­τη­τα του ”σκεύ­ου­ς” κάθε ψυ­χής θα εί­ναι δια­φο­ρε­τι­κή, με απο­τέ­λε­σμα και ο βαθ­μός της χα­ράς και της αγαλ­λί­α­σης να εί­ναι δια­φο­ρε­τι­κή στον κα­θέ­να (ποιο­τι­κά θα λά­βουν όλοι το ίδιο, πο­σο­τι­κά δεν θα λά­βουν όλοι το ίδιο).

Και επει­δή ο κα­θέ­νας για τον εαυ­τόν του θα βιώ­νει πλη­ρό­τη­τα και θα κα­τα­λα­βαί­νει ότι δεν χω­ρά­ει πα­ρα­πά­νω, δεν θα βλέ­πει την δια­φο­ρά αυτή, για να συγ­κρί­νε­τε με τον άλ­λον (απο­κλεί­ε­τε έτσι ο φθό­νος). Εδώ να ανα­φέ­ρω, ότι όλα τα ”σκεύ­η” των σε­σω­σμέ­νων και των Αγί­ων να μα­ζευ­τούν, δεν κά­νουν μια δα­χτυ­λή­θρα της Πα­να­γί­ας!

Αν το ”σκεύ­ο­ς” της Πα­να­γί­ας εί­ναι ένας ωκε­α­νός, το ”σκεύ­ο­ς” όλων των σε­σω­σμέ­νων μας δί­νουν μια στα­γό­να! Τόση με­γά­λη δια­φο­ρά υπάρ­χει.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης