Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, συνοδευόμενος ὑπ’ ἀντιπροσωπείας μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ἐπεσκέφθη σήμερον, 4ην Αὐγούστου 2025 τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, ὅπως ἑορτάσῃ τήν ἑορτήν τῆς Προστάτιδος Ἁγίας ἐπί τῇ σεπτῇ μνήμῃ τῆς ὁποίας ἐξεφώνησε πνευματικόν λόγον, λέγων περίπου τά κάτωθι:
«Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα Ρωμανέ,
Σεβαστή Γερόντισσα Ἐλισάβετ,
Σεβασμιώτατοι,
Θεοφιλέστατοι,
ἀγαπητά μέλη τῆς Ἀδελφότητος ταύτης,
Χαιρόμεθα καθώς συμμετέχομεν καί πάλιν μεθ’ Ὑμῶν ἐν τῇ ἱερᾶ Μονῇ ταύτῃ ἐν τῇ σεπτῆ πανηγύρει τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς τῆς Ἰσαποστόλου καί καθώς ψάλλομεν ἐπί τῇ ἱερᾶ μνήμῃ αὐτῆς:
«Ἐδείχθης ἀστήρ φαεινός, καταλάμπουσα τὸν κόσμον τῆς ἁμαρτίας, ὦ Μαρία Μαγδαληνή, ὅτε, μετὰ τὴν ἔνδοξον Ἀνάληψιν τοῦ Σωτῆρος, διῆλθες πόλεις καὶ κώμας, κηρύττουσα ἁπανταχοῦ τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Λόγου, ἐπιτιθεῖσα τοῖς πολλοῖς τόν γλυκύν καὶ ἐλαφρὸν ζυγὸν τοῦ Χριστοῦ».
Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἀνήκουσα εἰς τό ποίμνιον τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατά τήν διάρκειαν τῆς ἐπιγείου διακονίας Αὐτοῦ ἐπέδειξε μοναδικήν ἀφοσίωσιν. Ἡ πίστις αὐτῆς ὑπῆρξε σταθερά καί ἀμετακίνητος ἔτι δε καί ἐνώπιον φοβερῶν κινδύνων. Ἠκολούθησε τόν Κύριον καθ’ ὅλον τό ἐπίγειον ἔργον Αὐτοῦ καί παρέμεινε προσκείμενη μετ’ Αὐτοῦ κατά τάς ζοφεράς ὥρας τοῦ Πάθους καί τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου Αὐτοῦ. Αὕτη δραμοῦσα πρώτη εἰς τό Πανάγιον καί Ζωοδόχον Μνῆμα μετά τό Σάββατον, ἐγένετο πρώτη μάρτυς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· μή κρύψασα τό χαρμόσυνον μήνυμα τοῦτο ἐντός ἑαυτῆς, ἀνήγγειλε τοῦτο πρῶτον εἰς τούς μαθητάς καί ἔπειτα εἰς τόν κόσμον ἅπαντα, ἀναδειχθεῖσα οὕτως ἀστήρ φαεινός, κήρυξ τοῦ Εὐαγγελίου.
Εἰς τούς χρόνους τῆς σήμερον, εἰς ἕνα κόσμον συγχύσεως καί κρίσεως, συγκρούσεων καί χάους, ἐλλείψεως ἀνθρωπίνου ἐνδιαφέροντος καί ἐλεήμονος καρδίας, ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή παραμένει ἱσχυρά μαρτυρία πρός ἡμᾶς ὅτι ἡ σκοτία τοῦ κόσμου οὐ δύναται νά καταβάλῃ ἡμᾶς, διότι, ὡσπερ ἐκείνη, φέρομεν ἐντός ἡμῶν τήν ἀναλαμπήν τῆς θείας Χάριτος ἡ ὁποία εἶναι ἀντανάκλασις τοῦ Φωτός τοῦ ἀληθινοῦ, τοῦ ἐρχομένου εἰς τόν κόσμον, ἵνα φωτίσῃ τόν κόσμον. Συνεπῶς, ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἀποτελεῖ παράδειγμα πρός μίμησιν.
Ἡ ἀποστολή ἡμῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους ἐγκειται εἰς τό ὑπηρετεῖν καί φυλάττειν τά Πανάγια Προσκυνήματα, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τήν ἀδιάψευστον μαρτυρίαν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ὄντως ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή διά τῆς διαδόσεως τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐνίσχυσε τήν βαθυτέρα ἐνότητα μεταξύ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Τό στερρόν της κήρυγμα ἐπανήνωσε τούς μαθητάς, οἱ ὁποῖοι ἦσαν διασκορπισμένοι διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων μετά τήν Σταύρωσιν τοῦ Κυρίου.
Ἡ ἐν Χριστῷ ἑνότης ἐπιφέρει καρπούς, οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦν εἰς τήν τῶν πάντων σωτηρίαν. Ἡ ἑνότης μᾶς διασφαλίζει τήν ὁδόν καί τά μέσα τῆς σωτηρίας καί, ὡς πρεσβεύει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγων πρός τόν Τιμόθεον «καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται, … ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται….καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται»… (Τιμ. 1, 10-11). Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἐδείξατο ἡμῖν διά τοῦ ἱεραποστολικοῦ αὐτῆς ἔργου πρός τόν πλησίον ὅτι καί ἡ ἰδική μας ἀποστολή ἀναφέρεται πρός τόν πλησίον καί ὅλον τόν κόσμον, πιστούς καί ἀπίστους, Χριστιανούς καί μή. Ἡ ζωή καί ἡ κατάληξις πάντων τῶν ἀνθρώπων εἶναι κοινός κλῆρος καί ἡ Ἁγίας Πόλς Ἱερουσαλήμ ἵσταται ὡς φᾶρος ἐλπίδος, ὅπως καί τό φῶς τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς εἶναι ἄσβεστον καί ἀμείωτον.
Εἴθε ὁ Θεός νά εὐλογῇ ὑμᾶς, Σεβαστή Γερόντισσα, καί τά μέλη τῆς Ἱερᾶς καί σεπτῆς συνοδείας ὑμῶν καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης, οὕτως ὥστε πάντοτε νά ἐνδυναμώνησθε ὑπό τοῦ παραδείγματος τῆς θείας προστάτιδος ὑμῶν (Ἁγίας Μαρίας)”.
