Στην Ακολουθία του Εσπερινού και του Παρακλητικού Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο που τελέστηκαν στον Ιερό Ναό Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον» χοροστάτησε χθες Τρίτη 12 Αυγούστου 2025 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος κήρυξε και το Θείο Λόγο.
Ο Σεβασμιώτατος εισαγωγικά είπε πως είμαστε «ειλικρινώς ευλογημένοι, διότι ζούμε στην Ορθόδοξη Ελλάδα, στην οποία το φως του Ευαγγελίου ήρθε δια των Αγίων Αποστόλων», «οι οποίοι μας εγέννησαν δια του Ευαγγελίου εις Χριστόν» και συνέχισε: «Έχουμε αυτή τη μοναδική ευλογία» «να ζούμε το θαύμα και η πίστη μας να μην είναι μια ευσεβής φλυαρία ή ένας λόγος που τον συλλαμβάνουν τα ανθρώπινα μυαλά και τον καταγράφουν. Να μην είναι, δηλαδή, θρησκεία, αλλά να είναι αποκάλυψη, να είναι θαύμα, να είναι η είσοδος του ουρανού στη γη, στη ζωή μας. Αυτό το μεγαλείο, λοιπόν, πανηγυρίζουμε αυτόν τον ιερό μήνα του Δεκαπενταυγούστου τιμώντες την Αειπάρθενο Κυρία Θεοτόκο, τη Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων η οποία κατόρθωσε το ακατόρθωτο: να ανοίξει ένας άνθρωπος τις πύλες της ιστορίας και να εισέλθει εντός της οικουμένης και της ανθρώπινης οικογένειας ο Πανάγιος και Πανακήρατος Θεός».
«Για αυτό και την τιμούμε τόσο πολύ, γιατί εκείνη μας χάρισε τη ζωή και την Ανάσταση», πρόσθεσε στη συνέχεια, τονίζοντας παράλληλα πως «η Χάρις του Θεού έχει επιδαψιλεύσει πολλά θαύματα και πολλές ευλογίες σε αυτόν τον τόπο» και αναφερόμενος ιδιαιτέρως στην πόλη του Πειραιά επεσήμανε πως «η μεγάλη αυτή πόλη στο μεγάλο λιμάνι, ο Πειραιάς μας, έχει ευλογηθεί από την Υπεραγία Θεοτόκο, όπως και πολλές άλλες περιοχές της πατρίδος, με μία θαυμαστή εύρεση Αγίας Εικόνος της που έχει καταγραφεί στην ιστορία και στη μνήμη αυτού του τόπου».
«Όλος ο τότε ευσεβής λαός συγκλονίστηκε από το θαύμα και το γεγονός, διότι είναι μοναδική αυτή η απεικόνιση της Παναγίας ως ‘’Ρόδον το Αμάραντον», σημείωσε και συνέχισε: «Δεν υπάρχει στην οικουμενική ορθοδοξία και στη χριστιανοσύνη γενικότερα άλλος τύπος εικόνος που να λέγεται ‘’Ρόδον το Αμάραντον’’. Και αυτό το προσωνύμιο στην Παναγία αναλύεται διττώς. Το μεν διότι εκείνη εγέννησε το Αμάραντο Ρόδο, το Χριστό που μέσα στην οικουμενική απελπισία των ανθρώπων, στην αμαρτία, στο θάνατο, στη φθορά, στην αρρώστια, στη δυστυχία, στην προδοσία, στο έγκλημα, ο Χριστός είναι το αληθινό και αιώνιο Ρόδο που αναβλασταίνει από την ανθρώπινη οικογένεια και μεταποιεί τον κόσμο». «Και ποια ήταν τα άνθη; Οι Άγιοι οι χαριτόβρυτοι! Αυτά τα ωραία εύοσμα άνθη του παραδείσου που αναθάλλουν και αναβλασταίνουν εδώ στη γη. Αλλά ταυτόχρονα ‘’Ρόδον το Αμάραντον’’ είναι και η Παναγία μας, η οποία ανεβλάστησε από την οικογένειά μας. Η Παναγία δεν ήταν ένα εξωκόσμιο πρόσωπο. Δεν ήταν ένας άλλος άνθρωπος, άλλης υφής. Σαν και εμάς ήταν. Άνθρωπος όπως εμείς», «αλλά αγάπησε τόσο πολύ το Θεό, ώστε έγινε άξια να γίνει κοινωνός του Θεού και όχι μόνο κοινωνός, αλλά και να εισέλθει μέσα της ο Κύριος».
«Η Παναγία, λοιπόν, είναι ‘’Ρόδον το Αμάραντον’’ και η ίδια και ταυτόχρονα μας προσφέρει, μας αναβλασταίνει ως αιώνια ρίζα της ζωής το αιώνιο Ρόδον που είναι ο Χριστός», συμπλήρωσε.
Σε αυτό το σημείο ο Σεβασμιώτατος υπενθύμισε ότι στον Πειραιά φυλάσσεται μια μοναδική στον ορθόδοξο κόσμο εικόνα της Παναγίας με το όνομα «Ρόδον το Αμάραντον», η οποία βρέθηκε θαυματουργικά το 1890 από έναν ψαρά στα βράχια της Πειραϊκής χερσονήσου. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1895, η εικόνα έγινε αφορμή για ένα μεγάλο θαύμα: θεράπευσε την πόλη από τη φονική, λοιμώδη, φοβερή και φρικτή πανδημία της ευλογιάς, που είχε συνδυαστεί με επιδημία χολέρας και απειλούσε όχι μόνο τον πληθυσμό, αλλά και τη διεξαγωγή των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε το γεγονός πως οι πιστοί, «λιτανεύοντες την εικόνα της Παναγίας, άρχισαν οι θεραπείες και σιγά σιγά οι νόσοι αυτοί εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα τον επόμενο χρόνο, το 1896 να γίνει πλέον στην Αθήνα με τα πάσης τιμής η επαναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων που είναι ένα παγκόσμιο γεγονός συναλληλίας και συναδελφώσεως των λαών με τα μεγάλα ιδεώδη του Ολυμπισμού και του ‘’ευ αγωνίζεσθαι’’».
Πρόσθεσε, επίσης, πως η Παναγία συνέχισε να προστατεύει την πόλη και αργότερα, θυμίζοντας σε όλους το χαρακτηριστικό θαύμα του 1929, όταν η Υπέρμαχος Στρατηγός, η Κυρία Θεοτόκος εμφανίστηκε σωματικά στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς κατά την διάρκεια Ιεράς Αγρυπνίας στις 24 προς 25 Μαρτίου, σκεπάζοντας τον λαό με το Μαφόριό της – «όπως ακριβώς είχε το ίδιο ευλογήσει και το λαό του Θεού στο Ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως» – γεγονός που μαρτυρήθηκε από τους 870 παρευρισκομένους και τις αρχές. Σημείωσε δε, πως ο Ναός της Ευαγγελιστρίας στον Πειραιά χτίστηκε για να μπορούν οι πιστοί να εκφράζουν την αγάπη τους στην Παναγία, επειδή την εποχή εκείνη δεν υπήρχε η σημερινή δυνατότητα και η ναυσιπλοΐα ήταν πάρα πολύ προβληματική προκειμένου να φτάσουν οι πιστοί στο νησί της Τήνου και για να προσκυνήσουν το εικόνισμα της Παναγίας μας.
Και τα δύο αυτά θαυμαστά περιστατικά τα οποία υπενθύμισε ο Σεβασμιώτατος «για να κατανοήσουμε πόσο ευλογημένη πόλη είμαστε», όπως χαρακτηριστικά είπε, κατεγράφησαν στον ημερήσιο Τύπο της εποχής.
«Η Παναγία, λοιπόν, μας έχει περιβάλλει με την αγάπη Της, τη σκέπη Της, τη χάρη Της, την ευλογία Της, τον αγιασμό Της», είπε στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας, όμως, παράλληλα πως «δεν αρκούν οι ευσεβείς λόγοι. Χρειάζονται οι ευσεβείς πράξεις», γιατί «το έργο το σπουδαιότερο από όλα είναι να συντονίζουμε τη ζωή μας με το θέλημα της Παναγίας μας. Και το θέλημα της Παναγίας είναι να είμαστε αρεστοί και ωραίοι στον Υιόν της και να ακούμε το μήνυμα του Κυρίου μας». «Να είναι οι πράξεις μας, οι λόγοι μας, οι σκέψεις μας καθαρές, γεμάτες φως, γεμάτες ευλογία από τη Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων».
«Η Παναγία μας χαρίζει την Ανάσταση, γιατί ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο θάνατος», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, σημειώνοντας πως «η μόνη μας καταφυγή είναι η Παναγία, γιατί εκείνη αναστήθηκε πρώτη από όλους μας και ήδη εγγυάται και τη δική μας Ανάσταση».
Τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε θερμά την οικογένεια Κατσαρού και ιδιαίτερα τον παραμονάριο της Παναγίας, κ. Ευάγγελο, καθώς και την ευγενική σύζυγό του, κα Ελένη, οι προπάτορες των οποίων προσφέρθηκαν σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την Παναγία, για τις πλούσιες δωρεές και ευλογίες της «να χτίσουν το ιερό αυτό ναΰδριο και να θέσουν προς προσκύνηση αιώνια την ιερά εικόνα που θαυματουργικά ανευρέθη στη θάλασσα», όπως χαρακτηριστικά είπε. «Ως μικρή ένδειξη τιμής» πρόσφερε στον κ. Ευάγγελο «έναν επιστήθιο Σταυρό, ευχόμενος ο Θεός να ευλογεί εκείνον και την οικογένειά του και να αυξάνει τον πόθο τους προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.
