Με κατάνυξη η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στα Φάρσαλα

Την Παρασκευή 15 Αυγούστου, ημέρα της μεγάλης Θεομητορικής Εορτής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος βρέθηκε κοντά στους πιστούς των Φαρσάλων, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Μέσα σε κλίμα βαθιάς κατάνυξης, χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, υψώνοντας προσευχή στην Παναγία για όλους.
Προ της απολύσεως ο Ποιμενάρχης μας προέβη σε χειροθεσία νέου Αναγνώστου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, του κ. Νικολάου Κοτρώνη.
Στο Θείο Κήρυγμά του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Τιμόθεος τόνισε τη σημασία της τιμής και της αγάπης προς το πάνσεπτο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, με αφορμή τη σημερινή μεγάλη Θεομητορική εορτή. Με λόγο πατρικό και θεολογικά εμπεριστατωμένο, αναφέρθηκε στη μοναδική θέση της Παναγίας στο σχέδιο της θείας Οικονομίας, καλώντας τους πιστούς να μιμηθούν την ταπείνωση και την υπακοή Της και να την επικαλούνται ως μεσίτρια και προστασία στις δυσκολίες της ζωής:
«Όλην αυτή την περίοδο, από την πρώτη του μηνός, με αποκορύφωμα τη σημερινή μεγάλη Θεομητορική εορτή, όπου όπου γης Έλληνες εορτάζουν – ή καλύτερα όπου γης Ορθόδοξοι Χριστιανοί – οι οποίοι τιμούν, αγαπούν και σεμνύνονται για το πρόσωπο της Παναγίας, μητέρας του Κυρίου και βέβαια, μετά από 9 ημέρες, την απόδοση της εορτής, τα 9ήμερά Της, αλλά και μέχρι το τέλος του μηνός, με την 31η, όπου έχουμε την κατάθεση της Τιμίας Ζώνης Της.
Ένας μήνας ολόκληρος αφιερωμένος στο πρόσωπο της Παναγίας, Μητέρας του Θεού μας. Ένας μήνας ολόκληρος ο οποίος μας συγκαλεί πνευματικά και μας συνεγείρει γι’ αυτό το υπερευλογημένο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου.
Εάν σκεφτούμε την παρουσία της, είναι μια γυναίκα όπως όλες οι γυναίκες του κόσμου· όπως είναι η μητέρα μας, η σύζυγός μας, η αδελφή μας – αλλά ένα κεχαριτωμένο πρόσωπο, με πολλές πολλές χάρες και αρετές στη ζωή της. Το οποίον, αυτό το ιερό πρόσωπο, καθιερώθηκε μέσα στη ζωή και στη συνείδηση της Εκκλησίας μας, γιατί ταπεινώθηκε τόσο πολύ και δέχθηκε την κλήση του Θεού να γίνει δούλη Κυρίου· να φύγει από πάνω της κάθε κοσμική φροντίδα, μέριμνα, ηδονή, απόλαυση και να παραχωρήσει ολόκληρο το είναι της εις τον Κύριο της Δόξης, για να σκηνώσει μέσα στην παρθενική της μήτρα και διά των παρθενικών της αιμάτων να σαρκωθεί ο άσαρκος Λόγος.
Να γίνει η πύλη όπου κατέβηκε ο Θεός εις την γη. Αυτό, πρέπει να το κρατήσουμε πολύ ζωντανά και δυναμικά στη ζωή μας, γιατί – εφόσον Εκείνη γίνεται η πύλη για να κατέβει ο Θεός εις την γη, όπως οι προφήτες προεκήρυξαν και στο βιβλίο της Γενέσεως που διαβάσαμε εχθές το βράδυ, στο Παλαιοδιαθηκικό Πρώτο Ανάγνωσμα, ο δίκαιος και πατριάρχης Ιακώβ, που ενυπνιάσθη αυτήν την πύλη του Ουρανίου Θεού που κατέβηκε στη γη, ταυτόχρονα γίνεται η Παναγία η πύλη για να μπούμε εμείς εις τον Ουρανό. Ταυτόχρονα γίνεται η Παναγία το πρόσωπο όπου καθοδηγεί όλους εμάς διά της ταπεινώσεώς της. Γίνεται το ιερό πρόσωπο όπου εμείς το ακολουθούμε, για να μπορέσουμε να ζήσουμε τον Χριστό.
Το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, που καταγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, περιγράφει μια σύνηθες, συνηθισμένη στιγμή και γεγονός της ζωής του Χριστού μας: να διδάσκει τον λαό. Και εκεί, λοιπόν, μέσα από το πλήθος, μια γυναίκα να σηκώνεται και να Του λέει· «Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά Σε, καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας». Είναι μακαρισμένη αυτή η γυναίκα, είναι ευτυχής, είναι πανευτυχής, γιατί εκράτησε στην αγκαλιά της τον Κύριο της δόξης.
Μέχρι προχθές, στην τελευταία Παράκληση, στο τελευταίο Εξαποστειλάριο, ο ιερός υμνωδός με θαυμασμό αναφωνεί: «Πῶς κρατεῖς τὸν Δεσπότη τῆς κτίσεως; Πῶς τὸν παίρνεις στὴν ἀγκαλιά σου; Πῶς τοὺ δίδεις τοὺς μαστούς σου, νὰ πάρει γάλα καὶ νὰ τὸν ἀναθρέψεις;». Ο Χριστός, όμως, μέσα σε όλους αυτούς τους μακαρισμούς, ένα πράγμα επιλέγει: «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν». Όλα είναι καλά, όλα είναι ευλογημένα, όταν έχουν μέτρο, όταν έχουν δυνατότητα προσεγγίσεως μέσα στη σχέση μας με τον Θεό και στη σχέση μας με τους άλλους ανθρώπους· αλλά το πρώτιστο είναι αυτό – να μπορείς να ακούς τον λόγο του Θεού και να τον πραγματοποιείς στη ζωή σου.
Μια εναγώνια, έμπονη πολλές φορές, προσπάθεια ώστε ο Θεός να σκηνώσει μέσα στις καρδιές μας και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις της ενθέου ζωής, της θεοκοινωνίας, αυτή που ανέπτυξε με τη Μητέρα Του και μας τη χάρισε σε όλους εμάς, για να την έχουμε μεσίτρια, προστάτρια, πύλη για να ανοίγει ο Ουρανός και να ανεβαίνουμε εμείς μέσα σε Αυτόν και να γευόμαστε τη χαρά του Παραδείσου.
Μόνο εγκώμια, λοιπόν, σήμερα στο πανυπερευλογημένο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου. Αλλά, σας παρακαλώ πολύ, μαζί με τον δικό μας τον προσωπικό αγώνα, να εντείνουμε τις προσευχές μας και να σκεφτούμε όλους σήμερα και να προσευχηθούμε ενώπιον του ιερού Της Εικονίσματος για όλους αυτούς τους πυρόπληκτους αδελφούς μας, που έχασαν τη ζωή τους, τις περιουσίες τους, τον τόπο τους, που κατακαίγεται η Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Και μαζί με αυτούς, να προσευχόμαστε και για τους άνδρες και τις γυναίκες του Σώματος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της πατρίδος μας, οι οποίοι με πολλή αγωνία, με πολλή προσπάθεια, με πολλή ανιδιοτέλεια και με ηρωισμό πράγματι, αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για να κατασβήσουν την πύρινη λαίλαπα. Αυτή την προσευχή, σας παρακαλώ, σήμερα να αποκομίσουμε όλοι μας στο ιερό πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου.
Παράλληλα να ευχηθούμε στον νέο Αναγνώστη, τον Νικόλαο, να τον ευλογεί ο Θεός, να διακονεί τον λαό του Θεού, το ιερό ψαλτήριο, τα ιερά Αναγνώσματα, να έχει κατά Χριστόν ζωή πνευματική, ώστε αυτήν την χάρη και τη δωρεά που του αποθέσαμε σήμερα επάνω του, εις τους ώμους του, ευόρκως, με ευλάβεια και με φόβο Θεού, να πραγματοποιεί και να επιτελεί στη ζωή του. Χρόνια Πολλά!».
Ακολούθως, προέστη της επισήμου Δοξολογίας, επί τη απελευθερώσει της πόλεως των Φαρσάλων από τον τουρκικό ζυγό και τέλεσε επιμνημόσυνο Δέηση στο μνημείο των πεσόντων, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία «15ης Αυγούστου”.