ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
κ. κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ἀγαπητά μου παιδιἀ,
Τόν μῆνα Σεπτέμβριο, ὁ νοῦς μας φτερουγίζει ἐπάνω στὸν Γολγοθᾶ. Με τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας, ὁραματιζόμεθα τὸν Χριστό, φορτωμένο τὸ βαρύ Σταυρό, νὰ ἀνεβαίνει τὸ ἀνηφορικὸ μονοπάτι τοῦ Γολγοθᾶ, με ἐμπτισμούς καὶ κολαφισμούς, με κατάρες καὶ ἀναθέματα, με πόνους καὶ ὀδήνες.
Ἀνεβαίνει ἐκουσίως τὸν Γολγοθᾶ, προκειμένου νὰ ὑποστεῖ τὸν μαρτυρικὸ καὶ ἀτιμωτικό θάνατο τοῦ Σταυροῦ. Τοῦ Σταυροῦ, ποῦ προτοῦ τὸν λάβει στούς ὥμους Του καὶ τὸν ἁγιάσει με τὸ Τίμιο Αἷμά Του, ήταν τὸ σύμβολο τῆς αἰσχύνης, τὸ ὄργανο τοῦ θανάτου καταδίκων καὶ μάλιστα ἀτιμωτικοῦ καὶ ἐξευτελιστικοῦ θανάτου, κακούργων, προδοτῶν καὶ ἐγκληματιῶν.
Ἀπὸ τότε ὅμως ποῦ τὸν ἔλαβε στούς ὥμους του ὁ Θεῖος Λυτρωτής, τὰ πράγματα ἄλλαξαν. Ὁ Σταυρὸς ἔγινε τὸ ἱερότερο σύμβολο τῶν Χριστιανῶν. Ἔγινε τὸ σύμβολο τῆς θυσίας, τῆς νίκης καὶ τῆς αὐταπαρνήσεως. Ἐπ᾿ αὐτοῦ ἔγινε ἡ μεγάλη θυσία ὅλων τῶν αἰώνων, ἡ ὁποία καὶ προκαλεῖ τὰ ἱερότερα ρίγη στὶς ἀνθρώπινες ὑπάρξεις. Ἐμπνέει ὅλους τοὺς δυνατοὺς χαρακτῆρες. Τοὺς δίνει δύναμη γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουν ὅλες τὶς θύελλες καὶ τὶς καταιγίδες τῆς παρούσης ζωῆς με θάρρος καὶ καρτερία.
Ὁ Σταυρὸς είναι τὸ σύμβολο τοῦ πόνου τῆς ζωῆς. Είναι ἡ πίστις μας, ἡ δόξα μας, τὸ ἀήττητο τρόπαιο τῆς δικῆς μας σωτηρίας. Δέν χρειαζεται πολλὴ σκέψη καὶ μεγάλη σοφία νὰ ἐννοήσουμε ὅλα αὐτά. Φτάνει νὰ ἐνθυμηθοῦμε τί ἐγινε ἐπάνω στὸν Σταυρό μὲ τὸν θάνατο τοῦ Σωτῆρος μας.
Ἐπάνω στὸν Σταυρό συνετρίβη ἡ δύναμις τοῦ ἐχθροῦ τοῦ Σατανᾶ, τοῦ ἀδυσώπητου τυράννου τῶν ψυχῶν μας. Ὁ Κύριός μας ἔδωσε τὴν μάχη, πολέμησε τὸν γίγαντα τῆς κακίας καὶ τοῦ συνέτριψε τὴν κεφαλή. Τὸν ἔσυρε δέσμιο στὸ ἅρμα τοῦ Σταυροῦ Του, ὅπως οἱ παλαιοί ἐκεῖνοι θριαμβευτές ἔσυραν δεμένους στὰ ἅρματά τους τὸν ἡττημένο ἀντίπαλο.
Ἐθριαμβεύσε ὁ Κύριός μας ἐπάνω στὸν Σταυρό τόσο πολύ, ὥστε ὁ Ἅδης νὰ πονεῖ καὶ στενάζων νὰ βοᾷ. «Κατελύθη μου ἡ ἐξουσία, τὸ κράτος μου ἔλυσε ὁ Υἱὸς τῆς Μαρίας». Τόσο μέγας ὁ θρίαμβος, ὥστε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, πλήρης χαρᾶς καὶ ἐνθουσιασμοῦ, νὰ φωνάζει πρὸς τὸν ἡττημένο Ἅδη, «Ποῦ σου θάναται τὸ κέντρον; Ποῦ σου Ἅδη τὸ νῆκος;» καὶ παράλληλα νὰ καυχᾶται, «Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι, εἰ μη ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Ἡ νίκη ὄμως τοῦ Σταυροῦ πρέπει νὰ γίνει καὶ δική μας προσωπικὴ νίκη. Τρεῖς ἐχθροὺς ἔχουμε νὰ πολεμήσωμε. Τὰ πάθη μας, τὰ ὁποῖα ζητοῦν νὰ μᾶς ὑποτάξουν, νὰ μᾶς καταστήσουν δούλους τῆς σάρκας καὶ τῆς ὕλης.
Τὸν κόσμον, ὁ ὁποῖος καθημερινὰ στήνει παγίδες με τὶς θελκτικὲς φωνὲς, μέ τά ἀπατηλὰ θέλγητρά του γιὰ νὰ μᾶς συλλάβει καὶ ὁδηγήσει στὸν ὄλεθρο καὶ τὴν καταστροφή.
Καὶ τρίτον, τὸν Σατανᾶ, ὁ ὁποῖος παρόλο ποὺ ἔχει σπασμένη τὴν κεφαλή, δὲν ἡσυχάζει, ἀλλὰ ὁρμᾶ καὶ ἀγωνίζεται νὰ μᾶς κυριεύσει.
Ὁ ἀγῶνας δύσκολος γιὰ νὰ νικήσουμε τοὺς ἐχθρούς. Βέβαια, δὲν θὰ νικήσουμε με τὴ δική μας δύναμη, ἀλλὰ με τὴ δύναμη τοῦ Σταυροθέντος καὶ Ἀναστάντος Χριστοῦ μας.
Ἀγαπητοί μου,
Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης μέ τήν ὀρθόδοξη βιωματική ἐμπειρία, μᾶς ἐπισημαίνει: «Ὁ Σταυρός εἶναι βοηθός στους πειρασμούς, Σωτῆρας στους κινδύνους, παρηγορητής στην ἀθυμία μας, βοηθός στις ἀνάγκες μας, κυβερνήτης στη θάλασσα, ἀναψυχή στις συμφορές. Ὁ Σταυρός εἶναι φύλακας τη νύκτα σε ὅσους κοιμοῦνται και ἀγρυπνᾶ μαζί με ὅσους ἀγρυπνοῦν και ἀγωνίζεται μαζί με ὅσους ἀποκάμνουν.» Και συνεχίζει: «Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ ἐνίσχυση ὅσων ἀτονοῦν, ἡ ἀνάπαυση ὅσων κοπιάζουν, ἡ τροφή τῶν πεινασμένων, ἡ δύναμη ὅσων νηστεύουν, ὁ προπονητής τῶν ἀγωνιστῶν, ἡ σκέπη τῶν γυμνῶν, ὁ συνοδοιπόρος τῶν ξενιτεμένων. Ὁ Σταυρός εἶναι ὁ σοφρωνιστής τῶν πλουσίων, ὁ προπονητής τῶν πτωχῶν, ὁ προστάτης τῶν χηρῶν, ἡ φροντίδα και ὁ τροφός τῶν ὀρφανῶν.»
Πορευόμενοι πάντοτε κάτω ἀπό την σκιά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἄς λαμβάνουμε θάρρος καὶ δύναμη, χαρὰ καὶ ἐλπίδα, ἀφοβία καὶ εἰρήνη καρδιάς, γιά μιά νέα ζωή ποὺ τὴν χρειαζόμεθα περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορά στην ἐποχή μας.
Μέ πατρική ἀγάπη
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
