Μέ ἱεροπρέπεια καί εὐλάβεια ἑορτάσθη καί ἐφέτος στήν Σύμη ἡ ἑορτή τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μέ ἐπίκεντρο τόν Προσκυνηματικό Ἱ. Ναό Γενεθλίου Θεοτόκου τῆς «Πειραιώτισσας», ὅπου ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία, μέ συλλειτουργούς του, τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Σύμης καί τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Δημητρίου Σύμης π. Γεώργιο Κακακιό, ἀπόγονο τῆς οἰκογενείας τῆς Κτιτορίσσης τοῦ Ἱ. Ναοῦ. Τό δέ ἀναλόγιο διηκόνησαν οἱ Ἱεροψάλτες, κ. Πανορμίτης Κακακιός, υἱός τοῦ προαναφερθέντος Ἱερέως καί ὁ φιλοξενούμενος κ. Θεόδωρος Κορδοκούζης.
Ὁ Σεβασμιώτατος δραττόμενος τῆς εὐλογημένης αὐτῆς εὐκαιρίας, ὁμίλησε πρός τούς ἐκκλησιαζομένους πιστούς, ἀναφερόμενος εἰς τό «παγκοσμίου εὐφροσύνης γενέθλιον», πού καθίσταται «ἡ εἴσοδος ὅλων τῶν ἑορτῶν καί τό προοίμιο τοῦ μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ», κατά τόν ἅγιο Ἀνδρέα Κρήτης. Στήν γέννηση τῆς Παναγίας, πού ἔγινε πρόξενος τῆς ἀναγεννήσεως, ἀναπλάσεως, ὡραιοποιήσεως καί ἀνακαινίσεως τῶν πάντων, ἀφοῦ Αὐτή γέννησε χρονικῶς, κατά ἀνερμήνευτο καί παράδοξο τρόπο, τόν ἄχρονο καί προαιώνιο Θεόν Λόγον, τόν Δημιουργό καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου.
Ὅλες οἱ προεικονίσεις, προτυπώσεις καί προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σέ Αὐτήν ἀναφέρονται. Ἀποτελεῖ τήν ἀποκορύφωση, τήν ὁλοκλήρωση τῆς παλαιοδιαθηκικῆς παιδαγωγικῆς προετοιμασίας τῆς ἀνθρωπότητος γιά τήν ὑποδοχή τοῦ σαρκωθέντος Σωτῆρος Θεοῦ. Τήν Παναγία μας προεικόνιζαν ἡ ἄφλεκτος βάτος τοῦ Μωυσέως, οἱ θεόγραφες πλάκες καί ἡ κιβωτός τοῦ Νόμου, τό οὐράνιο μάννα καί ἡ χρυσή στάμνα, ἡ λυχνία καί ἡ τράπεζα, ἡ ράβδος Ἀαρών ἡ βλαστήσασα, ἡ κλίμακα τοῦ Ἰακώβ, ὁ πόκος τοῦ Γεδεών, τό ἀλατόμητον ὄρος τοῦ Δανιήλ, ἡ κάμινος πού μέ τό πῦρ δρόσιζε τούς Τρεῖς Παῖδες, ἀλλά καί αὐτά τά Ἅγια τῶν Ἁγίων της σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. Ἡ Θεοτόκος εἶναι τό μεταίχμιο μεταξύ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης. Γιά τήν Παλαιά ἀποτελοῦσε τό κήρυγμα τῶν προφητῶν, τήν προσδοκία τῶν δικαίων• ἐνῷ γιά τήν Καινή Διαθήκη γίνεται ὁ γλυκασμός τῶν ἀγγέλων, ἡ δόξα τῶν ἀποστόλων, τό θάρρος τῶν μαρτύρων, τό ἐντρύφημα τῶν ὁσίων, τό καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, γι’ αὐτό καί τήν μακαρίζουν «πᾶσαι αἱ γενεαί». Ἐπίσης ἐπεκαλέσθη τίς ἀκοίμητες πρεσβεῖες Της γιά τούς ἐπικαλουμένους Αὐτήν εὐσεβεῖς Χριστιανούς, ἀλλά καί γιά τήν Πατρίδα μας.
Τέλος πραγματοποιήθηκε λιτανεία τῆς Χαριτοβρύτου Εἰκόνας τῆς Παναγίας πέριξ τοῦ Ἱ. Ναοῦ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται ὅτι θεμελιώθηκε τό ἔτος 1966, μερίμνη τῆς εὐλαβοῦς Συμαίας Φωτεινῆς Κακακιοῦ, προκειμένου νά ἐνθρονισθεῖ ἐντός ἡ θαυματουργή αὐτή εἰκόνα τῆς Παναγίας βρεφοκρατούσας, τήν ὁποία ἡ μακαριστή πλέον, γερόντισσα εἶχε στήν κατοχή της ὡς πατρογονικό ἱερό κειμήλιο. Λόγω τῶν δυσχερῶν ἱστορικῶν συγκυριῶν τῆς ἰταλοκρατίας καί τοῦ πολέμου, ἡ εἰκόνα εἶχε μεταφερθεῖ γιά κάποια χρόνια στόν Πειραιά καί ὅταν ἐπαναπατρίστηκε στήν Σύμη, ἀπέκτησε τήν προσωνυμία «Πειραιώτισσα».
Μετά τό πέρας, μέ τήν μέριμνα τῆς φιλόξενης οἰκογενείας τῶν Ἐπιστατῶν τοῦ Ἱ. Ναοῦ, προσφέρθηκαν στούς ἐκκλησιαζομένους πλούσια πατροπαράδοτα κεράσματα προκειμένου τό κλίμα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί εὐφροσύνης, νά ἐπισφραγισθεῖ καί μέ τήν εὐλογημένη εὐκαιρία τῆς διαπροσωπικῆς ἐπικοινωνίας καί ἐπαφῆς τῶν ἀνθρώπων.
