Συνέντευξη στη Σοφία Χρήστου
“Αμοιρους πνευματικής γνώσεως» χαρακτηρίζει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ όλους εκείνους οι οποίοι καταφέρθηκαν κατά της προσκυνήσεως των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, σε μια βαρυσήμαντη συνέντευξη στην «Κιβωτό». Ο κ. Σεραφείμ χαρακτηρίζει μύθο τα περί εκκλησιαστικής περιουσίας, ενώ, αναφερόμενος στον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, υποστηρίζει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, γιατί -εκτός των άλλων- το θέμα αφορά και τις μουφτείες και τις άλλες Εκκλησίες. Πάντως, σε περίπτωση που συναντούσε τον πρωθυπουργό, ο δυναμικός ιεράρχης απλώς θα του υπενθύμιζε ότι «η θεΐστική αναγωγή είναι μονόδρομος”».
Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας στην αντιμετώπιση της κοινωνικής κρίσης;
Η Εκκλησία του Χριστού είναι το σώμα του Αναστημένου Νικητού του θανάτου και η μετοχή του ανθρώπου σε Αυτήν νοηματοδοτεί τη ζωή του και τον καθιστά ικανό να υπερβεί τον έσχατο εχθρό του ανθρώπου, τον θάνατο. Η Εκκλησία προσφέρει στον άνθρωπο, εάν το θέλει, όχι απλώς την αθανασία, οντολογικά και υπαρξιακά, αλλά την ομοήθεια προς τον Θεό και την κατά χάρι θέωση, δηλαδή τη μετοχή του ανθρώπου διά των ακτίστων θείων ενεργειών στη ζωή του Θεού. Δεν είναι ένας κοινωνικός οργανισμός, ούτε ένα κοινωνικό ιατρείο, ούτε ένα κοινωνικό εστιατόριο. Αυτό που προσφέρει διαχρονικά είναι ο Χριστός και η εγχρίστωση του σύμπαντος κόσμου. Αποτέλεσμα, όμως, αυτής της θεοκοινωνίας είναι η αντιμετώπιση κάθε ανθρώπου ως πλησίον και ως ζώσης εικόνος του ζώντος Θεού, διότι ο αληθινός Θεός είναι κοινωνία προσώπων. Συνεπώς, η Εκκλησία αντιμετωπίζει την κοινωνική κρίση τόσο σε ηθικό επίπεδο, καλούσα σε προσωπικό αγιασμό και σε μετάνοια και στηλιτεύουσα το πολύμορφο και πολυειδές κακό, όσο και σε υλικό επίπεδο, τη λεγομένη ανθρωπιστική κρίση, περιβάλλουσα κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως των οιωνδήποτε «προδιαγραφών» του, με την άφατη και χριστομίμητη αγάπη που αναλύεται στην ανακούφιση των βιωτικών αναγκών. Σε πανελλήνιο επίπεδο η Εκκλησία καθημερινώς διανέμει 50.000 μερίδες φαγητού και σε υλικές παροχές δαπάνησε το 2014 ποσόν άνω των 100.000.000.
Τις τελευταίες μέρες, σχετικά με την περιφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, πέρα από τη μεγάλη υποδοχή, πολλοί έκαναν λόγο για ακραία φαινόμενα και θρησκοληψία… Τι απαντάτε;
Όσοι κατεφέρθησαν κατά της τιμητικής προσκυνήσεως των αγίων λειψάνων είναι άμοιροι πνευματικής γνώσεως και ζωής, διότι αυτό που η Εκκλησία τιμά στα πρόσωπα των αγίων είναι η εγχρίστωση των προσώπων και η θέωσή τους, δηλαδή η επίτευξη του καθ’ ομοίωσιν. Η Εκκλησία προσκυνά τιμητικώς και σέβεται τα τίμια λείψανα των αγίων που χαρίτωσε το Πνεύμα το Άγιο, διότι εντός των αγίων ζει ο Πανάγιος και Πανακήρατος Θεός. Αυτοί που αρνούνται ως νεοεικονομάχοι τη θέωση του ανθρωπίνου προσώπου και κατ’ επέκταση την πνευματική αναγωγή του και την ύπαρξη της αθανάτου ψυχής του εγκλωβίζουν τον άνθρωπο στον γήινο χωροχρόνο και τον απομειώνουν ως πρόσωπο, διακηρύσσοντας την ασυνείδητη και άλογη σύστασή του από ασυνείδητα και άλογα βιολογικά υλικά, την ίδια στιγμή που μιλούν για τιμή, συνείδηση, δικαιοσύνη, ιδέες που έχουν μεταφυσική προοπτική και άκτιστη αλήθεια. Γι’ αυτό ακριβώς διιστορικά έχει αποδειχθεί ότι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες κατά του ανθρωπίνου προσώπου και καταδολιευτές του είναι αυτοί που αρνούνται τη μεταφυσική αναγωγή του. Όποιος αρνείται την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό τελικά αρνείται με τον πλέον αποκρουστικό τρόπο τον άνθρωπο.
Η Εκκλησία προσκυνά τιμητικώς και σέβεται τα τίμια λείψανα των αγίων που χαρίτωσε το Πνεύμα το Άγιο, διότι εντός των αγίων ζει ο Πανάγιος και Πανακήρατος Θεός
H Εκκλησία σηκώνει και το βάρος των μεταναστών. Πώς θα μπορούσε να λυθεί το θέμα αυτό;
Για την Εκκλησία ως σώμα Χριστού δεν υπάρχουν άνθρωποι α’ και β’ διαλογής. Είναι όλοι παιδιά του ενός και μόνου αληθινού Θεού. Το πρόβλημα, όμως, των ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών δεν είναι τόσο απλουστευμένο, όπως εμφανίζεται, διότι συνδέεται άρρηκτα τόσο με τη δυνατότητα μιας μικρής χώρας, όπως της πατρίδας μας, να επαρκέσει στην περίθαλψη πολυεκατομμυρίων δυστυχισμένων ανθρώπων της Υποσαχάριας Αφρικής, της Μ. Ανατολής και των εμπολέμων περιοχών όσο και με τον κίνδυνο σχεδιασμένου εποικισμού και δημογραφικής αλλοίωσης του πληθυσμού και αναπόδραστης μεταβολής της κουλτούρας και του πολιτισμού του τόπου, με προφανές αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας ιδιοπροσωπείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η λύση του προβλήματος είναι να αναλάβουν οι δημιουργοί του προβλήματος, που εγκληματικά γκρέμισαν τα κοσμικά καθεστώτα στο Ισλάμ, εγκαθιδρύοντας δήθεν τη δημοκρατία, που είναι έννοια εντελώς ασύμβατη με τη θεολογία του Ισλάμ, το οποίο στοχοποιεί θανάσιμα την άρνησή του, το βάρος και το κόστος αντιμετωπίσεως των «δημιουργημάτων» τους.
Πολλά ακούγονται για την περιουσία της Εκκλησίας. Εκτιμάτε πως είναι τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην απόσβεση του ελληνικού χρέους;
Ο μύθος για την εκκλησιαστική περιουσία έχει καταδειχθεί πλέον και το γνωρίζουν όλοι. Από την περιουσία της Εκκλησίας το 1833 σήμερα έχει απομείνει το 4%, από το οποίο είναι δεσμευμένο το 3%. Νομίζετε ότι το υπόλοιπο 1% της εκκλησιαστικής περιουσίας μπορεί να αποσβέσει το ελληνικό χρέος;
Πώς κρίνετε τη στάση των ξένων έναντι της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια;
Για την κατάσταση της χώρας μας σήμερα ευθύνονται και οι ξένοι, οι οποίοι αφειδώς μετά τη Μεταπολίτευση μοίραζαν δισεκατομμύρια που ενθηλάκωνε αισχρώς το πολιτικό σύστημα και το πελατειακό κράτος, το οποίο δεν δημιούργησε υποδομές ουσιώδους αναπτύξεως και θωρακίσεως έναντι της πολυμόρφου διαφθοράς. Ευθύνη έχει και η χώρα μας και ο λαός μας, διότι αποδέχθηκε ελαφρά τη καρδία την καταιγίδα του καταναλωτισμού και της ψευδοευμάρειας, που είχαν, όπως αποδείχθηκε, πήλινα πόδια.
Από την περιουσία της Εκκλησίας το 1833 σήμερα έχει απομείνει το 4%, από το οποίο είναι δεσμευμένο το 3%. Νομίζετε ότι το υπόλοιπο 1% της εκκλησιαστικής περιουσίας μπορεί να αποσβέσει το ελληνικό χρέος;
Πώς κρίνετε όσα ακούγονται για τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας; Ποια η άποψή σας;
Οι διακριτοί ρόλοι Εκκλησίας και Κράτους προβλέπονται με το ισχύον Σύνταγμα. Για ιστορικούς λόγους, η Εκκλησία έχει την ιδιότητα του ΝΠΔΔ, την οποία όμως έχουν στην έννομη τάξη της Ελλάδος και οι μουσουλμανικές μουφτείες, καθώς και οι ισραηλιτικές κοινότητες. Συνεπώς, μια αλλαγή στο νομικό status για λόγους ισότητος θα πρέπει να συμπεριλάβει και τις μουσουλμανικές μουφτείες, γεγονός που θα προσβάλει τη διεθνή Συνθήκη της Λωζάννης και που τυγχάνει ευνόητο ότι δεν είναι τόσο εφικτό. Όσοι ομιλούν με τόση προχειρότητα και νομική άγνοια γι’ αυτό το τόσο εξειδικευμένο και σοβαρό θέμα έχουν ως μοναδικό εφαλτήριο το περιώνυμο «θράσος της άγνοίας» τους. Εάν εννοούν ως χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους τον χωρισμό Εκκλησίας και Έθνους, οι άνθρωποι είναι άμοιροι ιστορικής μνήμης και πάσχουν από αφόρητη πνευματική αγκύλωση, εφ’ όσον νομίζουν ότι μπορούν να κλονίσουν την πίστη από τις ψυχές των ανθρώπων. Το τείχος του αίσχους κατέπεσε το 1990, αλλά αυτοί δεν διδάχθηκαν το παραμικρό.
Σεβασμιώτατε, αν συναντιόσασταν με τον πρωθυπουργό, ποιο είναι το θέμα που θα του θέτατε; Τι θα του ζητούσατε;
Να σκεφθεί ότι η σκοπιμότης και η τελονομία σελαγίζουν από τα βάθη των ωκεανών έως τις συστροφές των τρισεκατομμυρίων γαλαξιών και ότι ένα άλογο και ασυνείδητο κβαντικό πεδίο δεν μπορεί να δημιουργεί την πολυπλοκότητα, τη σύνθεση και την αρμονία του κόσμου με τη θαυμαστή υπερμαθηματική ακρίβεια. Απαιτείται Νους που σκέπτεται, αποφασίζει, δημιουργεί και χαρίζει στον άνθρωπο το συνειδέναι. Συνεπώς, η θεϊστική αναγωγή του είναι «μονόδρομος».
Ποιος ο ρόλος της Μητρόπολής σας στην τοπική κοινωνία του Πειραιά;
Να εγχριστώσει τους ανθρώπους, να τους καταστήσει πολίτες της Βασιλείας του Θεού, ικανούς να νικήσουν τον θάνατο και τη φθορά, άξιους να χαρούν την Ανάσταση και τη Θεοκοινωνία.
