Τό Σάββατον, 7ην/20ήν Σεπτεμβρίου 2025, ἑωρτάσθη μέ μετάθεσιν ἡ ἑορτή τοῦ Γενεθλιου τῆς Θεοτόκου εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Κοινότητα τῆς πόλεως Σαχνίν τοῦ βορείου Ἰσραήλ, μίαν ἐκ τῶν δώδεκα Κοινοτήτων τῆς δικαιοδοσίας τῆς Μητροπόλεως Ἄκκρης -Πτολεμαΐδος, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, μεγαλοπρεπῆ καί παμμεγέθη, ἀνεγερθέντα κατά τά τελευταῖα ἔτη ὑπό τῆς Κοινότητος, διά προσφορῶν αὐτῆς καί προσφορῶν ἄλλων δωρητῶν, τῇ σημαντικῇ οἰκονομικῇ συμβολῇ τοῦ Πατριαρχείου καί τῇ σημαντικῇ καί ἀφοσιωμένῃ δραστηριότητι τοῦ ἐκ Σαχνίν ἰατροῦ κ. Μάτζιντ Γαντούς.
Ἡ λαμπρά αὐτή Θεομητορική πανήγυρις ἐτελέσθη διά θείας Λειτουργίας, εἰς τήν ὁποίαν προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος κατόπιν θερμῆς ὑποδοχῆς, ἡ ὁποία ἐπεφυλάχθη Αὐτῷ ὑπό τῶν Προσκόπων τῆς πόλεως, συλλειτουργούντων Αὐτῷ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος κ. Μακαρίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, Ἀραβοφώνων Ἱερέων τῆς περιοχῆς Βορείου Γαλιλαίας τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Προϊσταμένου τοῦ Ναοῦ π. Ἀνδρέου, ψαλλούσης δεξιά καί ἀριστερά τῆς χορῳδίας τῆς πόλεως καί μετεχόντων πολλῶν πιστῶν μετ’ εὐλαβοῦς προσευχῆς.
Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θείας Λειτουργίας ὡμίλησεν ἡ Α.Θ.Μ., ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι ὁμιλίας Αὐτοῦ ἑλληνιστί:
«Χαῖρε Κεχαριτωμένη, τό πάσης χαρᾶς χαριέστερον καί πρᾶγμα καί ὄνομα, ἐξ ἧς ἡ χαρά ἀδιάδοχος εἰς τόν κόσμον Χριστός γεγέννηται, τῆς Ἀδαμιαίας λύπης τό ἰατρεῖον» Καί ἁπλούστερον: Χαῖρε Κεχαριτωμένη, τό πιό χαρούμενο ὄνομα καί πρᾶγμα ἀπό κάθε χαράν, ἀπό τήν ὁποίαν γεννήθηκε στόν κόσμον ὁ Χριστός, ἀνεπανάληπτη χαρά, τό φάρμακο τῆς λύπης τοῦ Ἀδάμ», λέγει ἐγκωμιαστικῶς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.
«Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ περικαλλεῖ τούτῳ Ναῷ τῆς πόλεως ὑμῶν Σαχνίν, ἵνα ἑορτάσωμεν τό χαρμόσυνον γεγονός τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, περί τῆς ὁποίας ὁ ὑμνῳδός ἀναφωνεῖ λέγων: «ἐν σοὶ τὸ τῆς Τριάδος μυστήριον, ὑμνεῖται καὶ δοξάζεται ἄχραντε· Πατὴρ γὰρ ηὐδόκησε, καὶ ὁ Λόγος ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ θεῖον Πνεῦμα σοὶ ἐπεσκίασε».
Ὄντως τό πάσης χαρᾶς χαριέστερον καί πρᾶγμα καί ὄνομα ἀποτελεῖ τό θαυμαστόν γενέθλιον τῆς Θεοτόκου Μαρίας ἐκ τῶν δεσμῶν τῆς στειρώσεως τῆς Μητρός αὐτῆς Ἄννης καί τοῦ Πατρός αὐτῆς Ἰωακείμ, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ σωτηρία εἰς ἅπαντας τούς ἀνθρώπους δεδώρηται, ἰδιαιτέρως δέ εἰς τούς Πρωτοπλάστους, τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔαν, οἱ ὁποῖοι ἀπηλευθερώθησαν, ἡ μέν Εὔα τῆς καταδίκης ὁ δέ Ἀδάμ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς (κατάρας).
Τοῦτο ἐξ ἄλλου προκατήγγειλεν ὁ Προφήτης Ἡσαΐας λέγων: «ἔσται ἡ ρίζα τοῦ ᾿Ιεσσαί, καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν· ἐπ᾿ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν», (Ρωμ. 15,12, Ἡσ. 11,10), καί Δαυΐδ λέγων: «καί ἐξελέξατο τήν φυλήν Ἰούδα τό ὄρος Σιών, ὅ ἠγάπησεν», (Ψαλμ. 77,68). Ἀξιοσημείωτος εἶναι ἡ ρῆσις τοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως: Ἰδού ἐνίκησεν ὁ λαός ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἡ ρίζα Δαυΐδ», (Ἀποκαλ. 5,5).
Κατά τόν Προφήτην Ἡσαΐαν, ὁ Ἰεσσαί θά εἶναι ὡς ρίζα, ἐκ τῆς ὁποίας θά βλαστήσῃ ἡ γενιά τῶν πιστῶν. Ὁ Χριστός ὡς τέλειος ἄνθρωπος ὑπῆρξεν ἀπόγονος ἐκ τῆς ρίζης τοῦ Δαυΐδ βλαστήσας κλάδος. Ὁ Χριστός δέ ὡς τέλειος Θεός εἶναι ἡ ρίζα, ἐκ τῆς ὁποίας ἀνεφύη ὁ Δαυΐδ καί πάντες οἱ πνευματικοί ἀπόγονοί του. «Ἀνέστη γάρ ὁ Χριστός, ἤγουν ἐβλάστησεν», ἑρμηνεύει ὁ Ζυγαβηνός.
Μέ ἄλλα λόγια, ἡ γέννησις τῆς Θεοτόκου Μαρίας εὐαγγελίζεται κατά τόν θεῖον Παῦλον τό μυστήριον τό ἀποκεκρυμμένον ἀπό τῶν αἰώνων ἐν τῷ Θεῷ, Τῷ τά πάντα κτίσαντι διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, (Πρβλ. Ἐφεσ. 3,9). Διό καί ὁ ὑμνῳδός ἀναφωνεῖ λέγων:«Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος Θεός, θρόνον ἅγιον ἐπὶ γῆς ἑαυτῷ προητοίμασεν, ὁ στερεώσας ἐν σοφίᾳ τοὺς οὐρανούς, οὐρανὸν ἔμψυχον, ἐν φιλανθρωπίᾳ κατεσκεύασεν· ἐξ ἀκάρπου γὰρ ρίζης, φυτὸν ζωηφόρον, ἐβλάστησεν ἡμῖν τὴν Μητέρα αὐτοῦ…».
Ἡ γῆ ἐπί τῆς ὁποίας ὁ Θεός προητοίμασεν Ἑαυτῷ θρόνον ἅγιον εἶναι ἡ ἰδία γῆ, ὁ ἴδιος τόπος, ἔνθα ἐκοιμήθη καί ἐνυπνιάσθη ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ λέγων: «καὶ ἰδοὺ κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ᾿ αὐτῆς· ὁ δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς…», (Γεν. 28, 12-13).
Κατά τούς ἐγκρίτους θεοφόρους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, τόσον ἡ κλῖμαξ ὅσον καί ἡ γῆ ὑποδηλοῦν τήν ὑπερευλογημένην Παρθένον Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Διό καί ὁ μέν ὑμνῳδός ἀναφωνεῖ λέγων: « Χαῖρε κλῖμαξ ἐπουράνιε δι’ ἧς κατέβη ὁ Θεός», ὁ δε ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἐπικαλεῖται τούς προφήτας Ζαχαρίαν καί Ἰωήλ, τούς προειπόντας τήν γέννησιν τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας: «Τέρπου καί εὐφραίνου θυγάτηρ Σιών, διότι ἰδού ἐγώ ἔρχομαι καί κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου, λέγει Κύριος» (Ζαχ. 2,14), «θάρσει γῆ χαῖρε καί εὐφραίνου, ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι», (Ἰωήλ, 2,21), προκαταγγέλλουν ἀντιστοίχως οἱ Προφῆται Ζαχαρίας καί Ἰωήλ.
Ἑρμηνεύων τούς λόγους τούτους τῶν Προφητῶν, ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας διερωτᾶται λέγων: «Πότε γάρ δέδοται τό χρῆναι θαρσεῖν τῇ γῇ; οὔτε δέ αὖ καί ἐμεγάλυνε Κύριος τοῦ ποιῆσαι μεθ’ ἡμῶν; εἰ μή ὅτι ὁ Θεός ὤν ὁ Λόγος γέγονεν ἄνθρωπος», [Καί ἁπλούστερον: πότε ἐπετράπη νά εἴπωμεν «ἔχε θάρρος ἡ Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας»; Πότε καί πάλιν πότε, ὁ Κύριος ἔκαμε τό θαυμαστόν ἔργον νά εἶναι μαζί μας; Τότε μόνον, ὅταν Θεοῦ ὄντος τοῦ Λόγου ἐγένετο ἄνθρωπος]. Καί πότε «κατεσκήνωσεν ἐν μέσῳ τῆς θυγατρός Σιών», τοὐτέστιν τῆς Ἱερουσαλήμ; Ὅτε τήν καθ’ ἡμᾶς ὁμοίωσιν ἀναλαβών διά τῆς ἁγίας Παρθένου ἐγεννήθη· καί ἐπί γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη», (Βαρούχ 3,37).
Ἡ ἐκ τῆς στείρας Ἄννης γεννηθεῖσα Παρθένος Μαρία ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχήν τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, τοὐτέστιν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Καί τοῦτο, διότι ἡ Παρθένος Μαρία κατέστη τό ἐκλεκτόν σκεῦος τοῦ Θεοῦ διά τήν ἐνσάρκωσιν καί ἐνανθρώπησιν τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν αὐτῆς αἱμάτων καί τῇ ἐπισκιάσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Κατά τόν ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν: «αὕτη μόνον», ἡ Παρθένος δηλονότι Μαρία, μεθόριόν ἐστι κτιστῆς καί ἀκτίστου φύσεως καί οὐδείς ἄν ἔλθῃ πρός Θεόν, εἰ μή δι’ αὐτῆς τε καί τοῦ ἐξ αὐτῆς τεχθέντος μεσίτου καί οὐδέν ἄν ἐκ τῶν ἐκ τῶν τοῦ Θεοῦ δωρημάτων, εἰ μή διά ταύτης γένοιτο καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις». (Καί ἁπλούστερον. Αὐτή μόνον εἶναι τό μεθόριον κτιστῆς καί ἀκτίστου φύσεως καί κανεῖς δέν θά ἠδύνατο νά ἔλθῃ πρός τόν Θεόν, παρά μόνον δι’ αὐτῆς καί διά τοῦ μεσίτου, πού γεννήθηκε ἀπό αὐτήν καί κανένα ἀπό τά δωρήματα τοῦ Θεοῦ δέν θά ἠδύνατο νά δοθῇ καί σέ ἀγγέλους καί σέ ἀνθρώπους παρά μόνον δι’ αὐτῆς).
Τό σωτηριῶδες τοῦτο καί ὑπερφυές μυστήριον τῆς γεννήσεως τῆς Κεχαριτωμένης Μαρίας ἐξαίρει ὑμνολογικῶς ὁ ἅγιος Γερμανός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως λέγων: «Ἡ παγκόσμιος χαρά, ἐκ τῶν δικαίων ἀνέτειλεν ἡμῖν, ἐξ Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης, ἡ πανύμνητος Παρθένος· ἥτις δι᾿ ὑπερβολὴν καθαρότητος, ναὸς Θεοῦ ἔμψυχος γίνεται, καὶ μόνη κατὰ ἀλήθειαν, Θεοτόκος γνωρίζεται…».
Ὀνομάζεται καί γνωρίζεται ἡ Παρθένος Μαρία Κυρία Θεοτόκος, δηλαδή Μητέρα τοῦ Θεοῦ, διότι ἐν Αὐτῇ ἐτελεσιουργήθη τό ἀκατάληπτον μυστήριον τῆς ἀπορρήτου καθ’ ὑπόστασιν ἑνώσεως τῶν συνελθουσῶν ἐπί Χριστόν θείας καί ἀνθρωπίνης φύσεως.
Ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀκαταπαύστως μεγαλύνει καί μακαρίζει τήν ὑπερευλογημένην καί δεδοξασμένην Θεοτόκον καί ἀειπάρθενον Μαρίαν, διότι ἡμεῖς, πλανηθέντες τῆς ἀληθοῦς ὁδοῦ καί τοῦ νοός ἡμῶν σκοτισθέντος, ἐγνωρίσαμεν διά τῆς Θεοτόκου τόν Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης, τοὐτέστιν τό φῶς τῆς γνώσεως, τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ὅτι Αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Καί ἡμεῖς, οἱ τιμῶντες σήμερον τό Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου, παρακαλοῦμεν Αὐτήν διά Πρεσβειῶν τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ αὐτῆς ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν καί ὑπέρ τῆς εἰρήνης εἰς τήν περιοχήν ἡμῶν καί εἰς ἅπαντα τόν κόσμον. Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εἰρηνικά».
Ἅμα τῇ Ἀπολύσει τῆς θείας Λειτουργίας προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ Πρόεδρος τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς πόλεως καί ἄλλοι ἐπίσημοι, εὐχαριστοῦντες τόν Μακαριώτατον διά τήν συνδρομήν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἀνέγερσιν τοῦ περικαλλοῦς Ναοῦ τούτου.
Ἅμα τῇ λήξει τῶν προσφωνήσεων τούτων ἐπηκολούθησε λιτανεία πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἠκολούθησε δέησις.
Τήν μεσημβρίαν παρετέθη ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀνδρέου καί τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου ἑόρτιος τράπεζα εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν Αὐτοῦ καί πολλούς ἄλλους.
