Στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» μίλησε ο Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος, αναφερόμενος στη θέση της Εκκλησίας σήμερα στο σύγχρονο κόσμο.
Ο κ. Ιερόθεος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις ποιμαντικές και νεανικές δραστηριότητες της μητρόπολής του, καθώς και στο μήνυμα που κομίζει ο ευαγγελιικός λόγος, το πρώτο τέταρτο του 21ου αι., εν μέσω μάλιστα πολεμικών συρράξεων παγκοσμίως.
«Η Εκκλησία του Χριστού έχει πάντοτε ουσιαστικό και διαχρονικό λόγο μέσα στον κόσμο, ιδιαίτερα σε περιόδους που αυτός ταλανίζεται από πολέμους, συγκρούσεις και αιματοχυσίες. Ο λόγος της Εκκλησίας δεν είναι πολιτικός ούτε ιδεολογικός, αλλά είναι λόγος σωτηρίας, ειρήνης και αληθείας.
Η Εκκλησία κηρύττει τον Χριστό ως « Άρχοντα της Ειρήνης » και υπενθυμίζει, ότι η αληθινή ειρήνη δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικών ισορροπιών, αλλά καρπός της δικαιοσύνης, της αγάπης και της μετανοίας. Μέσα από τη λατρευτική ζωή, την προσευχή και τη διδασκαλία της, καλεί όλους τους ανθρώπους να απορρίψουν το μίσος και τη βία και να γίνουν εργάτες συμφιλιώσεως και αδελφοσύνης», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο Μητροπολίτης Λήμνου κ. Ιερόθεος.
-«Κ.τ.Ο.»: Πείτε μας δυο λόγια για τις μεγαλύτερες δυσκολίες που συναντάτε ποιμαντικά στην περιοχή Σας
-κ. Ιερόθεος: Η διακονία σε μια μικρή και ακριτική νησιωτική επαρχία έχει τις δικές της ιδιαίτερες προσκλήσεις και προκλήσεις. Η απομόνωση, οι δυσκολίες στις μετακινήσεις, η έλλειψη υποδομών και η συχνή μετανάστευση των νέων προς τα μεγάλα αστικά κέντρα δημιουργούν ένα περιβάλλον, στο οποίο η ποιμαντική φροντίδα απαιτεί υπομονή, επιμονή και θυσιαστική αγάπη.
Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να στηρίξουμε πνευματικά τους ανθρώπους μέσα στην καθημερινότητά τους, να τους κρατήσουμε ενωμένους με την Εκκλησία, ιδιαίτερα όταν οι πειρασμοί της αποθάρρυνσης ή της μοναξιάς τους βαραίνουν. Παράλληλα, αισθανόμαστε ευθύνη να ενισχύσουμε τις οικογένειες που παλεύουν να μείνουν στον τόπο τους, ώστε να μη σβήσει η ζωή στα ακριτικά μας χωριά των νησιών.
Όμως, μέσα σε αυτές τις δυσκολίες, κρύβεται και η μεγαλύτερη ευλογία να βλέπουμε την πίστη των ανθρώπων να ανθίζει απλά και ταπεινά, όπως τα λουλούδια που φυτρώνουν ακόμη και πάνω στα βράχια.
Αυτή η ζωντανή μαρτυρία μας δίνει δύναμη και ελπίδα.
-«Κ.τ.Ο.»: Σήμερα, γίνεται μεγάλη κουβέντα για την «παγκοσμιοποίηση». Θεωρείτε πως ένας τέτοιος κίνδυνος είναι υπαρκτός, μέσα από την άσκηση του ιεραποστολικού έργου;
-κ. Ιερόθεος: Η παγκοσμιοποίηση, όπως την ζούμε σήμερα, συχνά φέρνει μαζί της τον κίνδυνο της ομογενοποίησης, δηλαδή να χαθεί η ιδιαιτερότητα των λαών, των παραδόσεων και τελικά της ίδιας της προσωπικότητας του ανθρώπου. Η Εκκλησία, όμως, δεν φοβάται τον διάλογο ούτε το άνοιγμα προς τον κόσμο· αντιθέτως, η ίδια έχει φύσει και θέσει οικουμενικό χαρακτήρα, διότι το Ευαγγέλιο είναι για όλους τους ανθρώπους και για όλα τα έθνη.
Το ιεραποστολικό έργο δεν έχει σκοπό να «επιβάλει» έναν πολιτισμό η ένα μοντέλο ζωής, αλλά να φέρει το μήνυμα της αγάπης του Χριστού, που σέβεται κάθε άνθρωπο και κάθε λαό μέσα στη μοναδικότητά του. Η Εκκλησία προσπαθεί να φυλάξει αυτόν τον σεβασμό, ώστε η ιεραποστολή να είναι μαρτυρία και όχι εισβολή. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι η ιεραποστολή, αλλά η παγκοσμιοποίηση χωρίς αξίες και χωρίς πνευματικό περιεχόμενο. Όταν όλα γίνονται εμπορεύματα, τότε και ο άνθρωπος κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του. Η Εκκλησία έρχεται ακριβώς για να υπενθυμίσει ότι η αληθινή «οικουμενικότητα» είναι η ενότητα εν Χριστώ, όπου δεν χάνεται η ταυτότητα κανενός, αλλά όλοι αγκαλιάζονται και συνυπάρχουν με αγάπη.
-«Κ.τ.Ο.»: Τι περιλαμβάνει η ποιμαντική φροντίδα της μητροπόλεώς Σας για τους νέους;
-κ. Ιερόθεος: Η ποιμαντική μέριμνα της Μητροπόλεώς μας για τους νέους αποτελεί μία από τις βασικές μας προτεραιότητες. Με ποικίλες δράσεις και πρωτοβουλίες επιδιώκουμε να σταθούμε πλάι τους, να τους προσφέρουμε πνευματική καθοδήγηση και να τους ενισχύσουμε στη δύσκολη πορεία της ζωής τους.
Πρώτιστα, μέσα από τα κατηχητικά σχολεία, τις νεανικές συνάξεις και τις ενοριακές ομάδες, οι νέοι μας έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν σε βάθος την πίστη, να μελετήσουν τον λόγο του Θεού και να συζητήσουν θέματα που τους απασχολούν.
Ιδιαίτερη σημασία αποδίδουμε στην προσωπική επικοινωνία και πνευματική καθοδήγηση μέσω του μυστηρίου της εξομολογήσεως, αλλά και στη δημιουργία ευκαιριών εθελοντικής προσφοράς και κοινωνικής διακονίας, ώστε οι νέοι να καλλιεργούν το αίσθημα της αγάπης και της ευθύνης προς τον συνάνθρωπο.
Επίσης, μέσω πολιτιστικών και μορφωτικών εκδηλώσεων, ομιλιών και σεμιναρίων, προσπαθούμε να στηρίξουμε την πνευματική τους καλλιέργεια και να τους ενισχύσουμε στην ταυτότητα και στις αξίες τους.
Δεν παραλείπουμε, τέλος, να αξιοποιούμε τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και το διαδίκτυο, ώστε το μήνυμα της Εκκλησίας να φτάνει κοντά τους με τρόπο άμεσο και κατανοητό.
Με όλα αυτά τα μέσα, η Εκκλησία επιδιώκει να σταθεί ως στοργική μητέρα κοντά στους νέους, να τους εμπνεύσει και να τους στηρίξει, ώστε να ζήσουν με πίστη, ελπίδα και αγάπη μέσα στον κόσμο.
-«Κ.τ.Ο.»: Σε έναν κόσμο που φλέγεται σήμερα από πολέμους και αιματοχυσίες, η Εκκλησία έχει ουσιαστικό λόγο και ποιος είναι αυτός;
-κ.Ιερόθεος: Η Εκκλησία του Χριστού έχει πάντοτε ουσιαστικό και διαχρονικό λόγο μέσα στον κόσμο, ιδιαίτερα σε περιόδους που αυτός ταλανίζεται από πολέμους, συγκρούσεις και αιματοχυσίες. Ο λόγος της Εκκλησίας δεν είναι πολιτικός ούτε ιδεολογικός, αλλά είναι λόγος σωτηρίας, ειρήνης και αληθείας.
Η Εκκλησία κηρύττει τον Χριστό ως « Άρχοντα της Ειρήνης » και υπενθυμίζει, ότι η αληθινή ειρήνη δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικών ισορροπιών, αλλά καρπός της δικαιοσύνης, της αγάπης και της μετανοίας. Μέσα από τη λατρευτική ζωή, την προσευχή και τη διδασκαλία της, καλεί όλους τους ανθρώπους να απορρίψουν το μίσος και τη βία και να γίνουν εργάτες συμφιλιώσεως και αδελφοσύνης.
Ταυτόχρονα, η Εκκλησία στέκεται έμπρακτα δίπλα σε θύματα πολέμων, σε πρόσφυγες και δοκιμαζόμενους αδελφούς μας, προσφέροντας υλική βοήθεια, συμπαράσταση και πνευματική παρηγορία. Ο λόγος της είναι προφητικός, διότι δεν φοβάται να υπενθυμίσει ότι κάθε μορφή βίας και αδικίας προσβάλλει την ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου, το οποίο είναι εικόνα Θεού. Επομένως, η φωνή της Εκκλησίας στον κόσμο είναι λόγος ειρήνης, αγάπης και συμφιλιώσεως· είναι πρόσκληση επιστροφής στον Θεό, ο Οποίος μόνος μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές της ανθρωπότητος και να χαρίσει στον κόσμο την αληθινή ειρήνη.
-«Κ.τ.Ο.»: Πώς είναι το καθημερινό Πρόγραμμα ενός Επισκόπου; Υπάρχουν στιγμές αδυναμίας, μοναξιάς ή και απογοήτευσης;
-κ. Ιερόθεος: Η καθημερινότητα ενός Επισκόπου είναι απαιτητική και γεμάτη ευθύνες, καθώς καλείται να ποιμάνει τον λαό του Θεού με αγάπη, ανοχή, διάκριση και κυρίως θυσιαστική διάθεση. Το πρόγραμμά μας περιλαμβάνει πρωτίστως την προσευχή και τη λατρευτική ζωή, τη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία και τις ακολουθίες, αλλά και τη μελέτη του λόγου του Θεού και των πατερικών κειμένων, που αποτελούν την πηγή και το στήριγμα της διακονίας μας.
Παράλληλα, μεγάλο μέρος της ημέρας αφιερώνεται σε διοικητικά καθήκοντα, σε συναντήσεις με κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες, σε ποιμαντικές επισκέψεις σε ενορίες, ιδρύματα, σχολεία ή χώρους κοινωνικής προσφοράς. Δεν λείπουν, επίσης, οι πνευματικές συζητήσεις με ανθρώπους που ζητούν καθοδήγηση, καθώς και η συμμετοχή σε εκδηλώσεις και δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας.
Αναμφίβολα, μέσα σε αυτόν τον αγώνα, υπάρχουν στιγμές κόπου, αδυναμίας ή ακόμη και μοναξιάς, η οποία αφορά μόνον στο επίπεδο της ευθύνης, επειδή ο Επίσκοπος μόνος τελικά σηκώνει τον βαρύ της σταυρό. Όμως, σε όλες αυτές τις στιγμές, η δύναμη και η παρηγορία έρχονται από τον Χριστό, ο Οποίος μας ενισχύει, αλλά και από την αγάπη του λαού, που αποτελεί πολύτιμη πηγή στήριξης.
Ο Επίσκοπος, αν και άνθρωπος με τις αδυναμίες του, καλείται να μένει πάντοτε στραμμένος προς τον Θεό και να βιώνει την αποστολή του όχι ως προσωπικό αξίωμα, αλλά ως διακονία και προσφορά αγάπης στον λαό, ο οποίος αντιλαμβάνεται και διαισθάνεται την αλήθεια, πέρα από το πώς εμφανίζεται ο καθένας μας. Έτσι, ακόμη και οι στιγμές της ανθρώπινης απογοήτευσης μεταμορφώνονται σε ευκαιρίες ταπεινώσεως και ελπίδας, διότι « η δύναμίς μας εν ασθενεία τελειούται».
-Κ.τ.Ο.»: Ποιο είναι το μήνυμά Σας σε όσοες διαβάζουν αυτή την ώρα τη Συνέντευξή μας;
-κ. Ιερόθεος: Το μήνυμά μου προς όλους είναι νομίζω απλό, αλλά αληθινά πρακτικό. Δεν πρέπει να αφήσουμε τον κόσμο και τις δυσκολίες να σβήσουν την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη μέσα μας.
Καλούμεθα να στρεφόμαστε καθημερινά στον Χριστό, να Τον εμπιστευόμαστε, και να ζούμε με αγάπη προς τον συνάνθρωπο, διότι μόνο μέσα από την αγάπη γεννιέται αληθινή ειρήνη και χαρά.
Να θυμόμαστε ακόμη ότι και στις δυσκολίες και στις μοναξιές, δεν είμαστε ποτέ μόνοι· ο Θεός είναι πιο κοντά από όσο θεωρούμε, και η Εκκλησία είναι πλάι μας, για να μας στηρίζει και να μας ενθαρρύνει. Είναι άμεση ανάγκη να ζήσουμε με πίστη, ελπίδα και αδελφική αγάπη, και ας προσπαθούμε κάθε μέρα να γινόμαστε ένα κερί για τους άλλους, επειδή Εκείνος μας καλεί να είμαστε φως, όπως ο Ίδιος.
Δυο λόγια για τον Σεβ. Μητροπολίτη Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεο Γ΄
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος ο Γ ΄ (κατά κόσμον Εμμανουήλ Καλογερόπουλος του Δημητρίου και της Ευαγγελίας) γεννήθηκε στις Σπέτσαις, την 7ην Ιουλίου του έτους 1962, όπου και επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές. Κατόπιν σπούδασε στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κηφισιάς και εν συνεχεία στην Θεολογική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1983, ενώ το 1990 Πρεσβύτερος και Αρχιμανδρίτης.
Υπηρέτησε επί εικοσιπενταετία στην ενιαία Ιερά Μητρόπολη Αττικής, διατελέσας Προϊστάμενος του Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κεφαλαρίου Κηφισιάς (1992-2010), Αρχιερατικός Επίτροπος Κηφισιάς (1997-2010), Γραμματεύς (2000-2002), Ηγουμενοσύμβουλος (2003-2013) της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος Μαυροσουβάλας (νυν Ιλίου, Πετρουπόλεως και Αχαρνών) και τέλος Πρωτοσύγκελλος (2002-2010).
Διετέλεσε παραλλήλως Πρόεδρος της Εφορείας Εκκλησιαστικής Εστίας της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών (2006-2010).
Μετά την διχοτόμηση της Μητρόπολης, το 2010 διορίσθηκε Πρωτοσυγκελλεύων της Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού έως τον Σεπτέμβριο του 2010, οπότε και μετατέθηκε στη Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ως Πρωτοσύγκελλος
Στη Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής του ανετέθησαν, παραλλήλως με την Πρωτοσυγκελλίαν, υπεύθυνες διοικητικές θέσεις σε Ενορίες, Διοικητικές και Διαχειριστικές Επιτροπές και Ιδρύματα, διακονήσας ευδοκίμως.
Συμμετείχε σε Συνέδρια επί θεμάτων Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης και Δικονομίας, Διοικήσεως των Εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων και Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Εφημερίων και των Εκκλησιαστικών Υπαλλήλων, Ποιμαντικής Μετανοίας και Εξομολογητικής.
Το 2003 δίδαξε μαθήματα Λειτουργικής, Κηρύγματος, Εκκλ/κης Διοικήσεως και Διακονίας στο Επιμορφωτικό Σεμινάριο για Κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής, ενώ από το 2018 διορίσθηκε εκπαιδευτής στο Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Τον Αύγουστο του 2014, με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, διορίσθηκε υπό της Ιεράς Συνόδου Κωδικογράφος στην Συνοδική Επιτροπή επί της Αρχιγραμματείας και αργότερα Γραμματεύς των Συνοδικών Επιτροπών, α) Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής και β) της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επί των Χριστιανικών Μνημείων.
Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου εξελέγη υπό της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 11ην Οκτωβρίου 2019, χειροτονηθείς Επίσκοπος και Μητροπολίτης την 14ην Οκτωβρίου 2019, υπό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του Β΄ συλλειτουργούντων πολλών Σεβ. Μητροπολιτών, στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών. Στη Μύρινα Λήμνου ενθρονίσθηκε την 14ην Νοεμβρίου 2019.
Τυγχάνει τακτικό Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ και ομιλεί την αγγλική γλώσσα.
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας (25-9-2025)
