Στην Αγιοκατάταξη δυο νέων χαρισματικών μορφών προχώρησε σήμερα, Τετάρτη, 8 Οκτωβρίου 2025, η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Πρόκειται για τους Αρχιμ. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σίλβεστρο ( (1569-1590).
Δυο λόγια για τον Αρχιμ. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο
Ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος (1903 – 1972), κατά κόσμον Χρήστος Παπασαραντόπουλος, ήταν ιερομόναχος από το Βασιλίτσι της Μεσσηνίας.
Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός (1918) και στη συνέχεια ιερέας (1926). Υπηρέτησε ως εφημέριος σε αρκετά χωριά και ως ηγούμενος σε μοναστήρι της Μεσσηνίας. Το 1938 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος τον κάλεσε στην Αθήνα και τον ενέγραψε στο μοναχολόγιο της Μονής Πετράκη. Το 1941 διορίστηκε Πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Εδέσσης και το 1950 υπηρέτησε στον Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Νέας Κρήνης στην Καλαμαριά. Μετά τη Θεσσαλονίκη κατέφυγε πάλι στη Μονή Πετράκη όπου σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών απ’ όπου το 1958 κατάφερε και πήρε το πτυχίο -ενώ λόγω των συνθηκών είχε καταφέρει να τελειώσει το Δημοτικό και το Γυμνάσιο σε μεγάλη ηλικία ως κατ’ οίκον διδαχθείς.
Μετά το 1959 αποφασίζει να ξεκινήσει ιεραποστολικό έργο στην Αφρική παρά τις αποθαρρύνσεις φίλων και ιεραρχών που έφεραν ως επιχείρημα την προχωρημένη ηλικία του και την κατάσταση της υγείας του.
Με την συγκατάθεση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και με ένα γράμμα του τότε Μητροπολίτη Ειρηνουπόλεως κ. Νικολάου, του μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας, στις 23 Μαΐου 1960, ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος ξεκίνησε την πορεία του στο ιεραποστολικό καθήκον του. Οδικώς, από το Ναϊρόμπι πορεύτηκε προς την Ουγκάντα, όπου ήταν τότε το κέντρο της ιεραποστολής της Μητροπόλεως Κένυας.
Μέσα σε δυσμενείς συνθήκες, μέχρι να πετύχει την υλική ενίσχυση φίλων και ιερέων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, κι ενώ κατάφερε να μάθει τις γλώσσα Σουαχίλι και Λουγκάντα, εξάπλωσε την ιεραποστολική του δράση στην Κένυα, την Τανζανία και το Κογκό. Ιδρύθηκαν ναοί, σχολεία, ιεραποστολικά κλιμάκια και άλλοι πνευματικοί χώροι με τις συνεχείς προσπάθειες και αγώνες του π. Χρυσοστόμου και των διαδόχων του. Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1972 στην Κανάγκα του Κογκό από ρινορραγία.
Θεωρείται από πολλά μέλη της εκκλησίας ως ένας λησμονημένος άγιος της Ορθοδοξίας. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Βασιλίτσι Μεσσηνίας, έχει τοποθετηθεί προτομή του Αρχιμανδρίτη (1986) και η πλατεία πήρε την ονομασία «Πλατεία Παπασαραντόπουλου» (2022).
(Πηγή βιογραφικού: Θεόδωρος Μποράκης)
Σχετικά με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σίλβεστρο:
Ο Σίλβεστρος ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας μεταξύ των ετών 1565/69 και 1590.
Καταγόταν από την Κρήτη και εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας μεταξύ των ετών 1565 και 1569. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του, η κατάσταση της Εκκλησίας και των χριστιανών στην Αίγυπτο ήταν δύσκολη. Μετά την ήττα του τουρκικού στόλου στη Ναύπακτο από τις συμμαχικές δυνάμεις της Βενετίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας το 1571, αντι-χριστιανικά πογκρόμ ξέσπασαν στην Αίγυπτο. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ενέτεινε την προσηλυτική της δραστηριότητα, διαδίδοντας διάφορα κείμενα, δημιουργώντας καθολικά σχολεία και προσπαθώντας να πείσει τους Ορθοδόξους να αποδεχτούν το Γρηγοριανό ημερολόγιο, το οποίο ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β΄ και ο Σίλβεστρος ως Πατριάρχης Αλεξανδρείας είχαν απορρίψει κατηγορηματικά.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Σίλβεστρος στρατολόγησε έναν νεαρό επιστήμονα από την Κρήτη, τον Μελέτιο Πηγά, για να υπηρετήσει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Αυτός είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας και τον συνάντησε το 1574 στα Ιεροσόλυμα. Ο Σίλβεστρος τον χειροτόνησε διάκονο και πρεσβύτερο και τον όρισε διάδοχό του στον θρόνο της Αλεξάνδρειας.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του, δύο ρωσικές πρεσβείες επισκέφτηκαν την Αίγυπτο, παρέχοντας δωρεές στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
