Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ΄ ὑπεδέχθη σήμερον τήν Διακοινοβουλευτικήν Ἐπιτροπήν Ὀρθοδοξίας, τά μέλη τῆς ὁποίας ἐπεσκέφθησαν προσκυνηματικῶς τούς Ἁγίους Τόπους.
Ἡ ἀντιπροσωπεία ἐγένετο ἐνθέρμως δεκτή ἐν κλίματι ποιμαντικῆς φροντίδος, καθώς ὁ Μακαριώτατος ἀνεφέρθη εἰς τήν διαχρονικήν κλῆσιν τῆς Ἱερουσαλήμ ὡς πόλεως ἐξηγιασμένης ὑπό τοῦ λυτρωτικοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί λελαμπρυσμένης ὑπό τοῦ φωτός τῆς Ἀναστάσεως. Ἐπεκαλέσθη δέ τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν…», (Φιλιπ. 4,7), ὑπογραμμίζων τήν πνευματικήν σημασίαν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων διά πάντας τούς Χριστιανούς.
Ὁ Ἐξοχώτατος Γενικός Γραμματεύς τῆς Ἐπιτροπῆς κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, ἐξέφρασε τόν βαθύν σεβασμόν αὐτοῦ πρός τήν ἱεράν ἀποστολήν, ἐπιτελουμένην ὑπό τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί πρός τήν ἀκατάπαυστον διακονίαν τῆς Ἀδελφότητος τοῦ Παναγίου Τάφου. Ἀνεγνώρισε τάς ἀπαιτητικάς συνθήκας ὑπό τάς ὁποίας ἀσκεῖται ἡ διακονία αὕτη καί ἐξέφρασε τήν δέσμευσιν τῆς Ἐπιτροπῆς νά στηρίζῃ τήν παρουσίαν τῶν αὐτοχθόνων Χριστιανῶν εἰς ὅλην τήν περιοχήν.
Ὁ Ἐξοχώτατος κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος ἐξέφρασε τάς θερμοτέρας εὐχάς αὐτοῦ πρός τόν Μακαριώτατον, ὅπως ὁ Κύριος χαριζηται Αὐτῷ ὑγιείαν σταθεράν, εὐρωστίαν καί πνευματικήν διαύγειαν. Ἐξέφρασε τήν βαθυτάτην προσδοκίαν αὐτοῦ ὅτι ὁ Μακαριώτατος θά συνεχίσῃ νά καθοδηγῇ τήν Ἐκκλησίαν, μέ τήν ἰδίαν σταθεράν σοφίαν με τήν ὁποίαν ἐχαρακτηρίσθη ἡ διακονία Αὐτοῦ ἐπί πολλά ἔτη, πληροφορῶν τό ἱερόν Αὐτοῦ χρέος τοῦ «ὀρθοτομεῖν τόν λόγον τῆς ἀληθείας» πρός ὄφελος τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τοῦ εὐρυτέρου σώματος τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὁ Μακαριώτατος ὑπεγράμμισε τήν ἔκτασιν τῆς πολυκρατικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου, τονίζων ὅτι αἱ πρόσφατοι ποιμαντικαί προκλήσεις εἰς τό Ὄρος Σινᾶ ἀντεμετωπίσθησαν καί τελικῶς ἐπελύθησαν τῇ Χάριτι τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Ἀνεφέρθη ἐπίσης εἰς τήν πρόσφατον ἐπίσκεψιν τοῦ Ἀντιπροέδρου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν κ. Vans, τοῦ ὁποίου ἡ δημοσία στήριξις πρός τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἐγένετο εὐγνωμόνως δεκτή.
Ἡ συνάντησις ἔλαβε τέλος μετά τήν ἀπαραίτητον ἀνταλλαγήν δώρων ἐνδεικτικῶν τῆς μακραίωνος καί ζώσης παραδόσεως τῆς αὐτοχθόνου Ὀρθοδόξου παρουσίας εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, τά ὁποῖα ἐπεσφράγισαν τήν ἀμοιβαίαν συναδελφικότητα καί τόν σεβασμόν.
