Ιερά αγρυπνία τελέστηκε την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου (Αρχίππου, Φιλήμονος, Ονησίμου αποστόλων, Κικιλίας μάρτυρος και των συν αυτή, Κλήμεντος και Σισινίου ιερομαρτύρων, Ιακώβου οσίου του εν Ευβοία νέου ασκητού), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Ευάγγελος Μαρκαντώνης, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Στο κήρυγμα του ο π. Ευάγγελος έκανε αναφορά στη ζωή και το έργο των τιμωμένων αγίων της ημέρας και ιδιαίτερα στον Όσιο Ιάκωβο της Εύβοιας
Ένας εξ΄ αυτών, ο Άγιος Μένιγνος ο Κναφέας, μαρτύρησε στην περιοχή της Προποντίδας ασκώντας το επάγγελμα του λευκαντή υφασμάτων με τα μέσα της εποχής, κατά τη διάρκεια των διωγμών του Δεκίου. Από το 1999, η Ένωση Ελλήνων Χημικών ζήτησε να ανακηρυχτεί προστάτης των χημικών, συνεχίζοντας την παράδοση, κάθε επαγγελματική ομάδα να τιμά έναν άγιο προστάτη.
Ξεχωριστή θέση στην ομιλία κατέχει ο Όσιος Ιάκωβος ο Νέος, που ασκήτευσε στη Μονή του Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια και κοιμήθηκε το 1991. Γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας και από μικρή ηλικία βρέθηκε πρόσφυγας στη Φαράκλα Ευβοίας. Ανατράφηκε σε ευσεβές και φτωχικό περιβάλλον, όπου η μητέρα του αποτέλεσε πρότυπο ασκητικής ζωής. Από παιδί είχε έντονη εκκλησιαστική ζωή.
Η ασκητική του ζωή συνεχίστηκε και στα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας, όπου αντιμετώπισε δυσκολίες και δοκιμασίες με υπομονή και αγάπη προς τους συστρατιώτες του. Χαρακτηριστικό περιστατικό αποτελεί η θυσία του να παραχωρήσει την άδειά του σε συναγωνιστή του για το Πάσχα, μένοντας στη σκοπιά, όπου και αξιώθηκε να βιώσει το θαύμα του Αναστάσιμου Φωτός.
Μετά το στρατό, ο Άγιος Ιάκωβος πήγε στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ, το οποίο τότε ήταν σχεδόν ερειπωμένο. Με υπακοή και σκληρή άσκηση βοήθησε στην αναστήλωση της μονής, ενώ χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα έγινε ηγούμενος. Μέχρι το τέλος της ζωής του τελούσε σχεδόν καθημερινά Θεία Λειτουργία, μνημονεύοντας πλήθος ονομάτων και έχοντας την αίσθηση της συνοδείας των αγγέλων.
Από το 1975, ως ηγούμενος, δέχτηκε κοντά του πολλούς ανθρώπους που ζητούσαν συμβουλή και εξομολόγηση. Διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία του, δίνοντας ό,τι είχε σε όσους είχαν ανάγκη, δίχως να κρατά τίποτα για τον εαυτό του. Ζούσε με αυστηρή άσκηση και συχνά προσευχόταν όλη τη νύχτα στο ασκητήριο, παρά τους πολλούς πειρασμούς που αντιμετώπιζε. Είχε αποκτήσει προορατικό και διορατικό χάρισμα, το οποίο ασκούσε με απόλυτη ταπείνωση.
«Ο Όσιος Ιάκωβος υπέμενε πάρα πολύ όλα αυτά τα μαρτύρια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πια να έχει παρρησία στον Όσιο Δαυίδ και διαρκώς να συνομιλεί μαζί του σαν να είναι πραγματικά ζωντανός ο άγιος.»
Δύο βασικά χαρακτηριστικά σημάδεψαν τη ζωή του Οσίου Ιακώβου, συνέχισε ο π. Ευάγγελος. Η αγάπη του για το Χριστό και την Εκκλησία, επηρεασμένος από το ασκητικό παράδειγμα της μητέρας του. Και η βαθιά ταπείνωση, παρότι κοσμημένος με πολλά πνευματικά χαρίσματα, χωρίς ποτέ να επαίρεται για αυτά.
Τα λόγια «με συγχωρείτε» ήταν χαρακτηριστικά του, γι’ αυτό και αποκαλούνταν «ο με συγχωρείτε». Προγνώρισε το τέλος του, το προετοίμασε και ετάφη στη Μονή του Οσίου Δαβίδ, όπου συνεχίζονται τα θαύματα για όσους τον επικαλούνται.
Η ανθρώπινη ζωή και το ταπεινό φρόνημα του Οσίου Ιακώβου αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για όλους. Η επίδραση της οικογένειας στη διαμόρφωση των παιδιών και η πολύτιμη αρετή της ταπείνωσης, που τόσο λείπει σήμερα, τονίστηκαν από τον π. Ευάγγελο ως σημεία προς μίμηση.
«Τον κόσμησε ο Θεός με πάρα πολλά χαρίσματα, ποτέ δεν επαίρονταν για αυτά και βίωνε πραγματικά την ταπείνωση. Ένα στοιχείο που λείπει σήμερα από τον σημερινό άνθρωπο.»
Το κήρυγμα του π. Ευαγγέλου ολοκληρώθηκε με την προτροπή να επικαλούμαστε τις πρεσβείες του Οσίου Ιακώβου για ενίσχυση στον πνευματικό αγώνα και να προσπαθούμε να ακολουθούμε το παράδειγμά του.
Την ομιλία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
Την αγρυπνία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
https://youtube.com/live/As_ipu9ZQWY
