Την ειρήνη προσδοκά για όλους η Εκκλησία, η οποία στη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε διωγμό. Αυτό δηλώνει στο χριστουγεννιάτικο μήνυμα του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, το πλήρες κείμενο του οποίου έχει ως εξής:
Ἡ ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία βιοῖ σήμερον ἑορταστικῶς, κηρύσσει εἰς τά μέλη της ποιμαντικῶς καί μαρτυρεῖ εἰς τόν κόσμον εἰρηνικῶς γεγονός ὑπερφυές καί ἐξαίσιον, γεγονός ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην ἔννοιαν, ἀντίληψιν καί δύναμιν.
Τό γεγονός τοῦτο εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τῶν προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Εἶναι ἡ πραγματοποίησις τῆς προσδοκίας τῶν ἐθνῶν. Ὁ Θεός ἐν τῇ ἀπείρῳ ἀγάπῃ Αὐτοῦ παρεῖδε τούς χρόνους τῆς ἀγνοίας τοῦ ἀνθρώπου, συνεχώρησε αὐτῷ τά προγεγενημένα ἁμαρτήματα καί ἀνομήματα καί ἐκάλεσεν εἰς θείαν ἐν Ἑαυτῷ καινήν ζωήν, διά τήν ὁποίαν ἐξ ἀρχῆς ἐπλάσθη, «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ Αὐτοῦ» (Ψαλμ. 110, 9).
Ἡ λύτρωσις αὕτη εἶναι ὁ αὐτός οὗτος ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Τοῦτον, «ὅτε ἧλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» ( Γαλ. 4, 4) κατά τόν οὐρανοβάμονα ἀπόστολον Παῦλον. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐκ τοῦ πληρώματος Αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν καί χάριν ἀντί χάριτος» (Ἰω. 1, 4 &16) κατά τόν Εὐαγγελιστήν τῆς ἀγάπης.
Ἡ σάρκωσις τοῦ Λόγου, ἡ πρόσληψις ἀνθρωπίνης σαρκός ὑπ’ Αὐτοῦ, ἐτελεσιουργήθη οὐχί κατ’ ἀκολουθίαν τῶν νόμων τῆς φύσεως – «ὅπου γάρ βούλεται Θεός νικᾶται φύσεως τάξις» – ἀλλά τῇ εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός, Πνεῦμα Ἅγιον ἐπῆλθε ἐπί Μαριάμ τήν Παρθένον κόρην τῆς Ναζαρέτ καί συνέλαβεν αὕτη ὡς ἄνθρωπον τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγένετο καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ἐσαρκώθη, ἐνηνθρώπησε. Ἡ Μαριάμ ἐκυοφόρησε καί ἔτεκε κατά σάρκα τόν ἀναμενόμενον Μεσσίαν, τόν Χριστόν. Τοῦτο συνέβη ἐν τόπῳ καί χρόνῳ. Ἔλαβε χώραν εἰς τήν πόλιν ταύτην τῆς Βηθλεέμ καί τό ἀπέριττον τοῦτο Σπήλαιον ἐπί Ρωμαίου αὐτοκράτορος Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου.
Τό «ὁρώμενον τοῦτο ξένον καί παράδοξον μυστήριον» εἶναι ὄντως ἡ πλήρης ἀγάπης θεραπευτική συγκατάβασις τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον. Ὁ Θεός διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ συγκατέβη, «κατέβη εἰς τά κατώτερα μέρη τῆς γῆς»(Ἐφεσ.4, 9), ἵνα ὁ ἄνθρωπος ἀποκατασταθῇ εἰς τό πρό τῆς πτώσεως αὐτοῦ θεοειδές κάλλος καί εἰς τούς οὐρανούς ἀνέβη. Κατά τόν ἅγιον Κύριλλον Ἀλεξανδρείας «ὁ Θεός, ὁ ἔξω τῆς οἰκουμένης ὑπάρχων, εἰσβέβηκεν, ἐπεδήμησε εἰς αὐτήν καί ἐποιήσατο ἰδίαν τήν ἀνθρωπίνην ψυχήν, ἵνα ἀποφήνῃ αὐτήν ἁμαρτίας κρείτονα, κατεκράθη τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει, ἵνα τόν ἄνθρωπον οὐρανοῦ πολίτην ἐργάσηται».
Εἰς τό μυστήριον τοῦτο ὁ Θεός ἐκάλεσε συνεργούς, βοηθούς καί μάρτυρας. Συνεργόν ἐκάλεσε τήν ἀειπάρθενον Μαρίαν, ἵνα δανείσῃ τήν σάρκα αὐτῆς τῷ Υἱῷ Αὐτοῦ. Βοηθόν καί προστάτην ἐκάλεσε Ἰωσήφ τόν μνήστορα, συνοδόν τῆς Παρθένου ἀπό Ναζαρέτ εἰς Βηθλεέμ καί συνοδόν αὐτῆς καί τοῦ θείου βρέφους ἀπό Βηθλεέμ εἰς Αἴγυπτον. Μάρτυρας ἐκάλεσε ἐκ γῆς τούς μάγους, σοφούς βασιλεῖς Περσῶν ὑπό ἀστέρος ὁδηγουμένους καί ἁπλοῦς ποιμένας, ἀγραυλοῦντας εἰς τήν πλησιόχωρον κώμην τῶν Ποιμένων. Μάρτυρας ἐκάλεσε καί ἐξ οὐρανοῦ, τούς ἀγγέλους διαλαλοῦντας τό μυστήριον διά τοῦ οὐρανίου ὕμνου, «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).
Ὁ ἀγγελικός ὕμνος οὗτος ἀνήγγειλε τήν εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ εἰς τούς ἀνθρώπους, «τοῦ ἀποκαταλλάξαι τά πάντα εἰς Αὐτόν» (Κολοσ. 1, 20) καί «ἀνακεφαλαιώσασθαι τά πάντα ἐν τῷ Χριστῷ» (Ἐφεσ. 1, 10), τῷ Σαρκωθέντι καί Ἐνανθρωπήσαντι, «εἰς τόν Ὁποῖον κατοικεῖ πᾶν τό πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» (Κολοσ. 2, 9), «ἵνα ἐν Αὐτῷ ὦσι πεπληρωμένοι» (Κολοσ. 2, 10) καί «οὐκέτι ξένοι καί πάροικοι ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» ( Ἐφεσ. 1, 19), ἐν τῷ σώματι Αὐτοῦ τῆς Ἐκκλησίας, «ἧς Αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλή» ( Κολοσ. 1, 18).
Ἔναντι τοῦ μυστηρίου τούτου τῆς ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ προσλήψεως, κατά χάριν θεώσεως καί «συνδοξασμοῦ» τοῦ ἀνθρώπου (Ρωμ. 8, 17), οἱ ἄνθρωποι ἐξ ἀρχῆς ἕως καί τῆς σήμερον διαφόρως ἐτοποθετήθησαν. Ἄλλοι ὡς οἱ μάγοι καί ποιμένες χαίρουν ἐπί τῷ ἀγγελικῷ ἀγγέλματι καί κύπτουν καί προσκυνοῦν τό βρέφος τό τεχθέν. Ἄλλοι ὡς ὁ Ἡρώδης ὁ μανιώδης μιμούμενος τόν διάβολον, ὅστις ἀνθρωποκτόνος ἐστί ἀμφιβάλλουν καί δυσπιστοῦν καί ἀκρίτως καί ἀδιακρίτως ἐκτοπίζουν ἐκ τῶν πατρῲων αὐτῶν ἐστιῶν καί διακινοῦν βιαίως ἀνθρώπους καί μαζικῶς καί κατ’ ἄτομον καταδιώκουν καί φονεύουν, ἀθῷα τέκνα, ἀθῲους νέους, ἀθῲους γέροντας, ἀπαξιοῦντες οὕτω καί εὐτελίζοντες τήν ὑπό τοῦ Θεοῦ πλασθεῖσαν ἀνθρωπίνην ζωήν. Τήν μανίαν τοῦ Ἡρώδου φεύγων ὁ Χριστός, τῇ Θείᾳ προτροπῇ, διέφυγεν εἰς Αἴγυπτον, δηλῶν διά τῆς φυγῆς ταύτης τό ἀδιάβλητον παθητόν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος Αὐτοῦ, ἐφ’ οὗ ἐξ ἄλλου καί τό τίμιον πάθος τοῦ σταυροῦ ἐδέχθη «καί ὅ παθητόν διά ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως Αὐτοῦ καταλέλοιπε», κατά τόν ἅγιον Σωφρόνιον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων.
Τά εἰδεχθῆ φαινόμενα τῆς βίας σήμερον εἰς βάρος χριστιανῶν ἀλλά καί ἄλλων ἀθῲων συνανθρώπων αὐτῶν ἐν τῇ περιοχῇ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί ἀνά τόν κόσμον καταγγέλλει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἑπομένη τῷ ἱδρυτῇ αὐτῆς. Καταγγέλλει τόν πόλεμον καί πᾶσαν βίαν, εὐαγγελιζομένη εἰρήνην τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς. Καταδιωκομένη δέν καταδιώκει, ἀλλά προσεύχεται ὑπέρ τῶν διωκτῶν αὐτῆς. Προσλαμβάνει τόν ἄνθρωπον διά τοῦ Βαπτίσματος εἰς τό σῶμα Αὐτῆς, ὅπερ σῶμα Χριστοῦ, καί ἁγιάζει αὐτόν καί γεωργεῖ καί διαμορφοῖ εἰς πρόσωπον εἰρηνικόν, πιστεύουσα ὅτι «μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. 5, 9).
Τόν λόγον τῆς εἰρήνης, δικαιοσύνης, συμφιλιώσεως καί συνδιαλλαγῆς καί ἀπαρχῆς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἰς τόν κόσμον, βιουμένης ἤδη ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, διαλαλεῖ σήμερον ἐπί τῇ παγκοσμίῳ ἑορτῇ τῆς χριστιανοσύνης ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου καί τῆς Ἁγίας Φάτνης καί τῆς ἐπ΄ αὐτῶν Κωνσταντινείου καί Ἱουστινιανείου Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως, τήν ὁποίαν διεφύλαξεν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ διά μέσου τῶν αἰώνων, καί εὔχεται εἰς τό ποίμνιον αὐτῆς ἐν τῇ δικαιοδοσίᾳ αὐτῆς καί ὅπου γῆς καί εἰς τούς προσερχομένους ἐκ περάτων τῆς γῆς εὐλαβεῖς προσκυνητάς τήν εὐλογίαν, τήν δύναμιν καί τήν χάριν τοῦ Ἄρχοντος τῆς εἰρήνης καί δικαιοσύνης, τοῦ Ἀγγέλου τῆς μεγάλης βουλῆς τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σαρκωθέντος, Ἐνανθρωπήσαντος καί σαρκί ἐκ τῆς Παρθένου τεχθέντος Θεοῦ ἡμῶν Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ,
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015
Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων
