Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025 το πρωί, στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Αγίου Βησσαρίωνος Τρικάλων, τελέσθηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, κατά την οποία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης κ. Χρυσόστομος συλλειτούργησε μετά του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κιγκάλι και Ρουάντας κ. Ιωακείμ, με τη συμμετοχή κλήρου και πλήθους πιστών.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, στο κοινωνικό εκήρυξε τον θείο λόγο ο Αρχιμανδρίτης π. Αχίλλιος Τσούτσουρας, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Στην ομιλία του αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας και ιδιαιτέρως στο θαύμα της συγκύπτουσας γυναίκας, αναδεικνύοντας τα βαθιά πνευματικά και θεολογικά νοήματα της περικοπής, ενώ παράλληλα μίλησε με σεβασμό και συγκίνηση για τη μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα του μακαριστού Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Αλεξίου.
Ο π. Αχίλλιος σκιαγράφησε την προσωπικότητα του μακαριστού Ιεράρχου Αλεξίου μέσα από το πολυσχιδές πνευματικό του έργο και από την λαμπρά προσωπικότητά του , τόνισε την ευγένεια και την διάκριση του και αναφέρθηκε στις πολλές αρετές που κοσμούσαν τον μακαριστό Επίσκοπο της των Τρικκαίων Εκκλησίας.
Ο ρέκτης και φιλόκαλλος Αλέξιος, είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, να ενώνει πάντοτε τα διεστώτα, να καλεί τους ανθρώπους σε μετάνοια και καταλλαγή, σε ομόνοια, ενότητα και αγάπη, γι’ αυτό και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ποίμνιό του, ενώ στα προηγούμενα νεανικά του χρόνια, άφησε την αγαθότερη μαρτυρία από όπου και αν διήλθε, διακονώντας και υπηρετώντας τον Θεό και την έμψυχη εικόνα του που είναι ο άνθρωπος, από την γενέτειρα πόλη του, τον Πειραιά, από τις πόλεις Ξάνθη και Δράμα όπου εκεί λειτούργησε θυσιαστικά και απεδείχθη ενοποιός δύναμις, επιλύοντας όλα τα αναφυόμενα της εποχής εκκλησιαστικά προβλήματα και εν τέλει στην ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου και εκεί προέστη σε πολλά έργα ευποιΐας και αγάπης.
Ο απελθών Ιεράρχης, αγάπησε ιδιαίτερα τα μοναστήρια της επαρχίας του και ευρύτερα τον μοναχισμό, τον οποίο ιδιαιτέρως εστήριξε, φιλομόναχος ων εργάτης του Ευαγγελίου, το οποίο σε όλη του την ζωή εκήρυξε και διετράνωσε.
Τέλος ο π. Αχίλλιος ετόνισε ότι πολλές φορές τους καλούς κληρικούς τους επιβραβεύει ο άγιος Θεός από την επίγειο ακόμη ιερατεία τους, γι’ αυτό και τον μεταστάντα, τον αξίωσε ο Θεός, να έχει χριστιανά τα τέλη και να ζήσει ευλογημένο γήρας, κοντά στα πνευματικά του τέκνα και κυρίως να τελειωθεί πλησίον του ηγαπημένου διαδόχου του, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης, κ. Χρυσοστόμου ο οποίος ημέρα και νύχτα δεν σταματά να ευγνωμονεί τον αλησμόνητο Γέροντα Ιεράρχη και προκάτοχό του, να τον μνημονεύει και να ανάβει λαμπάδα ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας στην μνήμη του, και αυτό το πράττει ιεροχρεωστικώς με το να τιμά το έργο του, με το να συνεχίζει με την δική του γραμμή την λαμπρά ποιμαντορία του, με το να μην αλλοιώνει τίποτε το δικό του και με το να εγκαινιάζει τους ναούς και τα έργα, που εμπνεύστηκε ο μακαριστός Ιεράρχης Αλέξιος.
Ακολούθως τελέσθηκε το πενταετές μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Αλεξίου, ο οποίος εκοιμήθη εν Κυρίω την 7η Δεκεμβρίου 2020.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης κ. Χρυσόστομος μίλησε με ιδιαίτερη συγκίνηση για τον μακαριστό προκάτοχό του, τονίζοντας ότι υπήρξε φωτισμένος Ιεράρχης, άνθρωπος προσευχής, διάκρισης και θυσιαστικής προσφοράς προς την τοπική Εκκλησία. Με λόγους ευγνωμοσύνης αναφέρθηκε με ευγνωμοσύνη στο γεγονός ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης Αλέξιος τον εμπιστεύθηκε αρχικά στη θέση του Πρωτοσυγκέλλου στη σχέση που τους συνέδεσε, επισημαίνοντας ότι υπήρξε ο μεγάλος του ευεργέτης, ενώ η οικειοθελής παραίτησή του από τον θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης αποτέλεσε πράξη εκκλησιαστικού ήθους και ευθύνης, ανοίγοντας τον δρόμο της Αρχιερατικής του διακονίας.
Τόνισε ακόμη ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης Αλέξιος υπήρξε πατέρας πνευματικός για τον κλήρο και τον λαό και παράδειγμα Αρχιερέως που υπηρέτησε την Εκκλησία με αυταπάρνηση, υπομονή και ακλόνητη πίστη στον Θεό.
Ακολούθως τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση επί του τάφου του μακαριστού Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Αλεξίου.
