Ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννης απηύθυνε ομιλία στη Διάσκεψη για την ανάπτυξη της κατανόησης της ειρηνικής συνύπαρξης, που πραγματοποιήθηκε στο Al-Maghas της Ιορδανίας, παρουσία του βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα Β’ Αλ-Χουσεΐν και του Πρωθυπουργού της Αλβανίας, Έντι Ράμα.
Στην αρχή της ομιλίας του ανέφερε ότι ο ίδιος ο Θεός επιθυμεί να επικρατεί ειρήνη αναμεσά μας: «Δόξα εν υψίστοις θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία”. Η ειρήνη επί της γης και η επιθυμία των ανθρώπων για ειρηνική συνύπαρξη αποτελεί δόξα Θεού, ο οποίος ταπεινά θέλει να είμαστε αδέρφια παρά την ποικιλομορφία των θρησκειών μας. Η ειρήνη επί της γης και η χαρά της αδελφοσύνης είναι η δόξα του Υψίστου που θέλησε να κατοικήσει ανάμεσά μας.[…]Ο Ιησούς είναι ο Θεός της ειρήνης και Πατέρας του ελέους».
Στη συνέχεια ανέλυσε την έννοια της κόλασης και του επίγειου παραδείσου: «Κόλαση είναι η ανικανότητα να δεις το πρόσωπο του άλλου, ή διαφορετικά, κόλαση είναι το να μην βλέπεις το πρόσωπο του αδελφού σου που είναι από άλλη θρησκεία ή ανληκει σε άλλη κοινότητα. […]Ο επίγειος παράδεισός μας είναι να δούμε στο πρόσωπο του συγγενή και του πλησίον κάτι από την ελεήμονα όψη του Δημιουργού του ουρανού και της γης. Και η επίγεια κόλασή μας, είναι το να αποτύχουμε να δούμε δεν είναι να δούμε αυτό το πρόσωπο, και να αποτύχουμε να το συναντήσουμε, με συνέπεια να αποτύχουμε να δούμε το μεγαλείο του Θεού».
Έπειτα μίλησε για την ιστορία της Εκκλησίας της Αντιόχειας και το ότι αποτελεί Εκκλησία συνάντησης η οποία είναι ανοιχτή για όλους: «Εμείς στην εκκλησία της Αντιόχειας έχουμε κάθε δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε μια Εκκλησία συνάντησης. Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε η πρώτη χριστιανική εικόνα του αραβικού κόσμου και του αραβικού πολιτισμού. Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε η πρώτη γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ισλαμικού κόσμου. Εμείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αντιόχειας χρησιμοποιούμε την αραβική γλώσσα στις προσευχές μας και μελετάμε τη θεολογία σε αυτήν την γλώσσα παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε και άλλες γλώσσες. Όλα αυτά για να πούμε ότι είμαστε μια αυθεντική, γεμάτη βαθειές ρίζες Εκκλησία, και ταυτόχρονα μια Εκκλησία που είναι ανοιχτή και αποτελεί χώρο συνάντησης. Σε αυτή την περιοχή της Αντιόχειας οι μαθητές του Θεού ονομάζονται Χριστιανοί. Και σε αυτά τα εδάφη οι Πατριάρχες της Αντιοχείας αναγνωρίστηκαν ως Πατριάρχες των Αράβων. Δεν διαχώριζαν Χριστιανούς και Μουσουλμάνους κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για σταγόνα στον ωκρανό της ιστορίας αυτής της Εκκλησίας που παρά την σκληρότητα της ιστορίας, βλέπει στον άλλο έναν θησαυρό και αναβιώνει τις αξίες της συνύπαρξης από την αυγή της κήρυξης του Ευαγγελίου».
