Ένα ακόμη γεγονός, ιδιαιτέρας πνευματικής βαρύτητος, κατεγράφη στην ζωή της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης, καθώς μία ξεχωριστή και ανέλπιστη ευλογία εμπλούτισε αγιαστικώς την ενορία του συμπολιούχου των Σερρών, Αγ. Νικήτα.
Συγκεκριμένως, την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2025, προ της απολύσεως της θ. Λειτουργίας, που τελέσθηκε στον ως είρηται ιερό Ναό, ιερουργήσαντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου και την παρουσία της Βουλευτού Ν. Σερρών κ. Φωτεινής Αραμπατζή, της Αντιδημάρχου Οικονομικών και Πολιτισμού του Δήμου Σερρών κ. Μαγδαληνής Μπάρμπα, Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβούλων, καθώς και πλήθους λαού του Θεού, λιτανευτικώς περιεφέρθη και ετοποθετήθη στο περίτεχνο νέο ξυλόγλυπτο προσκυνητάριο με την εικόνα των Αγ. Τριών Ιεραρχών, ως μόνιμη αγιαστική ευλογία και προστασία των πιστών, η περίτεχνος αργυρά ιερά λειψανοθήκη, φέρουσα τεμάχια εκ των θαυματοβρύτων λειψάνων των Αγ. Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Τα ιερολειψανικά αυτά θησαυρίσματα, ευρίσκοντο στην άλλοτε κραταιά κοινότητα Κρώμνη των μεταλλωρύχων κρυπτοχριστιανών της Τραπεζούντος του Πόντου, ακολουθώντας τον δρόμο της προσφυγιάς, οπότε, μετά το έτος 1905 μετεφέρθησαν στις Σέρρες, από την ευσεβή οικογένεια του Παναγιώτου Παπαδοπούλου. Έκτοτε φυλασσόταν μετ’ ευλαβείας, ως πατρογονικό κτήμα των μεγάλων ευεργετών του περικαλλεστάτου Ναού του Αγ. Νικήτα Σερρών, Παναγιώτου και Μαρίας Παπαδοπούλου, η οικογένεια των οποίων είχε για επτά συνεχείς γενιές ιερατικές ρίζες.
Άξιος κληρονόμος της μεγάλης αυτής πνευματικής παρακαταθήκης, ο υιός τους Γεώργιος, πιστό τέκνο της αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, με σεβασμό και εμπιστοσύνη προσέφερε τα χαριτοφόρα αυτά λείψανα των μεγάλων Ιεραρχών της πίστεώς μας, κτήμα των αειμνήστων ιερέων προγόνων του, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης και κατά παράκληση στην ενορία του Αγ. Νικήτα Σερρών. Εμερίμνησε δε αρχοντικώς για την φιλοτέχνηση της πολυτίμου ιεράς λειψανοθήκης, του ξυλόγλυπτου εικονοστασίου και της ιεράς εικόνος των Αγ. Τριών Ιεραρχών, λαμπράς βυζαντινής τεχνοτροπίας.
Εμπνεόμενος ο Σεβασμιώτατος, από την διήγηση της γενεαλογίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή (Ματθ. α’, 1-25), εσημείωσε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Μας ηξίωσε, αγαπητοί μου αδελφοί, το έλεος του αγίου Θεού, ως κοινότητα πίστεως και προσευχής να συναχθούμε και πάλιν στον Οίκον του Θεού, προκειμένου να συγκροτήσουμε την πνευματική μας οικογένεια, να χαρούμε ο εις την παρουσία του αδελφού του, να λάβουμε χάριν και ευλογίαν, γινόμενοι μέτοχοι Ζωής αιωνίου, διά της μεταλήψεως των θείων μυστηρίων.
Την Κυριακή προ της Χριστού γεννήσεως, η αγία Μητέρα μας Ορθόδοξος Εκκλησία μνημονεύει μέσα, από την Ευαγγελική περικοπή την κατ’ άνθρωπον γενεαλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Με την αναφορά των προγόνων του Χριστού, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος θέλει αφενός μεν να επιβεβαιώσει την ιστορικότητά Του, να διαβεβαιώσει για την ανθρώπινη φύση Του, καθώς, ήδη από τα χρόνια εκείνα υπήρχαν εκείνοι που την αρνούνταν, αφετέρου δε να διδάξει την αξία της ταπεινώσεώς Του και της άμετρης αγάπης Του για τον άνθρωπο, τον αμαρτωλό και πνευματικώς βαρέως πάσχοντα άνθρωπο.
Ο Θεός όμως δεν αποστρέφεται τον αμαρτωλό, αλλά σώζει το απολωλός πρόβατο ως καλός Ποιμένας, ιατρεύει τον κακώς έχοντα άνθρωπο, ως Ιατρός εμπειρότατος, φωτίζει και αγιάζει την αμαυρωμένη από την αμαρτία ανθρωπίνη φύση και την αναβιβάζει στην χαρά της θεοκοινωνίας.
Ένα επιπλέον πνευματικό σύνθημα, που προσφέρει σήμερα ο σωστικός ευαγγελικός λόγος του Κυρίου μας, είπε ο Σεβασμιώτατος, είναι η τιμή, ο οφειλόμενος σεβασμός και η αγάπη προς τους προπάτορές μας, φυσικούς και πνευματικούς, προς εκείνους δηλαδή, που προηγήθηκαν από εμάς στο δώρο της ζωής, το οποίο και μας χάρισαν, όχι μόνον, ως ένα βιολογικό γεγονός, αλλά κυρίως, ως ποιότητα ζωής στολισμένης με τις θείες αρετές της πίστεως, της αγάπης, της φιλανθρωπίας.
Στις πικρές ημέρες, που διανύει ο κόσμος ολόκληρος σήμερα, ημέρες στεγνές από αισθήματα ευγνωμοσύνης, ευχαριστίας, καλοσύνης, έρχεται η Εκκλησία μας και πάλι να υπενθυμίσει το χρέος, που έχουμε στους προγόνους μας, στην ράτσα μας, όπως λέγει ο Νίκος Καζαντζάκης στην Ασκητική του: ‘’Το πρώτο σου χρέος εκτελώντας την θητεία σου στην ράτσα είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους’’. Αυτούς τους προγόνους μας πρέπει να τιμούμε κυρίως με την έμπρακτη αγάπη μας και την μίμηση του ήθους, των αρετών τους και του καλού τους χαρακτήρος, ως ελάχιστο αντίδωρο στους πολλούς δικούς τους μόχθους, στις πολλές θυσίες και τα δάκρυά τους, στις ακοίμητες προσευχές τους, έτσι ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε το δώρο της ζωής.
Στο πλαίσιο αυτό, η τοπική μας Εκκλησία απολαμβάνει σήμερα μία εξαιρετική ευλογία διά χειρός ενός εκλεκτού Της τέκνου, γόνου της λαμπράς ποντιακής οικογενείας Παπαδοπούλου, η οποία εδόξασε την καταγωγή της, ετίμησε τους προγόνους της, δημιούργησε προϋποθέσεις προκοπής, αλλά κυρίως εστόλισε και ασφάλισε ολόκληρη την πορεία της με την πίστη στον Θεό, τον σεβασμό στην Εκκλησία, την αγάπη στην Πατρίδα».
Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος ετίμησε τον κ. Γεώργιο Παπαδόπουλο με την ανωτέρα διάκριση της Σερραϊκής Εκκλησίας, τον Χρυσό δηλαδή Σταυρό του Αγίου Νεομάρτυρος Νικήτα και διά επισήμου Αρχιερατικού Πιττακίου, για όσα αυτός και η ευσεβεστάτη οικογένειά του αρχοντικώς προσέφεραν στην Εκκλησία των Σερρών.
Προ του «Δι’ ευχών» της θ. Μυσταγωγίας, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε ολοψύχως όλους εκείνους, κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες των ενοριών της Σερραϊκής Εκκλησίας, που υλοποίησαν τον εφετεινό Έρανο της Αγάπης κατά το τριήμερο 13, 14 και 15 Δεκεμβρίου και κυρίως τον φιλόχριστο, φιλότιμο και ευαίσθητο στον ανθρώπινο πόνο λαό μας, τούς θεσμικούς φορείς και τον επιχειρηματικό κόσμο για την ιδιαιτέρως συγκινητική ανταπόκρισή τους στον εφετεινό Έρανο, αλλά και σε κάθε εκδήλωση και πρωτοβουλία της Εκκλησίας των Σερρών για την ανακούφιση των αδυνάτων αδελφών του Κυρίου μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εφετεινό ποσόν ξεπέρασε αριθμητικώς το περισυνό του Εράνου Αγάπης, γεγονός ιδιαιτέρως παρήγορο και ελπιδοφόρο.
Τέλος, ο Σεβ. κ. Θεολόγος δεν παρέλειψε να απονείμει τον δίκαιο της Εκκλησίας έπαινο και στον καλό εφημέριο, αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Αναστάσιο Καμπουρίδη, φροντίδι του οποίου, ευσχημόνως και κατά τάξιν έλαβαν χώρα τα τελούμενα στον ιερό Ναό Αγ. Νικήτα Σερρών.
