«Διά σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν,ἐνοἷς ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἀνατολή ἐξὕψους ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τούς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδόν εἰρήνης».
(Λουκ. 1, 78-79).
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Με άφατη χαρά και ευγνωμοσύνη δοξολογούμε τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό, διότι «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1,14), φανερώνοντας στον κόσμο το άπειρο έλεος και την άρρητη αγάπη Του προς τον άνθρωπο.
Η Γέννηση του Θεού Λόγου είναι γεγονός μοναδικό και ανεπανάληπτο στην ανθρώπινη ιστορία.
Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό είναι «τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον» ¹.
Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, στη μικρή και ταπεινή κώμη που επέλεξε η θεία Πρόνοια, γεννάται σήμερα ο Υιός και Λόγος του Θεού, όχι σε παλάτι, αλλά σε σπήλαιο• όχι με δόξα κοσμική, αλλά με άκρα ταπείνωση.
Από τη Ναζαρέτ μέχρι τη Βηθλεέμ, από τη φάτνη έως τον Σταυρό, ολόκληρη η ζωή του Χριστού είναι μία συνεχής αποκάλυψη της άπειρης αγάπης και του απύθμενου ελέους του Θεού προς τον άνθρωπο.
Το μέγα μυστήριο των Χριστουγέννων είναι μυστήριο ελέους. Ο Θεός «ἐσπλαγχνίσθη» την πλάση Του, είδε την πτώση, τον πόνο, τη φτώχεια και την αμαρτία του ανθρώπου και «κατέβη» ο ίδιος, για να σηκώσει επάνω Του την ανθρώπινη αδυναμία.
Όπως διδάσκει ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, «Αὐτός γάρ ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν»².
Η ενανθρώπηση του Χριστού δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά πρόσκληση ζωής και τρόπος υπάρξεως.
Μέσα στη χαρά της θείας Γεννήσεως καλούμαστε να κατανοήσουμε βαθύτερα την ελεημοσύνη ως καρπό του θείου ελέους.
Η ελεημοσύνη δεν είναι μία απλή φιλανθρωπική πράξη· είναι μίμηση Θεού.
Όπως ο Χριστός «ἐπτώχευσεδι’ ἡμᾶς» (Β΄ Κορ. 8,9) και έλαβε «δούλου μορφή» (Φιλ. 2, 17), έτσι και εμείς καλούμαστε να αδειάσουμε τον εαυτό μας από τον εγωισμό και την αυτάρκεια, για να χωρέσει ο αδελφός μας.
Η φάτνη της Βηθλεέμ αποκαλύπτει τον τρόπο της θείας αγάπης.
Ο Θεός προσλαμβάνει την ανθρώπινη φτώχεια, για να χαρίσει στον άνθρωπο τον πλούτο του ελέους του.
Ο Χριστός μας, που σήμερα προσκυνούμε στη φάτνη είναι ο Ίδιος που μας συναντά στο πρόσωπο του πεινασμένου, του ασθενούς, του μοναχικού.
Η Εκκλησία μας, ιδίως κατά τις άγιες αυτές ημέρες, γίνεται Βηθλεέμ ζωντανή, τόπος φιλοξενίας, παρηγοριάς και ελπίδας.
Η ελεημοσύνη, υλική και πνευματική, αποτελεί μαρτυρία αληθινής πίστεως. Όπως μας βεβαιώνει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, η αρετή της πνευματικής ελεημοσύνης είναι ασυγκρίτως ευρύτερη της προσφοράς των υλικών αγαθών: «ἐλεημοσύνη ἐστι καύσις καρδίας ὑπέρ πάσης τῆς κτίσεως»³.
Να καίγεται η καρδιά σου για ολόκληρη την κτίση.
Αδελφοί μου, ας υποδεχθούμε τον γεννώμενο Χριστό όχι μόνο με ύμνους και δεήσεις, αλλά και με καρδιές ελεήμονες.
Τότε τα Χριστούγεννα δεν θα είναι απλώς μία εορτή, αλλά εμπειρία σωτηρίας, φως που μεταμορφώνει τον κόσμο.
Από καρδιάς εύχομαι το έλεος του Θεού που φανερώθηκε στη Βηθλεέμ να πλημμυρίσει εσάς και τις οικογένειές σας, και η αγάπη του ενανθρωπήσαντος Κυρίου μας να γίνει δύναμη ζωής, πίστεως και ελπίδος για όλους.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
Ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος ΓΑΒΡΙΗΛ
¹᾿Ιω. Δαμασκηνοῦ, ῎Εκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, PG 94, 984.
² Ἀθανασίου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Λόγος περί τῆςἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου, καίτ ῆς διά σώματος πρός ἡμᾶς ἐπιφανείας Αὐτοῦ,P G. 25,192.
³ ὍσιοςἸσάακ Σύρος, Λόγος ΠΑ´, Περί διαφθοράς αρετών και περί τελειότητος παντός δρόμου, Εκδ. Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1997, σ. 306.
