15 Αυγούστου: Η Κοίμηση και η Μετάσταση της Παναγίας

15 Αυγούστου: Η Κοίμηση και η Μετάσταση της Παναγίας. Η Παναγία μας είχε γονείς γέροντες, τον Ιωακείμ και την Άννα, σε μεγάλη ηλικία όταν γέννησαν την Θεοτόκο και αυτό έγινε μετά από πολλή προσευχή. Μάλιστα ο Άγιος Ιωακείμ πήγε στην έρημο της Ιουδαίας, στο σπήλαιο που είχε κρυφτεί ο Προφήτης Ηλίας και τον τάϊζε το κοράκι, για να κάνει περισσότερη προσευχή. Εκεί σε εκείνο το σημείο βρίσκεται σήμερα η Ιερά Μονή Χοζεβά. Ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα, όταν η Παναγία μας έγινε 3 ετών την αφιέρωσαν στον Ναό του Σολομώντα. Εκτός από την Παναγία και άλλοι γονείς αφιέρωναν κορίτσια στον ναό. Η Παναγία μας μεγάλωνε στα Άγια των Αγίων, όπου εκεί περνούσε την περισσότερη ημέρα της. Η Κυρία Θεοτόκος από μικρό παιδί διακρινόταν από τα άλλα κορίτσια για τις αρετές που είχε. Την υπακοή της, την ταπείνωση, την αγάπη, την ακτημοσύνη, την παρθενία της αλλά και άλλες αρετές και αξιώθηκε να γίνει σκεύος εκλογής του Θεού. Το πλήρωμα του χρόνου ήλθε και η Παναγία που ήταν γεμάτη από αρετές, την επέλεξε ο Θεός για να γεννήσει τον Ιησού Χριστό, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Η Παναγία μας γέννησε τον ίδιο τον Θεό και γι’ αυτό ονομάζεται Θεοτόκος, αλλά την ονομάζουμε και Αειπάρθενο, διότι αγιάστηκε ολόκληρη μένοντας έγκυος εκ Πνεύματος Αγίου και όχι όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν ότι έμεινε έγκυος από τον κρίνο, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην Ορθοδοξία μας. Η Εικόνα της Παναγίας που εικονίζεται με τον άγγελο να της δίνει κρίνο, ανήκει στην εικονογραφία των λατίνων. Στην Ορθόδοξη εικονογραφία και αγιογραφία παρουσιάζεται ο άγγελος ενώπιον της Υπεραγίας Θεοτόκου κρατώντας μια ράβδο που συμβολίζει ότι έρχεται εξ ονόματος Κυρίου. Η Παναγία μας λαμβάνει το μήνυμα από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ ότι θα αφήσει αυτή τη ζωή και επέστρεψε από το όρος των Ελαιών και πήγε στο σπίτι του Ιωάννη όπου μοίρασε όλα της τα υπάρχοντα και τότε είπε τον όμορφο ύμνο που ψέλνουμε στις Παρακλήσεις της Παναγίας την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατε μου το σώμα, και συ, Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα». Όλοι οι μαθητές που βρισκόντουσαν στα πέρατα της Οικουμένης για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο του Χριστού με θαυμαστό τρόπο πάνω σε σύννεφα το Πνεύμα το Άγιο μετέφερε τους Αποστόλους κοντά στην Παναγία για να την αποχαιρετήσουν. Η Παναγία αποχαιρετά τους μαθητές και Αποστόλους και παραδίδει το πνεύμα Της όχι σε άγγελο Κυρίου, αλλά στον ίδιο τον Χριστό. Γι’ αυτό και στην αγιογραφία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εικονίζεται η Παναγία μας κεκοιμημένη και από πάνω της είναι ο Χριστός που κρατά την ψυχή Της. Στις 15 Αυγούστου κάθε χρόνο εορτάζουμε την Κοίμηση και Μετάσταση της Θεοτόκου στα Ουράνια, ώστε να πρεσβεύει για όλους εμάς, διότι «πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη», δηλαδή η προσευχή ενός Αγίου ανθρώπου προς τον Θεό έχει πολύ δύναμη και πολύ περισσότερο έχει δύναμη η προσευχή και η δέηση της Παναγίας, Την οποία επικαλούμαστε να πρεσβεύει καθημερινά για εμάς που είμαστε παιδιά Της.
 
—