O μητροπολίτης Λαρίσης Ιερώνυμος στο κηρυγμά του προς τους πιστούς με αφορμή την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού σχολιάζοντας τα όσα συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας τόνισε πως ο μεγαλύτερος εχθρός της ορθοδοξίας είναι η θρησκοληψία.
Ο μητροπολίτης Λαρίσης, θέλοντας να αναφερθεί στο λόγο που ο Σταυρός μας προσφέρεται άδειος μόνο με το ξύλο, σημείωσε πως “εκεί επάνω πρέπει να τοποθετήσει ο καθένας μας και το δικό του εαυτό. Η εκκλησία έρχεται και μας λέει πως μέσα από αυτό το δρόμο το σταυρικό βάδισε και ο Χριστός, χαρίζοντάς μας την αιώνια ζωή, την ανάσταση, τη θεία δόξα, τον αγιασμό, τη θέωση και όλα τα αγαθά της πνευματικής ζωής”.
Ο κ. Ιερώνυμος, προσπαθώντας να εξηγήσει με ποιον τρόπο μπορεί να μας μιλήσει ο Σταυρός, υπογράμμισε πως “πολλές φορές τα καλυτέρα κηρύγματα δεν έχουν σχέση με λόγια και φωνή, αλλά με σιωπή, με παράδειγμα, με σύμβολα, με εικόνες και από το φιλότιμο των άλλων ανθρώπων”.
Από τον πανηγυρίζοντα ιερό ναό των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ο μητροπολίτης Λαρίσης, προσπάθησε να ερμηνεύσει τις θέσεις κάπποιων πιστών :” προσπαθούν να τις ερμηνεύσουν κυριολεκτικά και έχουμε πρόβλημα πολλές φορές μαγικής αντιμετώπισης των θαυμάτων και μαγικής αντίληψης πολλών πραγμάτων σε σχέση με τον ιερέα και τα μυστήρια. Για αυτό και ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας είναι η θρησκοληψία.
Από τους απ΄ έξω ποτέ δεν κινδυνεύουμε, από τους μέσα κινδυνεύουμε μια ζωή. Από αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κατανοήσουν την ορθότητα των εννοιών από αυτά που κηρύσσονται και καταλαβαίνουν δικά τους πράγματα” και συμπλήρωσε πως “όλοι αυτοί έρχονται στην εκκλησία κουβαλώντας τα δικά τους πιστεύματα τα οποία πολλές φορές προσπαθούν να μας τα επιβάλλουν ως δήθεν αληθινά και ορθόδοξα”.
Σχολιάζοντας την υπεροψία ως κοινονικό φιανόμενο ανέφερε “νομίζουν ότι για να γίνουν σπουδαίοι και να τους καμαρώσει η ανθρωπότητα πρέπει να ανέβουν κοινωνικά και οικονομικά. Στην Ορθοδοξία όμως εμείς πιστεύουμε πως όποιος νομίζει ότι ανεβαίνει, θα έρθει η στιγμή που θα κατέβει και η πτώση του μαζί με τη συντριβή θα είναι οριστική. Για αυτό αν θέλουμε να μάθουμε να αξίζουμε κάτι και αν θέλουμε να μας παραδέχονται ο Θεός και οι άνθρωποι, πρέπει να κατέβουμε και να ταπεινωθούμε”.
Τέλος για τον διχασμό των Ελλήνων, επεσήμανε πως “δεν ξέρω αν το έχουμε καμάρι ή κατάρα ως λαός εμείς οι Έλληνες. Για ψύλλου πήδημα διαιρούμαστε κάνοντας ζημιά στον εαυτό μας” διευκρινίζοντας πως “απ΄έξω κανείς δεν μπορεί να μας κάνει ζημιά. Για αυτό δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τους απ΄έξω, αλλά εμάς τους ίδιους”.
