Από τον πανηγυρίζοντα ναό του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στα Νέα Σεπόλια, όπου τελέστηκε χειροτονία πρεσβυτέρου ο κ. Κλήμης τόνισε προς τον χειροτονούμενο ότι “η ιερωσύνη δεν είναι ο χώρος για να δείξουμε τα υποτιθέμενα προσόντα μας και τα ανύπαρκτα προτερήματά μας. Ο χώρος της ιερωσύνης είναι ο χώρος της αφιέρωσης στον Θεό και της διακονίας του ανθρώπου”.
Πρόσθεσε επίσης ότι “δεν αρκεί μόνo ο κληρικός να είναι μορφωμένος, καλλιεργημένος αν δεν κατέχει την κατά Θεόν μόρφωση. Ο ιερέας υποχρεούται να είναι αφιερωμένος στον Θεό και στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Να προσφέρει την ύπαρξή του στην τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Αυτό φανερώνει η γνήσια ιερατική ζωή. Η θεία λειτουργία δεν είναι υπόθεση της Κυριακής ή μιας γιορτής. Να χτυπήσεις καμπάνα για να κανεις μια θεία λειτουργία ή έναν εσπερινό. Ο ιερέας ως λειτουργός, αφιερώνει τον εαυτό του στη διακονία του Μυστηρίου. Είναι το Μυστήριο της κοινωνίας του Θεού με τον πεπτοκώτα άνθρωπο. Δεν υπάρχει ιερατική διακονία και δραστηριότητα που να μην πηγάζει από την Θεία Ευχαριστία. Ολόκληρη η ζωή του ιερέα είναι μια θεία λειτουργία. Ολόκληρη η προσφορά και διακονία του ιερέα ενσωματώνεται στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Ο κ. Κλήμης επιβράβευσε τον νέο πρεσβύτερο π. Σπυρίδωνα Μυλωνά με το οφφίκιο του οικονόμου, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν οι κληρικοί της μητροπόλεως κατά το παρελθόν “την περίοδο του κορονοϊού που θα μπορούσε να είναι κλεισμένος σπίτι με την πρεβυτέρα του και τα παιδιά του, εκείνος ήταν κάθε μέρα στο Επίσκοπειο και διακονούσε πλάι στον Επίσκοπό του. Ο π. Σπυρίδων ήταν και παραμένει αφοσιωμένος κληρικός. Και κατά το παρελθόν ακόμα, ενώ κλήθηκε να κάνει αγγαρείες και εργασίες που δεν αρμόζουν σε ιερέα, εκείνος έδειξε αυταπάρνηση και αυτοθυσία. Για αυτό τους λόγους θα τον τιμήσω κατά την σημερινή ημέρα”.
Τέλος επαίνεσε τον νέο προϊστάμενο του ναού πρωτοπρεσβύτερο Κωνσταντίνο Κολιπέτσα και τους συνεφημερίους του π. Γεώργιο Μπικάκη και π. Ιωάννη Αντωνίου για τον καλλωπισμό του ναού, καλώντας τους ενορίτες να τους στηρίξουν στην πνευματική ανύψωση της ενορίας.
