Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών το διήμερο 25 & 26 Σεπτεμβρίου, κατά την Εορτή της Μεταστάσεως του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ιερούργησε σε Κουβέλα και Θεολόγο. Από την Κουβέλα, ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στον Ηγαπημένο μαθητή του Κυρίου, τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, υπογράμμισε με έμφαση τον τίτλο: «Θεολόγος», τον οποίο έχει προσδώσει από αιώνων η Αγία μας Εκκλησία στον Άγιο Ιωάννη και χαρακτηριστικά, μεταξύ των άλλων, ανέφερε:
«Το Μυστήριο της Θεολογίας είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Μυστήριο της Αγάπης.
Στο Δοξαστικό της Εορτής του Αγίου, μέσα σε μια φράση συμπυκνώνεται όλη αυτή η αλήθεια της Εκκλησίας «πλήρης ων της αγάπης, πλήρης γέγονεν και της θεολογίας». Έγινε Θεολόγος, γιατί γέμισε η καρδιά του με την πληρότητα της αγάπης προς τον Χριστό και προς τον άνθρωπο.
Μονάχα όποιος αγαπά ολοκληρωτικά τον Θεό και τον άνθρωπο, μπορεί αληθινά και ορθόδοξα και αυθεντικά, να θεολογεί. Η Θεολογία δεν είναι μια φιλοσοφία, δεν είναι μια τέχνη του λόγου, δεν είναι μια ρητορική δεινότητα, μια εξυπνάδα επιχειρηματολογίας, αλλά είναι το απόσταγμα μιας καρδιάς που έχει γεμίσει με αγάπη, που είναι γεμάτη αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο».
Στο Θεολόγο Λοκρίδος, ο κ. Συμεών ωμίλησε για την πραγματική σχέση που πρέπει να έχουμε ως παιδιά του Θεού οι Ορθόδοξοι χριστιανοί, την σχέση υιότητας και ολοκληρωτικής αγάπης τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους αδελφούς μας.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Ο Χριστός θέλει να δημιουργούμε μαζί Του μία σχέση αγάπης, όχι μία σχέση φόβου, ιδιοτέλειας και αμοιβής. Μας φέρνει πολλές εικόνες, για να μας βοηθήσει, προκειμένου να καταλάβουμε ότι θέλει από εμάς να δημιουργήσουμε μία σχέση αγάπης. Μία τέτοια εικόνα, είναι αυτή η εικόνα του δούλου, του μισθωτού και του υιού.
Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι πλησιάζουν τον Θεό από φόβο, από πειθαρχία, από ψυχικό πειθαναγκασμό. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι πλησιάζουν τον Θεό από τον πόθο και την προσδοκία μιας αμοιβής. Και οι δύο αυτές οι σχέσεις, είναι άρρωστες σχέσεις. Όμως υπάρχουν και άνθρωποι, που θεωρούν το Θεό, Πατέρα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, υπήρξε ο κατεξοχήν υιός, γι’ αυτό και ηγαπημένος, γι’ αυτό και επιστήθιος, γι’ αυτό και φίλος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Σε όλη του τη ζωή, έζησε αυτή την ιδιότητα, η σχέση του ήταν σχέση αγάπης, για αυτό και ονομάζεται και Ευαγγελιστής της Αγάπης.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έζησε την απόλυτη υιότητα, υιός του Ζεβεδαίου, υιός του Προδρόμου, υιός βροντής «Βοανεργές», υιός του Κυρίου, υιός του Θεού Πατέρα πάνω στο όρος Θαβώρ, αλλά έγινε και υιός της Παρθένου πάνω στο Σταυρό.
Το παράδειγμα του Ευαγγελισμού της Αγάπης, είναι ένα πάρα πολύ ζωντανό παράδειγμα και ένα μήνυμα προς όλους εμάς, που δυστυχώς κατά παράδοξο τρόπο, ενώ φωνάζουμε και κραυγάζουμε για την ελευθερία μας και για τα δικαιώματά μας, εν τούτοις ψάχνουμε για κάποιον «μπαμπούλα», για κάποιον να μας βάλει σε τάξη, ψάχνουμε δηλαδή τελικά μέσα μας για σχέσεις βίας και όχι ελευθερίας.
Εύχομαι ολόψυχα και ολοκάρδια να πάρουμε από τον «υιό της βροντής», αυτή την πρόοδο της αγάπης. Και αν ακόμα είμαστε ενδεχομένως, «υιοί βροντής» και αν ακόμα βράζει το αίμα μας και ένα ακόμα είμαστε μέσα στην επανάσταση και μέσα στην αμφισβήτηση, να μη μείνουμε μόνο εκεί, αλλά να προχωρήσουμε και να ακουμπήσουμε και εμείς στην αγκαλιά του Χριστού, στο στήθος του Χριστού, όπως ο Άγιος Ιωάννης, να γεμίσει η καρδιά μας από την αληθινή ολοκληρωτική αγάπη, αυτή η οποία σώζει τον άνθρωπο τον ανασταίνει και τον κάνει πραγματικά υιό του Θεού.
Να γίνουμε και εμείς επιστήθιοι φίλοι του Κυρίου μας».
