Βεροίας: ”Ας γίνουμε και εμείς μαθητές σαν τον Άγιο Νέστορα”

Ο  Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στον Σχοινά επί τη εορτή του Αγίου Νέστορος.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δημητρίου καταυγασθείς, ταῖς φωτοβόλοις διδασκαλίαις, τῆς Ἑλ­λήνων ματαιότητος, τήν ἀχλύν διέφυγες, καί μαρτυρίου φέγγος ἀπήστραψας».

Χθές ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑόρ­τασε τόν διδάσκαλο, τόν ἀθλη­φό­ρο καί μεγαλομάρτυρα ἅγιο Δημή­τριο.

Σήμερα τιμᾶ τόν μαθητή του, τόν ἅγιο μάρτυρα Νέστορα, ὁ ὁποῖος ἀποδεικνύει μέ τήν τόλμη καί γεν­ναιότητά του πόσο καλός μαθητής τοῦ καλοῦ διδασκάλου του ὑπῆρ­ξε.

Τόλμη καί γενναιότητα, διέθετε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος, ὁ ὁποῖος ἄν καί κατεῖχε ὡς ἀνθύ­πατος τῆς Ἑλλάδος, ὡς τοποτηρη­τής δηλα­δή τοῦ Ρωμαίου αὐτο­κρά­τορoς, ἕνα ὑψηλότατο ἀξίωμα, τολμοῦσε νά διδάσκει στίς στοές τῆς ἀγορᾶς τῆς Θεσσαλονίκης, στόν χῶρο πού ὀνομαζόταν Κατα­φυ­γή, τούς νέ­ους τῆς πατρίδος του, τῆς Θεσ­σα­λονίκης, τήν πίστη στόν Χριστό.

Τόλμη καί γενναιότητα διέθετε ὁ μέγας Δημήτριος, γιατί γνώριζε ὅτι ὁ αὐτοκράτορας ἀπαγόρευε τή διδασκαλία τῆς χριστιανικῆς πί­στεως καί τιμωροῦσε ὅποιον παρα­­βίαζε τήν ἐντολή του, ὅμως ἡ ἀγάπη του γιά τόν Χριστό τόν ἔκα­νε νά μήν ὑπολογίσει οὔτε τό ἀξίωμά του οὔτε τή ζωή του, προ­κειμένου νά κερδίσει ἀνθρώπους, καί ἰδίως νέους, γιά τόν Χριστό.

Τόλμη καί γενναιότητα διέθετε ὁ μεγαλώνυμος μάρτυς Δημήτριος, πού τίς ἀντλοῦσε ἀπό τήν πίστη του στόν Χριστό, καί αὐτές μετέ­δωσε μαζί μέ τήν πίστη καί στόν μαθητή του, τόν ἅγιο Νέστορα.

Γιατί ἡ πίστη δέν εἶναι μόνο αὐτή πού ἐξασφαλίζει τή νίκη, σέ ὅσους τήν ἔχουν στήν ψυχή τους, ἀλλά εἶναι «ἡ νίκη, ἡ νικήσασα τόν κό­σμον», ὅπως μᾶς διαβεβαιώνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος καί εὐαγγελιστής, καί νικητής δέν εἶ­ναι ἄλλος «εἰ μή ὁ πιστεύων».

Μέ αὐτή τή βεβαιότητα καί τήν εὐχή τοῦ διδασκάλου του ἀντιμε­τώ­πισε ὁ νεαρός Νέστο­ρας τόν Λυαῖο, ἀντιμετώπισε ὄχι μόνο τή δύναμη ἑνός ἔμπειρου καί κατα­ξιω­μένου μονομάχου, ἀλ­λά καί τίς προκλήσεις του ἐνα­ντίον τῶν χριστιανῶν.

Πῆγε ὁ νεαρός Νέστορας γιά νά νικήσει κάποιον πού σύμφωνα μέ τά ἀν­θρώπινα κρι­τήρια ἦταν ἀδύ­νατον νά νικήσει, καί δέν θά ἔπρεπε οὔτε κἄν νά ἐπι­χειρήσει νά ἀγωνισθεῖ, γιατί δέν ἀγω­νιζόταν μόνο γιά τόν ἑαυτό του ἀλλά καί γιά τήν πίστη του.

Ἀκριβῶς ὅμως γι᾽ αὐτό ὁ νεαρός μαθητής τοῦ ἁγίου Δημητρίου δέν ἀμφέβαλλε οὔτε στιγμή γιά τή νίκη του. Ἤξερε πώς δέν θά ἀγω­νι­ζόταν μόνος του, ἀλλά ὅτι θά εἶχε μαζί του «τόν Θεό τοῦ Δημη­τρίου».

Ἤξερε πώς ἀγωνιζόταν μέ τήν πίστη του καί γιά τήν πίστη του. Καί ἦταν βέβαιος ὅτι ἡ πίστη του θά νικοῦσε τόσο τή σωματική ὑπεροχή τοῦ Λυαίου ὅσο καί τήν πίστη του στούς ψεύτικους θεούς τῶν εἰδώλων.

Καί δέν διαψεύσθηκε. Νίκησε ὁ ἅγιος Νέστορας «τήν ἀχλύ τῆς Ἑλ­λήνων ματαιότητος», ὅπως ψάλ­λει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, καί κα­τηύ­­γασε μέ τό φῶς τῆς διδασκα­λί­ας τοῦ ἁγίου Δημητρίου, μέ τό φῶς τῆς πίστεως, ὁλόκληρο τό στά­διο τῆς Θεσσαλονίκης, στό ὁποῖο ἀγωνίσθηκε.

Νίκησε ὁ ἅγιος Νέστορας μία με­γάλη καί περιφα­νῆ νίκη, ὄχι μόνο γιατί κατόρθωσε νά ἐξουδετε­ρώ­σει ἕναν ἰσχυρό ἀντί­παλο, τόν Λυαῖο, ἀλλά καί γιατί μέ τόν ἀγώ­να του κατατρό­πωσε καί τόν ἰσχυ­ρότερο τοῦ Λυ­αίου, «τόν κοσμο­κρά­τορα τοῦ σκό­τους τοῦ αἰῶνος τούτου».

Ἔτσι κέρδισε γιά τή νίκη του ὄχι τόν φθαρτό στέφανο τοῦ ἐπιγείου βασι­λέως, ἀλλά τόν ἀμα­ράντινο στέφανο τοῦ ἀγωνοθέτου καί ἀθλο­θέτου Χριστοῦ, μέ τή δύνα­μη τοῦ ὁποίου ἀγωνίσθηκε καί χάριν τοῦ ὁποίου θυσίασε τή ζωή του, μαρ­τυ­ρώντας γιά τήν πίστη καί τήν ἀγά­πη του.

Ἑορτάζοντας καί τιμώντας καί ἐμεῖς σήμερα τόν ἅγιο μάρτυρα Νέ­στορα, καί μεθέορτα τόν διδά­σκαλό του, τόν ἅγιο μεγαλο­μάρ­τυ­ρα καί μυροβλύτη Δημήτριο, τόν προστάτη καί ἔφορο τῆς ἐνο­ρίας σας, ἄς γίνουμε καί ἐμεῖς μα­θητές, ὅπως καί ἐκεῖνος.

Μαθητές στό σχολεῖο τῆς πίστεως καί τῶν δύο μεγάλων αὐτῶν ἁγίων μαρτύρων. Μαθη­τές στό μάθημα τῆς τόλμης καί γεν­­ναιότητος, πού ἐμπνέει στήν ψυχή τοῦ χριστιανοῦ ἡ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στή δύναμη τοῦ Χρι­στοῦ, καί γιά τίς ὁποῖες διακρί­θηκαν καί ὁ ἅγιος Δημήτριος καί ὁ ἅγιος Νέστωρ.

Μαθητές στό μάθη­μα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, στό ὁποῖο ἐκεῖνοι ἀρίστευσαν, θυσιά­ζο­ντας τή ζωή τους γιά χάρη του.

Ἄς γίνουμε καί ἐμεῖς μαθητές σάν τόν ἅγιο Νέστορα καί ἄς διδα­χθοῦμε ἀπό τό παράδειγμά του νά ἀγωνιζόμεθα ἐναντίον τῶν πειρα­σμῶν καί τῶν προκλήσεων τοῦ κό­σμου καί τῆς ἁμαρτίας, ἐπι­κα­λούμενοι τή βοήθεια τοῦ Χρι­στοῦ, ἐπικαλούμε­νοι τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων μας.

Καί νά εἴμεθα βέ­βαιοι ὅτι θά νικήσουμε καί ἐμεῖς μέ τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος θά προστατεύσει καί τόν καθένα μας ἀλλά καί τήν πατρίδα μας τόσο ἀπό τούς ὁρατούς ὅσο καί ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς καί ἀπό ὅλους τούς πειρα­σμούς, πού ὅλοι γνωρί­ζουμε ὅτι μᾶς ταλανίζουν αὐτή τήν ἐποχή, καί δέν θά μᾶς ἀφήσει μόνους, ἐφόσον ἐμεῖς τόν πιστεύουμε, τόν ἀγαποῦμε καί ἀγωνιζόμεθα νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του, ὅπως καί ὁ ἅγιος Νέστωρ.

Στό χέρι τοῦ καθενός μας εἶναι, ἐάν πράγματι θέλουμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς μαθητές τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἁγίου καί διδασκάλου, τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ὅπως ἔγιναν τόσοι νέοι ἀλλά καί μεγάλοι στή Θεσσαλονίκη, ἀπό τίς ἡμέρες του μέχρι καί σήμερα, ἔγινε ὁ διδάσκαλος ἁγίων, τοῦ ἁγίου Νέστορος, τοῦ ἁγίου Λούπου, τῶν ἁγίων Ἀγάπης, Εἰρήνης καί Χιονίας, καθώς τόν ἔχουμε ἐδῶ προστάτη τῆς ἐνορίας μας, δέν ἔχουμε παρά νά γίνουμε μαθητές του, νά μάθουμε τό μάθημα τῆς ἀγάπης, νά ἀγαποῦμε τόν Χριστό, νά μάθουμε τό μάθημα τῆς ὁμολογίας, νά ὁμολογοῦμε τόν Χριστό, ὅπου καί ἄν βρισκόμεθα.

Ἔτσι πράγματι θά τιμήσουμε τόν ἅγιο Δημήτριο καί τόν ἅγιο Νέστορα καί ὅλους αὐτούς τούς ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἐμαθήτευσαν κοντά στόν μεγάλο ἅγιο καί διδάσκαλο ἀλλά καί κατηχητή τῆς Θεσσαλονίκης, τόν ἅγιο Δημήτριο τόν μυροβλύτη.

Κόσμος