Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (κατά κόσμον: Αναστάσιος Γιαννουλάτος) δίνει τη δική του μάχη με τον κορωνοϊό στην Εντατική του Ευαγγελισμού.
Ένας πεφωτισμένος θρησκευτικός ηγέτης με βαθιά ριζωμένα μέσα του τα αισθήματα ανθρωπισμού και τεράστιο έργο σε όλες τις ιεραποστολές που συμμετείχε καθώς και στην Αρχιεπισκοπή της Αλβανίας.
Στις 21 Φεβρουαρίου του 1973, περίπου 3000-4000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτήριο της Νομικής Σχολής Αθηνών . Τα γεγονότα αυτά θεωρούνται προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.Δίπλα τους βρέθηκε ο νυν Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.
Οι φοιτητές σήκωσαν στους ώμους τους το βάρος της αντίστασης κατά της Χούντας προσπαθώντας να ξυπνήσουν τον λαό, δείχνοντάς του ένα φωτεινό μονοπάτι αντίδρασης στο καθεστώς, ρισκάροντας την σωματική τους ακεραιότητα, ακόμη και τη ζωή τους. Είχαν προηγηθεί κι άλλες δράσεις, όμως αυτή φάνηκε να είναι η πιο σοβαρή που τρόμαξε, ίσως για πρώτη φορά, τους συνταγματάρχες.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, ξεκίνησαν οι πρώτες επαφές με τους συγκλητικούς ενώ πολύ γρήγορα το αίτημα της κατάληψης (να γυρίσουν πίσω οι συνδικαλιστές φοιτητές που η Χούντα είχε στρατέψει διακόπτοντας τις αναβολές λόγω σπουδών) έδωσε τη θέση του σε πολιτικά συνθήματα κατά της δικτατορίας. Το κίνημα έχει ριζοσπαστικοποιηθεί και ζητούσε την πλαισίωσή του από τον λαό της Αθήνας. Γύρω στις 3 τη νύχτα, οι προσπάθειες του Πρύτανη να εκτονώσουν την κατάσταση, ζητώντας από τους φοιτητές να εκκενώσουν το κτήριο, εξασφαλίζοντας μία ασφαλή (όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος) αποχώρηση, πέφτουν στο κενό. Οι φοιτητές δεν δέχονται να φύγουν.
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές είναι η πείνα. Αποκλεισμένοι μέσα στο κτήριο της Νομικής ήδη για πολλές ώρες, δεν μπορούν να βρουν κάτι να φάνε.
Ο τότε επίσκοπος Ανδρούσης Αναστάσιος Γιαννουλάτος, καθηγητής Θεολογίας, μαζί με άλλους κληρικούς και φοιτητές της Θεολογίας (ο ιερέας Χρίστος Χριστοδούλου, ο διάκονος Τιμόθεος Λαγουδάκης κ.α.) προσπαθούν να περάσουν μέσα από τα μπλόκα της αστυνομίας και να δώσουν σακούλες με τρόφιμα στους φοιτητές. Η αστυνομία τους απωθεί.
Όπως αποκαλύπτει ο Διονύσης Μαυρογένης, στην εκπομπή «Εδώ και Σήμερα» (ΕΡΤ, 1982), οι κληρικοί καταφέρνουν να περάσουν «με κίνδυνο της ζωής τους, κάτω απ’ τα ράσα μερικά καρβέλια ψωμί και πρόσφορα, μέσα από μια τρύπα που είχαν ανοίξει οι φοιτητές και που ένωνε το νεκροτομείο με το αμφιθέατρο. Οι παπάδες αυτοί στάθηκαν πάντα στο πλευρό μας», θα πει χαρακτηριστικά ο Μαυρογένης.
Το περιστατικό επιβεβαιώνει ο δημοσιογράφος Μηνάς Παπάζογλου που συμμετείχε στην εξέγερση της Νομικής και μάλιστα προσθέτει ότι ο Αναστάσιος κατάφερε ν’ ανέβει επάνω στην Νομική και να δει τους φοιτητές.
Τέλος, ο Νίκος Μπίστης προσθέτει: «Και μας έδωσε τρόφιμα, μας εμψύχωσε κλπ.».
Στην ΕΣΑ
Μαρτυρίες υπάρχουν επίσης και για μία άλλη δράση του Αναστάσιου στην περίοδο της Χούντας. Με επανειλημμένες επισκέψεις του στο κολαστήριο της ΕΣΑ, ο τότε καθηγητής και επίσκοπος διαμαρτυρήθηκε για συνθήκες κράτησης των συλληφθέντων και συμπαραστάθηκε στους φοιτητές μαζί με τους γονείς τους.
«Εγώ τον θυμάμαι ακόμα περισσότερο μετά από μερικούς μήνες στην ΕΣΑ όταν είχε έρθει να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησης», αναφέρει ο Νίκος Μπίστης, ενώ και ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, στο βιβλίο του «Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της Δικτατορίας 1967-1974» αναφέρει: «Ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος μαζί με τον πατέρα Γεώργιο Πυρουνάκη και το διάκονο Τιμόθεο Λαγουδάκη θα σταθεί στο πλευρό των συλληφθέντων φοιτητών της εξέγερσης της Νομικής, μαζί με τους γονείς τους τούς επισκέπτεται στο ΕΑΤ – ΕΣΑ και τους συμπαρίσταται. Στη συγκέντρωση της Νομικής ομάδα φοιτητών της Θεολογικής Σχολής, μεταξύ των οποίων ήσαν και μερικοί κληρικοί, δίνει ψήφισμα συμπαράστασης, το οποίο και διαβάζεται στους συγκεντρωμένους».
Να σημειωθεί ότι «ο Τιμόθεος Λαγουδάκης συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και ένα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1974, χάνει τη ζωή του σε ένα περίεργο τροχαίο ατύχημα μαζί με τον συναγωνιστή του κληρικό Παντελήμονα Κατσούλη».
