Γράφει ο π.Αντώνιος χρήσοτυ
Eίναι γεγονός ότι η απειλή του Κορωνοϊού αλλά και τα μέτρα και οι επιπτώσεις των μέτρων του νέου lockdown, από μόνα τους είναι αρκετά να μας στεναχωρούν και να μας ανησυχούν. Ομως τώρα τελευταία προστέθηκαν και κρούσματα του ιού σε πρόσωπα Κληρικών της Εκκλησίας (Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ,Μητροπολίτες Ιερισσού Θεοκλήτου, Καλαβρύτων Ιερωνύμου, πρώην Καλαβρύτων Αμβροσίου, Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου), αλλά ακόμη και η μοιραία κατάληξή τους (των Μακαριστών Μητροπολιτών Λαγγαδά Ιωάννου στην πατρίδα μας και του Μητροπολίτου Μαυροβουνίου Αμφιλοχίου στη γειτονική μας Σερβία , του πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου κ.α.). Κάποιοι αντιμετώπισαν τα περιστατικά όπως θα όφειλε ο καθένας, με λύπη και συμπάθεια. Κάποιοι άλλοι με σιωπή, κάποιοι άλλοι με ειρωνεία και χλευασμό. Τελικά ο Κορωνοϊός μάς νίκησε και είχαν δίκιο όλοι αυτοί που επέμεναν να κλείσουν οι Εκκλησίες; Μήπως όχι και συμβαίνει κάτι άλλο; Ολα αυτά θα μας απασχολήσουν στο σημερινό μας άρθρο. Ας προχωρήσουμε λοιπόν.
Είναι γεγονός ότι η κρίση την οποία έφερε ο Κορωνοϊός, όταν ήρθε τους πρώτους μήνες του 2020 στη χώρα μας, γρήγορα πέρασε και στον Εκκλησιαστικό χώρο. Αυτό δεν είναι καινούργιο, αλλά αν το δούμε ρεαλιστικά είναι συνήθης πρακτική και στο πρόσφατο παρελθόν για άλλα θέματα και σκάνδαλα πολιτικά, δικαστικά, ηθικά‧ γρήγορα έπαιρναν «εκκλησιαστικό» χαρακτήρα και ένδυμα και ήταν το ψωμοτύρι των Μ.Μ.Ε. για πολύ καιρό. Ετσι και στην περίπτωση του Κορωνοϊού, το θέμα πήρε γρήγορα Εκκλησιαστικό χρώμα και χαρακτήρα, όταν συντονισμένες φωνές άρχιζαν να στοχοποιούν την Εκκλησία στην ουσία της, που είναι η συνάθροιση και η Θεία Ευχαριστία, η μετάδοση του Σώματος και του Αίματος Του Χριστού και ο τρόπος μετάδοσής του από το ίδιο Αγιο Ποτήριο και από την ίδια Ιερά Λαβίδα. Στην αρχή αυτή η επίθεση έγινε σε θεωρητικό επίπεδο και ανάγκασαν την Εκκλησία τόσο σε επίπεδο Ιεράς Συνόδου, όσο και σε μεμονωμένων προσώπων, να απολογηθεί θεολογικά και πρακτικά για μία εμπειρία αιώνων.
Αργότερα «ο πόλεμος» πέρασε σε νομικό επίπεδο με την έκδοση και παρέμβαση τόσων κυβερνητικών ΚΥΑ που στην αρχή περιόριζε τον αριθμό των Εκκλησιαζομένων και στη συνέχεια έκλεινε εντελώς τους Ιερούς Ναούς για τον κόσμο ή ήταν ανοιχτά μόνο για τους Ιερείς και το απαραίτητο προσωπικό, χωρίς να προβλέπεται κανένας κωδικός σε sms για μετακίνηση σε Ιερούς Ναούς έστω για ένα κεράκι. Μόνο για κηδεία προβλέπεται και αυτό μέχρι εννιά ανθρώπους.
Υπάρχουν πολλοί και εντός της Εκκλησίας που λένε ότι οι Ναοί δεν έκλεισαν, συνεχίζουμε και λειτουργούμε, απλά το κράτος είναι υπεύθυνο για την πολιτική και την προστασία της δημόσιας υγείας και εμείς πρέπει να υπακούμε. Δεν κινδυνεύει η πίστη μας, αλλά οι πιστοί. Φυσικά και ο γράφων αυτές τις γραμμές, ως ένα σημείο τα προσυπογράφουμε όλα αυτά. Απλά λέμε σε όλους αυτούς, ότι ως προς το αποτέλεσμα καθαρά, στο διά ταύτα δηλαδή, αν το αξιολογήσουμε στην πράξη, με την πρόφαση της προστασίας της δημόσιας υγείας, αυτά που υπέστη η Εκκλησία ούτε στα όνειρα και των πιο φοβερών διωκτών και εχθρών της Εκκλησίας δεν θα είχαν συμβεί και υλοποιηθεί και μάλιστα τόσο «ανώδυνα», χωρίς να ματώσει μία μύτη που λέμε και κυρίως δεν επιτρέπεται ο Χριστός να πάει να κοινωνήσει για το «καλό»! Το ίδιο και η ορθόδοξη διδασκαλία μας (με μόνη εξαίρεση τις διαδικτυακές ομιλίες, αλλά και αυτές μόνο για όσους έχουν πρόσβαση), τα Κατηχητικά μας, οι ποιμαντικές μας δράσεις, όλα σταμάτησαν ή υπολειτούργησαν. Το κερασάκι στην τούρτα ο οικονομικός μαρασμός των Ναών μας, καθώς τα παγκάρια στέρεψαν και πλέον οι Ναοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στα στοιχειώδη λειτουργικά τους έξοδα (μισθοδοσία προσωπικού και πληρωμές ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.ά.) με αποτέλεσμα να μη μπορούν με τη σειρά τους να συνδράμουν στις υλικές ανάγκες των πιστών. (Αυτό το θέμα δεν το θέτουν ούτε οι ίδιοι -της εντός Εκκλησίας- για να μην κατηγορηθούν ότι φωνάζουν γι’ αυτό, αλλά αυτή είναι η τραγική αλήθεια και θα το βρούμε μπροστά μας, ακόμη και όταν υποχωρήσει ο Κορωνοϊός).
Ούτε τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν τόλμησαν να ακυρώσουν αποφάσεις της Εκκλησίας και μάλιστα με τόση απαξίωση, χωρίς μία έστω προηγούμενη συνεννόηση, με ένα tweet ενός Πρωθυπουργού «Δημοκρατίας» όπως έγινε στη μέρες μας! Θεμελιώδεις ελευθερίες όπως είναι η ελευθερία της λατρείας της πίστης που επιλέγει κανείς, η αρχή της συναλληλίας μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας και ο κάθε ένας φορέας να ρυθμίζει τα του «οίκου του», όλα αυτά πήγαν περίπατο. Τονίζουν όλοι αυτοί τη ρήση του Χριστού (Ματθ. 22,21) «απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι» αλλά ξεχνούν το παρακάτω «και τα του Θεού τω Θεώ». Αυτά ούτε τα αποδώσαμε και ούτε μας ενδιαφέρει να αποδοθούν, αφού ελπίζουμε μόνο σε ένα εμβόλιο… και όχι στο έλεος, την χάρη και την αγάπη Του Θεού. Και στις 2 καραντίνες, από τη στιγμή που αυτά που τρέφουν το σώμα μένουν ανοιχτά (σούπερ μάρκετ και ψιλικατζίδικα) και ό,τι αφορά τον έσω άνθρωπο και κυρίως την ψυχή μας κλείνει (Εκκλησίες, βιβλιοπωλεία, θέατρα κ.ά.), τότε αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι μόνο μία επιλογή ανάγκης, αλλά έχει να κάνει με το μοντέλο του ανθρώπου που θέλουν απλά να επιβιώνει και όχι όντως να ζει, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται.
Ολο το καλοκαίρι που οι Ναοί μας ήταν ανοιχτοί, δεν καταγράφηκαν τα κρούσματα που ήλπιζαν όλοι αυτοί που έπαιρναν μέτρα κατά των Ναών. Οπότε έμμεσα έχουμε ένα επιστημονικό δεδομένο ότι δεν είναι οι Ναοί και η λατρεία που αυξάνει τα κρούσματα, αλλά άλλες εκδηλώσεις όπως τα γλέντια. Προσπάθησαν εκεί να εμπλέξουν πάλι την Εκκλησία, αλλά άλλο ο Γάμος και η βάπτιση ως μυστήριο, άλλο το γλέντι που ακολουθεί μετά. Μέχρι που φτάσαμε στον Οκτώβρη του 2020 και τα κρούσματα, οι θάνατοι και οι διασωληνωμένοι άρχισαν να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας, διότι ήρθε το λεγόμενο 2ο κύμα (αν και στους ιατρούς επιστήμονες δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη) και έτσι φτάσαμε στο 2ο lockdown που βιώνουμε όλοι. Η διαφορά είναι ότι τώρα, τη 2η φορά, έχουμε όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας, και κρούσματα και θανάτους σε ρασοφόρους. Τι έγινε; Μήπως τελικά κολλάει από τη Θεία Κοινωνία και είχαν δίκιο; Μήπως στους Ναούς μας τελικά δεν μας προστατεύει η Θεία Χάρις όσο ελπίζαμε; Μήπως μας έπιασε έπαρση εμάς των Ρασοφόρων ότι δεν κολλάμε, όχι ως απολογία απλά αλλά και ως επίδειξη, και ο Κύριος για να μας παιδαγωγήσει πήρε την χάρη Του για να ταπεινωθούμε; Μήπως δεν θέλησε να κάνει το θαύμα του, κατά παραγγελία όλων αυτών που Τον αμφισβητούσαν τόσον καιρό, όπως το ίδιο έκανε και πάνω στον Σταυρό σε όλους αυτούς που Του φώναζαν να κατέβει από τον Σταυρό και θα πιστέψουν;
Πολλά τα ερωτήματα και σίγουρα πιο δύσκολες και οι απαντήσεις. Ομως το άρθρο μας πρέπει να τελειώσει και θα τελειώσει με αυτό που λέει ο τίτλος, ότι μπορεί να έχουμε και εκκλησιαστικές απώλειες από τον Κορωνοϊό, αλλά η νίκη Του Χριστού και όλων εμάς που πιστεύουμε σε αυτόν είναι δεδομένη, γιατί η αλήθεια και η θεραπεία είναι μόνο με τον Χριστό και στην πίστη. Η λογική και η επιστήμη είναι χρήσιμη αλλά έχει όρια και ταπεινώθηκε και η επιστήμη από τον Κορωνοϊό, όπως θα ταπεινωθούμε και εμείς οι εκκλησιαστικοί όταν σηκώνουμε το γάντι και απαντάμε κοσμικά, απλά με εκκλησιαστικό ένδυμα! Εδώ είναι η διαφορά. Μπορεί ένας εκτός εκκλησίας να απαντά εκκλησιαστικά με το ύφος και το ήθος του, ενώ ένας εντός Εκκλησίας να απαντά αντιεκκλησιαστικά και ας έχει εκκλησιαστική ορολογία και ύφος! Ο Κύριος θέλει το περιεχόμενο και το αναγνώρισε πολλές φορές σε μη Ισραηλίτες (Εκατόνταρχος, Χαναναία κ.ά.). Το ίδιο και τώρα, το αναγνωρίζει σε πολλούς «εκτός» Εκκλησίας, για να παιδαγωγήσει εμάς τους «εντός»! Επομένως είμαστε όλοι άνθρωποι και οφείλουμε να κατανοούμε ο ένας τον άλλον, είτε πιστεύουμε είτε όχι και να πάψει η λάσπη κατά της Εκκλησίας, γιατί εκτός αυτής δεν υπάρχει σωτηρία! Να κρατάμε τον εαυτό μας ταπεινό και τότε έχουμε ελπίδα! Αμήν!
