Αρχική » O πιός πικρός θάνατος στην Καβάλα: «Έφυγε» από τον ιό ιερέας-νοσηλευτής

O πιός πικρός θάνατος στην Καβάλα: «Έφυγε» από τον ιό ιερέας-νοσηλευτής

από christina

 

Ηταν νοσηλευτής στο νοσοκομείο της Καβάλας .Εγινε ιερέας αλλά ουδέποτε εγκατέλειψε το πόστο του.Ασθένησε από τον κορωνοϊό και οαγαπημένος πατήρν Μιχάλης Νικολαϊδης  , ο αγαπημένος παπά-Σβούρας, (έτρεχε παντού και πάντα) και  έφυγε από τη ζωή στα 53 του χρόνια.

Ο 53χρονο ιερέας δεν  εγκατέλειψε ποτέ το πόστο του στο νοσοκομείο, παρά την συνειδητή του απόφαση πριν από περίπου 1,5 χρόνο να χειροτονηθεί και να ακολουθήσει το δρόμο του Θεού.
Γιατροί και νοσηλευτές έχουν μόνο καλά λόγια να πουν γι’ αυτόν τον μικρόσωμο άνθρωπο με την γιγάντια ψυχή, που επί 25 ολόκληρα χρόνια έδινε καθημερινά τον καλύτερο του εαυτό ως νοσηλευτής, προτού γίνει διοικητικός υπάλληλος κι εν συνεχεία προϊστάμενος στην υπηρεσία πρωτοκόλλου του νοσοκομείου.

«Ήταν ο Μιχαλάκης μας, η σβούρα των θαλάμων που έτρεχε, πάνω κάνω με αυτή την αστείρευτη ενέργεια του για να εξυπηρετήσει τους ασθενείς μας» δήλωσε στο protothema.gr, η Κατερίνα Πετράκη, πρόεδρος εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας. «Μπορεί να του έλειπε μπόι, όμως η καρδιά του ήταν τόσο μεγάλη που μας χωρούσε όλους» .
Η πρόεδρος των εργαζομένων τον είχε επισκεφτεί πριν από λίγες μέρες και προσπάθησε να του δώσει κουράγιο για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Ενώ όλα έδειχναν ότι μπορούσε να ξεπεράσει τον κίνδυνο (του είχε πέσει ο πυρετός) ξαφνικά οι γιατροί αναγκάστηκαν να τον διασωληνώσουν.

Εκ μέρους όλης της Διοίκησης του Ιδρύματος ο Διοικητικός Διευθυντής, Βασίλης Αγγελίδης με μηνυμά του  «αποχαιρετά» έναν «καλό συνεργάτη, έναν στενό φίλο και ένα μέλος της οικογένειας του Νοσοκομείου» του οποίου η απώλεια άφησε ένα μεγάλο κενό κυρίως στις ψυχές των ανθρώπων που συνεργάστηκαν ή απλά γνώρισαν τον Μιχάλη.

Σήμερα χάσαμε έναν καλό συνεργάτη, έναν στενό φίλο και ένα μέλος της οικογένειας του Νοσοκομείου. Η απώλεια του Μιχάλη μάς βύθισε στη θλίψη και άφησε ένα κενό στις ψυχές μας το οποίο δύσκολα θα αναπληρωθεί, όπως δεν αναπληρώνεται το χαμόγελο και η αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου που πάντα έδινε δύναμη και κουράγιο στους συνανθρώπους του, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του. Καλό ταξίδι Μιχάλη. Εμείς, οι συνάδερφοί σου, οι φίλοι σου, θα σε θυμόμαστε για πάντα…

 

 

 

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ