Γράφει ο π.Αντώνιος Χρήστου
Φτάσαμε με την χάρη Του Θεού μετά τα Χριστούγεννα και στο τελευταίο άρθρο γι’ αυτό το έτος, το 2020. Είναι αλήθεια ότι το φετινό έτος στιγματίστηκε και μονοπωλήθηκε από την έλευση του κορωνοϊού και με ό,τι συνέπειες αρνητικές έφερε στις ζωές όλων και αυτό είναι το θετικό σενάριο, αν αναλογιστούμε πόσες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές είχαμε παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας μέχρι τώρα και μόνο ο Κύριος γνωρίζει πόσες ζωές ίσως χάσουμε ακόμη, όσο αποτελεσματικό και να είναι το εμβόλιο που θα αρχίσει να μας θωρακίζει από αυτόν.
Το σημερινό άρθρο μας θα επικεντρωθεί σε αυτό που αναφέρει ο τίτλος μας, μιας και η 29η Δεκεμβρίου είναι αφιερωμένη κάθε χρόνο στα νήπια της Βηθλεέμ και των περιχώρων όλης της Παλαιστίνης από 2 χρονών και κάτω, τους πρώτους δηλαδή ουσιαστικά μάρτυρες για τον Χριστό. Σύμφωνα με την παράδοση ο αριθμός των νηπίων ήταν 14.000, αλλά η σύγχρονη έρευνα έρχεται να αμφισβητήσει αυτό τον αριθμό, ότι είναι πολύ μεγάλος, καθώς η Βηθλεέμ ήταν απλά μία ασήμαντη κωμόπολη. Εμείς δεν θα μπούμε σε αυτή την προβληματική, αλλά όσα και να ήταν τελικά, θα μπούμε στην προβληματική αυτής της απάνθρωπης και σκληρόκαρδης απόφασης του Βασιλιά Ηρώδη και θα την επεκτείνουμε στο σήμερα. Ακολουθήστε μας:
Διαβάζουμε στο 2ο Κεφάλαιο του Ιερού Ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Ματθαίου, ότι κοντά στα Ιεροσόλυμα οι Μάγοι έχασαν για λίγο τον Αστέρα (οι Πατέρες λένε ότι ήταν Αγγελος Κυρίου) που τους οδηγούσε! Αποτέλεσμα ήταν να απευθυνθούν στον Βασιλιά Ηρώδη και να τον ρωτήσουν πού είναι ο νέος Βασιλιάς που γεννήθηκε. Αυτό έφερε ταραχή στον Ηρώδη, γιατί νόμιζε ότι ο Χριστός θα έρθει ως κοσμικός-επίγειος Βασιλιάς και άρα θα του έπαιρνε τον θρόνο! Αφού συγκέντρωσε όλους τους Αρχιερείς, τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, ζήτησε να μάθει πού πραγματικά γεννιέται με βάση τις Γραφές ο Μεσσίας. Αυτοί του απάντησαν για τη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Τότε ο Ηρώδης είπε στους Μάγους να πάνε να τον προσκυνήσουν και όταν επιστρέψουν να τον ειδοποιήσουν πού ακριβώς είναι για να τον προσκυνήσει δήθεν και αυτός, αλλά ουσιαστικά ήθελε να τον φονεύσει.
Οταν όμως οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν πού είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ως σίγουρο δεδομένο, ότι σύμφωνα με τις Γραφές τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ. Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς, αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρά της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο ετών, έδωσε την άκαρδη διαταγή να σφάξουν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι ηλικίας των δύο ετών. Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους. Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Αγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά και βρέφη, διότι πέθαναν σε μία αθώα ηλικία και κυρίως, μπορεί βέβαια να μην βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους. Γι’ αυτό στο σπήλαιο της Βηθλεέμ δίπλα από τον ακριβή τόπο της γεννήσεως Του Κυρίου, υπάρχει σημείο σαν προσκυνητάρι αφιερωμένο στα Αγια Νήπια με αρκετά από τα Αγια λείψανά τους. Αρκετά από αυτά βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη, στο Ναό του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, τον οποίον ανήγειρε ο Ιουστίνος.
Ως εδώ ήταν το ιστορικό μέρος των γεγονότων για τα Αγια Νήπια που λίγο-πολύ μας ήταν γνωστά στους περισσότερους, αλλά και σίγουρα μας προκαλούν λύπη και αποτροπιασμό. Αυτό όμως που δεν γίνεται ορατό με την πρώτη ματιά, αλλά θέλει μια πιο διεισδυτική ματιά και μία εσωτερική αυτοκριτική από όλους μας, είναι ότι το ήθος του Ηρώδη δεν αφορά μόνο αυτόν, αλλά δυστυχώς είναι διαδεδομένο και υιοθετημένο από πολλούς και μάλιστα αρκετοί το έχουν τιμή και καμάρι, αναλογικά βέβαια και με τα δικά μας δεδομένα! Ας το δούμε αντικειμενικά: Γιατί ήθελε να φονεύσει τον Χριστό μας και μάλιστα στη νηπιακή αυτή ηλικία ο Ηρώδης; Για να μην του πάρει είπαμε τη θέση, την εξουσία και όλες τις τιμές που απολάμβανε από τους υπηκόους του, και τη γενικότερη χλιδή. Μια ανθρώπινη ύπαρξη στοιχίζει πολύ παραπάνω από αυτά, και όμως, πόσες ζωές θυσιάστηκαν στην ιστορία για να αποκτήσουν κάποιοι την εξουσία ή να διατηρηθούν σε αυτή;
Ας έρθουμε στο σήμερα: α) Σε παγκόσμιο επίπεδο: Ποιοι τα έχουν με το πρόσωπο του Χριστού και θέλουν να τον εξαφανίσουν από γης και κυρίως από τη συνείδηση και την επιρροή που έχει στους ανθρώπους; Ακούμε όλοι για τη Νέα εποχή και κάποιοι τα θεωρούν όλα αυτά συνωμοσιολογίες. Ας μας εξηγήσουν όμως πώς γίνεται συστηματικά -π.χ. τώρα για τα Χριστούγεννα- να μιλούν «για πνεύμα των Χριστουγέννων» και φυσικά όχι για συγκεκριμένο πρόσωπο και όταν πάμε να μιλήσουμε για πρόσωπο αντί για τον Χριστό, να προβάλλεται ο γνωστός κόκκινος και ευτραφής από τη Σκανδιναβία «Αγιος Βασίλης» (και όχι Βασίλειος της Καππαδοκίας) που αντί για σωτηρία προσφέρει επίγεια δώρα! Παρατηρήστε ότι κανένας άλλος «Θεός» δεν πειράζεται, ίσα-ίσα προβάλλονται κιόλας, μόνο ο αληθινός Θεός με μανία πολεμείται ή απαξιώνεται. Το πρόβλημα είναι ο Χριστός, και όπως έκανε ο Ηρώδης, αλλά σήμερα γίνεται με πιο ύπουλο τρόπο -γιατί φαινομενικά η νέα εποχή δεν έχει πρόβλημα με τον Χριστό- αρκεί να μην πει κάποιος ότι «μόνο ο Χριστός είναι ο σωτήρας», γίνεται δεκτός ως ένας μύστης από τους πολλούς, αρκεί να μην υπάρχει! Εκτός από τον Χριστό διώκονται επίσης και οι Χριστιανοί! Είναι η νούμερο ένα πίστη οι οποία μετράει απώλειες σε πιστούς οι οποίοι διώκονται για την πίστη τους ή απαξιώνονται για τα πιστεύω τους και αναγκάζονται να δίνουν μαρτυρία συνειδήσεως.
Αλλά και εμείς οι Χριστιανοί ίσως είμαστε χειρότεροι εχθροί του Κυρίου εκ των έσω, αφού αλλοιώνουμε και δυσφημίζουμε το όνομά Του με την βιοτή μας, τις αμαρτίες και τα πάθη μας, στην ασυμβατότητα αυτών που θεωρούμε ότι πιστεύουμε και σε αυτά που τελικά πράττουμε. Πόσοι από εμάς επιλέγουμε να κάνουμε έκτρωση με τη βοήθεια βεβαίως των γιατρών και μάλιστα προβάλλεται ως δικαίωμα, ξεχνώντας ότι δικαίωμα έχουν και τα έμβρυα και ας μην μπορούν να μιλήσουν και να αποφασίσουν και ξεχνώντας ακόμη περισσότερο ότι είμαστε εδώ για να διεκδικούμε τέτοια «δικαιώματα», επειδή κάποιοι άλλοι εμάς μάς σεβάστηκαν και δεν έκαναν έκτρωση, που παρ’ όλα αυτά διεκδικούμε! Αν αναλογιστούμε πόσες εκτρώσεις γίνονται μόνο στη χώρα μας, σε απώλειες ο Ηρώδης μοιάζει ερασιτέχνης…! Πού να μιλήσουμε και σε παγκόσμιο επίπεδο!
β) Σε προσωπικό επίπεδο: Ας δούμε ο κάθε ένας τις δικές του αντιφατικότητες, αφού εμποδίζουμε να εισέλθει ο Χριστός μέσα μας με την άρνηση να κοινωνήσουμε όταν ήταν ανοιχτές για τον κόσμο οι Εκκλησίες, αλλά και όταν άνοιξαν, πόσοι δίστασαν και αρνήθηκαν για να μην «κολλήσουν κορωνοϊό»! Επομένως ο Ηρώδης δεν απέχει τόσο από εμάς και μάλιστα όπως η εξουσία του κυνήγησε τον Χριστό τότε, η ίδια εξουσία κυνήγησε και τον Χριστό στο τώρα, τόσο σε θεωρητικό επίπεδο με όλα τα αντιχριστιανικά και βέβηλα που ακούστηκαν και μάλιστα ως επιστημονική-ειδική άποψη, όσο και σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, καθώς εμποδίστηκε και ουσιαστικά απαγορεύτηκε και ποινικοποιήθηκε η Θεία Μετάληψη και η συνάθροιση των πιστών (ακόμη και με αυστηρά υγειονομικά μέσα) που αυτό σημαίνει Εκκλησία στην πράξη, έστω και ως ισονομία των πιστών και όχι ως ειδική μεταχείριση -καθώς τη θεώρησαν μερικοί- σε σχέση με τα σούπερ μάρκετ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά και ένα σωρό μαζικές δημόσιες κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα, συγκεκριμένων χρωματικά ιδεολογιών. Είδαμε δηλαδή ότι συνέβη κάτι εντελώς αντίθετο από εκείνο που πρεσβεύει η Εκκλησία μας, αυτό που λέμε «δύο μέτρα, δύο σταθμά».
Κλείνοντας το άρθρο μας, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά πράγματα ακόμη και να αναφέρουμε και άλλα παραδείγματα και καταστάσεις. Ομως η έκταση του άρθρου ήδη έχει ξεπεράσει την προβλεπόμενη έκταση που μας επιτρέπεται. Γι’ αυτό θα σταματήσουμε για να κατανοήσουμε ότι ο Χριστός ήρθε να ενώσει και να σώσει, όμως ο διάβολος και τα δικά του επίγεια όργανα θέλουν να τον παρουσιάζουν ως Αυτόν που διχάζει και φέρνει σύγχυση ή είναι ξεπερασμένος. Ας αποβάλουμε λοιπόν το ήθος του Ηρώδη που μας ακολουθεί ή μας έχει επηρεάσει και να μιμηθούμε το ήθος των ποιμένων που τον προσκύνησαν πρώτοι, των μάγων που τον αναζήτησαν και τον βρήκαν, του Ιωσήφ που διακονούσε χωρίς καν να μιλά, της Παναγίας μας που ταπεινά κρατούσε τα πάντα στη καρδιά της και γέννησε τον Χριστό. Αυτός είναι ο Χριστιανός και ιδιαίτερα ο Κληρικός, αυτός που είναι για να γεννά Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων και όχι να προσπαθεί να τον βγάλει ή να τον εξολοθρεύσει! Αμήν!
