Με την χαρά της χειροτονίας ενός νέου κληρικού εορτάσθηκε στην καθέδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος η Κυριακή της Ορθοδοξίας και η Εορτή της Συνάξεως πάντων των εν Φθιώτιδι Αγίων, η οποία μεταδόθηκε απευθείας από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Σύμφωνα με τη νέα ΚΥΑ εντός του Ναού παρέστησαν 20 άτομα, ενώ πριν την έναρξη της Ακολουθίας του Όρθρου, τόσο ο Σεβασμιώτατος, όσο οι Ιερείς, οι Ιεροψάλτες και το βοηθητικό προσωπικό υπεβλήθησαν σε Rapidtest, τα αποτελέσματα των οποίων ήταν αρνητικά.
Στην ομιλία του ο π. Ηρωδίων με πολύ συγκίνηση έκανε ένα νοητό ταξίδι στους σταθμούς εκείνους της ζωής του, οι οποίοι και διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο για την απόφαση της ολοκληρωτικής του αφιερώσεως στον Αμπελώνα του Κυρίου και με λόγια καρδιάς ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών, στο πρόσωπο του οποίου, ο πόθος του για την ιερωσύνη βρήκε την έμπνευση και ολοκλήρωση του.
Ο Σεβασμιώτατος αντιφωνώντας τον λόγο του π. Ηρωδίωνος, με πατρικά λόγια καρδιάς, σκιαγράφησε την προσωπικότητά του και απαρίθμησε μερικά από τα τάλαντα με τα οποία ο Θεός τον προίκισε, υπογραμμίζοντας κυρίως τα χαρίσματα της ταπεινότητος, της σεμνότητος και της ανιδιοτελούς αγάπης, με τα οποία καλούνται να διακονούν ανεξαιρέτως όλοι οι κληρικοί και όλοι οι χριστιανοί, ιδιαίτερα σε αυτήν την δύσκολη και πρωτόγνωρη περίοδο την οποία ζούμε.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Ιερολογιώτατε υποδιάκονε π. Ηρωδίωνα, με ιδιαίτερη προσοχή άκουσα το λόγο σου και ταξίδεψα μαζί σου το ταξίδι του Ιωνά, σε αυτό το ταξίδι της ζωής σου και όπως πολύ σωστά είπες, σήμερα ξεκινάει ένα νέο ταξίδι, σήμερα μία νέα αρχή, μία νέα αφετηρία σε μία ημέρα ιστορική για πολλούς λόγους. Πρώτον διότι εορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, δεύτερον διότι εορτάζουμε τη σύναξη πάντων των Φθιωτών Αγίων, πρώτος εκ των οποίων τυγχάνει ο Άγιος ο οποίος έλαβες το όνομα χθες το βράδυ κατά την μοναχική σου κουρά και τρίτον, διότι αυτά τα μοναδικά γεγονότα της ζωής σου τελεσιουργούνται εν καιρώ πανδημίας, εν καιρώ ανελευθερίας, εν καιρώ σκλαβιάς, που αμφισβητούνται και τίθενται υπό διαπραγμάτευση πράγματα, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αυτονόητα και να ξέρεις ότι η αρχή της αμφισβήτησης των θεσμών ακόμα καν δεν ξεκίνησε.
Θα ζήσεις στην περίοδο της διακονίας σου και της ιερωσύνης σου πρωτόγνωρες καταστάσεις, τέτοιες που ούτε καν μπορούν να τις υπολογίσουν οι επικοινωνιολόγοι αυτού του κόσμου, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και της δημόσιας εικόνας, αυτοί οι οποίοι αποφασίζουν με βάση τις περιστάσεις των καιρών και ενίοτε εντός της ίδιας ημέρας με αντιφατικό ή διαφορετικό ή πολύχρωμο τρόπο. Θα ζήσεις όμως μία μεγάλη αλήθεια μέσα σε αυτόν το μεταβαλλόμενο κόσμο, την αλήθεια της πίστης, την αλήθεια της Εκκλησίας, την αλήθεια της Ορθοδοξίας. Τα πάντα γύρω σου μπορεί να αλλάζουν, τα πάντα γύρω σου μπορεί να τα δεις να καίγονται και να γκρεμίζονται, αλλά η αγάπη του Χριστού και η αλήθεια του Χριστού δεν καταποντίζεται, δεν γκρεμίζεται, γιατί δεν είναι ένα σχήμα αυτού του κόσμου, δεν είναι ένα κατασκεύασμα αυτού του κόσμου και αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα και σε επίπεδο οντολογίας και σε επίπεδο ιστορίας και σε επίπεδο θεολογίας. Η Εκκλησία γνώρισε απίστευτες καταστάσεις μέσα στο ιστορικό της διάβα, διωγμούς ανελέητους, γνώρισε Νέρωνες και Διοκλητιανούς, γνώρισε και εποχές ελευθερίας. Γνώρισε αιώνες σκλαβιάς, Τουρκοκρατίας, Οθωμανοκρατίας, γνώρισε διαφωτισμούς, ρεύματα ιδεολογικά, γνώρισε καθεστώτα του Ανατολικού μπλοκ του “ανύπαρκτου … ισμού” …. . Γνώρισε πολλά η Εκκλησία και για αυτό δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, δεν έχει να δειλιάσει σε τίποτα, γι’ αυτό η Εκκλησία μπορεί να συζητά με κάθε εποχή, μπορεί να διαλέγεται με κάθε άνθρωπο, μπορεί να συζητά με τους πάντες, μπορεί να προσαρμόζεται σε κάθε περίσταση, μπορεί να αντέχει σε κάθε περίσταση και σε κάθε δυσκολία και οι μέρες που θα ξημερώσουν, όταν θα περάσει αυτή η δυσκολία, θα αποδείξουν του λόγου του αληθές αυτών τα οποία σου καταθέτω.
Αυτό όμως που θα πρέπει να θυμάσαι, αγαπητέ μου αδελφέ π. Ηρωδίωνα, είναι ότι οι άνθρωποι του Θεού και ιδιαίτερα οι Κληρικοί, σε όποιες περιστάσεις και αν ζουν, είτε σε περιστάσεις ευκολίες, δόξας, θριάμβου, είτε σε περιστάσεις αδυναμίας, ήττας κατά κόσμον, ή δυσκολίας, καλούνται να παραμείνουν το ίδιο. Πιστοί μεν, ταπεινοί δε.
Ο δικός μας ο δρόμος, είναι ο δρόμος της σεμνότητας και της ταπεινότητας, γιατί είναι ο δρόμος της αγάπης, της προσφοράς και της θυσίας. Δεν συσχηματιζόμεθα με τα σχήματα αυτού του κόσμου, αλλά υπηρετούμε τον άνθρωπο και τον διακονούμε, όποιες και αν είναι οι καταστάσεις. Να σέβεσαι τους πάντες, ακόμα και αυτούς που μπορεί να σε περιφρονήσουν, ακόμα και αυτούς που μπορεί να σε λοιδορήσουν, ακόμα και αυτούς που μπορεί να μην μπορέσουν να σε καταλάβουν ποτέ, ακόμα και αυτούς που θα σε παρεξηγήσουν, σε όλους ανεξαιρέτως, θα τους απαντάς με αυτή την εκπληκτική επαναστατική πρόταση που ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα: «Ἔρχου καὶ ἴδε». Αυτή είναι η απάντηση του Χριστιανού και του κληρικού. Αυτή είναι η απάντηση την οποία θα στέλνεις πάντοτε στους ανθρώπους «Ἔρχου καὶ ἴδε». Ο Χριστιανός δεν απαντάει ούτε με κραυγές ούτε με ύβρεις, ούτε με εχθροπάθεια, ούτε με ανταρσία. Ο χριστιανός ζει την ειρήνη του Χριστού μέσα στην καρδιά του και πάντα απάντα με το «Ἔρχου καὶ ἴδε». Αυτό το «Ἔρχου καὶ ἴδε» σου απευθύνω και εγώ σήμερα. Έρχου στην Αγία Τράπεζα και ίδε την Δόξα του Θεού, τα μεγαλεία του Θεού. Χάρισε τον εαυτό σου σε αυτά τα μεγαλεία και δώρισέ τα στην αγάπη των αδελφών σου.
Σου έδωσε ο Θεός πολλά χαρίσματα, αλλά πάνω από όλα όμως έχεις μάθει στη ζωή σου να διακονείς και μάλιστα να διακονείς ανιδιοτελώς, αφιλοκερδώς. Αυτή είναι η παρακαταθήκη, την οποία κομίζεις στο βιογραφικό σου πάνω στην Αγία Τράπεζα, η παρακαταθήκη της διακονίας και ο λόγος του Χριστού πάντοτε να σε συνοδεύει ό,τι όποιος θέλει να είναι μαθητής του Χριστού, καλείται να είναι διάκονος όλων. Όποιος θέλει να είναι πρώτος, καλείτε να είναι δούλος πάντων».
