«Ίσως σε καμμία άλλη περίοδο τα τελευταία χρόνια δεν καθίσταται τόσο επίκαιρο το ελπιδοφόρο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού, όσο σε αυτήν της πανδημικής κρίσης»,αναφέρει στην Εγκύκλιο για το Πάσχα ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος .
Αναλυτικά αναφέρει :
Ἴσως σὲ καμμία ἄλλη περίοδο τὰ τελευταῖα χρόνια δέν καθίσταται τόσο ἐπίκαιρο τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅσο σὲ αὐτὴν τῆς πανδημικῆς κρίσης, ὅπου δοκιμάζονται οἱ σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, κλονίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη μας, ἀποδυναμώνεται ἡ προσδοκία μας. Πόνος ψυχῆς, φόβος θανάτου, ἀγωνία γιὰ τὸ σήμερα καὶ κυρίως γιὰ τὸ αὔριο ἐπικρατεῖ στὴν ἀνθρωπότητα.
Ἀπόψε ὅμως, Ἀδελφοί μου, τολμοῦμε καὶ ἑορτάζουμε τὴν ἑορτὴ τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν πανήγυρη τῶν πανηγύρεων ἐπιβεβαιώνοντας ὃτι προσδοκοῦμε τὴν κατάργηση τῆς φθορᾶς καὶ τοῦ θανάτου καί τὴν ἀπαρχὴ τῆς αἰωνίου βιοτῆς.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελεῖ ἔμπρακτη ἀπάντηση κοινωνίας τοῦ Θεοῦ μέ τόν κάθε ἄνθρωπο. Μᾶς προσφέρει τὴν ἀγάπη, τὴν συγχώρηση καὶ τὴν παρηγοριά, ἀρετὲς τὶς ὁποῖες ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς ἐδίδαξε μέ τή θυσιαστική Του προσφορά στό σταυρό. Ἔτσι ὁ ἐγερθεὶς Κύριος σημασιολογεῖ τήν γνησιότητα τῆς ζωῆς. Ἀπαντᾶ στά ἐρώτηματα γιατὶ ζοῦμε καί πώς ζοῦμε, ποιός εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς καὶ πρὸς ποιά κατεύθυνση κινούμεθα.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἡ ἀπαρχὴ τῆς αἰωνίου καὶ ὄντως ζωῆς, ἔρχεται νά διαλύσει τελικῶς τὸ βαθύ σκοτάδι τῆς ἀπελπισίας, τῆς θλίψης καὶ τῆς ἀγωνίας διασαλπίζοντας τήν νίκη τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης κατά τῆς ἰδιοτέλειας, τοῦ φίλαυτου ἐγωϊσμοῦ καί τοῦ ἀτομισμοῦ.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, μᾶς προσφέρει τήν δυνατότητα νά ὁμολογοῦμε ἔμπρακτα, ὅτι ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς εἶναι ἡ δύναμή μας, ἡ ἐλπίδα μας καὶ ἡ χαρά μας. Σ’ Αὐτὸν μόνο ἐλπίζουμε γιατὶ Αὐτὸς μόνο αὐθεντικὰ μᾶς διδάσκει τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖον θὰ μετατρέψουμε τήν δυσκολία σὲ χαρά, τὸν πόνο σὲ λύτρωση, τὴν ἀσθένεια σὲ ὑγεία, τὴν ἀπιστία σὲ ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀποτελεῖ τήν ἄριστη καὶ μοναδικὴ εὐκαιρία γιά νά μοιραστοῦμε μέ τοὺς συνανθρώπους μας τὸ ἐλπιδοφόρο μήνυμα ὅτι «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ νά ἐκφράσουμε τὴν βεβαιότητα ὅτι «Ἀληθῶς Ἀνέστη», κυρίως πρός ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται ἀπὸ τὴν πανδημικὴ νόσο ἀλλὰ καὶ σέ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἕως ἐξουθενώσεως προσφέρονται θεραπευτικὰ καὶ ἀγωνίζονται νοσηλευτικά, γιά νά κρατηθοῦν στή ζωὴ καὶ νά ἐπιβιώσουν, oἱ ἀσθενεῖς καὶ πάσχοντες ἀδελφοί μας, ἐκφράζοντας καί μέ αὐτὸν τὸν τρόπο τὸ βαθύτερο περιεχόμενο τῆς πίστης καὶ τῆς ἀνθρωπιᾶς τους.
