Εὐλογημένο καί δεδοξασμένο τό ὄνομά Του!
Ὡς πρόεδρος τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, μαζί μέ τά μέλη του ἀγαπητούς Ἀδελφούς καί Συλλειτουργούς ἐν Κυρίῳ, καθώς καί τόν γραμματέα αὐτοῦ π. Σεβαστιανό καί τούς λαϊκούς, ἀλλά καί μέ ὅλους τούς τρισευλογημένους συμπαραστάτες μας, τούς ἐγγύς καί τούς μακράν, πού ἐκδήλωσαν τή συμάθειά τους καί τήν ἀγάπη τους στά πρόσωπά μας: Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν.
Προσκυνοῦμε τήν φιλανθρωπία Του καί τήν ἄκρα ἀγαθότητά Του. Δοξάζουμε τήν εὐσπλαχνία Του, πού δέν ὑπῆρξαν τραγικότερα θύματα, ὥστε νά χάσουμε τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μας ἄπαξ καί διαπαντός.
Ἦταν φοβερό αὐτό πού ζήσαμε στό Συνοδικό Δικαστήριο, ἡ ἀπρόσμενη ἔνταση καί ἔκταση τῆς φρίκης.
Λάβαμε ἄλλη μιάν αἴσθηση τῆς κακίας τοῦ ἀλάστορος κατά πρόσωπον, ἀπό τήν ἀπονενοημένη ἐνέργεια ἐκείνου τοῦ ἀπεγνωσμένου. Ἀλλά δόξα τῷ Θεῷ, μᾶς φύλαξε ὁ Κύριος ὅλους μας, ἀρχιερεῖς, κληρικούς καί λαϊκούς καί, ἄν θέλετε, καί τόν ἴδιο τόν δράστη ἀπό ἐκεῖνο πού θά ἤθελε ὁ πειρασμός νά τό ὁλοκληρώσει.
Ἀναγκάζομαι νά τό πῶ, πρός δόξα τοῦ Θεοῦ καί μόνο ὅτι δέν ἦταν ἄνευ σημασίας καί ἀξίας ἡ προσφορά τῶν 70.000 εὐρώ πού δόθηκαν, ὄχι ἐξ ἰδίων φυσικά, γιά τήν ἀγορά ὀφθαλμολογικῶν μηχανημάτων.
Ἦταν ἀπαραίτητα ὥστε νά λειτουργεῖ ἀπρόσκοπτα ἡ Ὀφθαλμολογική Κλινική Κιλκίς εἰς τρόπον ὥστε οἱ ἐκ τῆς ἐπαρχίας τοῦ Νομοῦ μας νά μήν ἀναγκάζονται νά ὑποστοῦν τήν ταλαιπωρία πηγαίνοντας στή Θεσσαλονίκη γιά ἐξέταση. Ἀνάλογα ἦταν καί τά μηχανήματα πού μᾶς βοήθησαν ὀφθαλμολογικά, ὥστε νά ἐπιταχυνθεῖ ἡ θεραπεία μας.
Ὁ Θεός ἐπέβεψε ὄχι μόνο ἀπό αὐτήν τήν ὀρατή προσφορά ἀλλά καί ἀπό τήν θυσιαζόμενη ἀγάπη πού προσφέρεται ἀφειδώλευτα στή διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἑνός ἑκάστου ἐξ ἡμῶν.
“Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος”.
Ζήσαμε αὐτό πού ἔζησαν καί ζοῦν ἀναρίθμητοι συνάνθρωποί μας στόν πλανήτη, ἀκόμη καί τά τραγικότερα πρόσφατα θύματα καταραμένης βίας στόν τόπο μας.
Ὁ Θεός νά φυλάξει τόν κόσμο μας ἀπό αὐτήν τήν ἑκούσια δαιμονοποίηση, προκλητή μέσα ἀπό τά ὁποιαδήποτε κίνητρα καί τίς ὁποιεσδήποτε ἐντάσεις, πού γίνονται θύρα ἀπωλείας, ὕβρις στόν ἐσταυρωμένο θριαμβευτή καί ἀναστημένο Κύριό μας καί Θεό μας.
Κι ἐπειδή ὁ καθένας μας κρατιέται ἀπό τόν ἄλλο, εἴμαστε ἕνα σῶμα, ἡ συμπόνια καί ἡ συμπαράσταση εἶναι ἀναπνοή ζωντάνιας καί καρδιοχτύπι ταυτότητας γιά τό ἐκκλησιαστικό Σῶμα (ὅπως καί γιά τήν θεόκτιστη συνανθρωπότητα), νιώθω βαθιά τήν ἀνάγκη νά παρακαλέσω κάθε χριστιανό νά συνεύχεται γιά κάθε συνάνθρωπο πού κινδυνεύει ἤ πάσχει ἤ ἐκ τοῦ ἀντιθέτου ἀποπειρᾶται νά κακουργεῖ, νά μᾶς φυλάγει ὁ Θεός καί τούς μέν (καί ἑτέρωθεν τούς δέ) ἀπό τήν παντοειδή κακία, εἴτε ἀπό τίς ἐπιφορές τῆς κολάσεως εἴτε ἀπό τήν ἐπιλογή τῆς κολάσεως.
Νά συνεύχεσθε σταυροκοπούμενοι γιά τούς συνιεράρχες καί τούς συγκληρικούς καί τούς λαϊκούς καί γιά μένα πού “περάσαμε τούτη τή θαλασσοταραχή” τῆς φρίκης μέ μικρά ἤ μεγαλύτερα ἴχνη. Ἄς ἐλεήσει ὁ Κύριος καί τόν ταλαίπωρο δράστη.
Εὐχαριστοῦμε μέσα ἀπό τήν ψυχή μας ἰδιαίτερα τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας κ. Ἱερώνυμο πού μᾶς ἐπισκέφθηκε προσωπικά ὅλους καί ἐνδιαφέρθηκε ἄμεσα γιά μᾶς καί μᾶς μετέφερε τήν πολύτιμη πατρική συμπαράσταση τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὅπως καί τό ἐνδιαφέρον τῆς ἐξοχοτάτης Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ καί τῆς κας Ὑπουργοῦ Παιδείας.
Εὐχαριστοῦμε γιά τίς ἐπισκέψεις τους τόν κ. Ὑπουργό Ὑγείας, τόν κ. Ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης καί κάθε πολιτειακό φορέα.
Εὐχαριστοῦμε ἐκ βαθέων γιά τά πολλά ἐνισχυτική συμπαράσταση τῶν πολυτίμων ἀδελφῶν μας Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί λαϊκῶν σέ προσευχές καί μηνύματα (πού δέν κατορθώσαμε νά ἀποκριθοῦμε σ᾽ αὐτά διά ζώσης).
Εὐχαριστοῦμε ἐξαιρέτως τούς ἐκλεκτούς συμπαραστάτες μας τῆς ἰατρικῆς καί νοσηλευτικῆς καί βοηθητικῆς μέριμνας τοῦ Λαϊκοῦ Νοσοκομείου καί τοῦ Νοσοκομείου “Γεννηματάς” γιά τήν ἰδαίτερη φιλότιμη φροντίδα τους ἄκρως συγκινητική πού ἀπέτρεψε τά χειρότερα γιά ὅλους μας τούς παθόντες· ὁ Θεός νά ἐπιδαψιλεύει δύναμη ψυχῆς καί φώτιση στό ἔργο τῆς διακονίας τους πρός κάθε πάσχοντα.
Εὐχαριστοῦμε καί τά ΜΜΕ πού, ὅπως πληροφορηθήκαμε, στάθηκαν σέ ἕνα ἐπίπεδο εὐπρέπειας γιά τό συμβάν καί τό χῶρο στόν ὁποῖο ἐπισυνέβη τό ἀπευκταῖο.
Πρῶτα ὁ Θεός, ἐπιστρέφω στήν Ἐπαρχία μου, στή Γουμένισσα γιά νά ἀνταποκριθῶ στίς ὑποχρεώσεις μου, κυρίως στήν προγραμματισμένη χειροτονία ἐγγάμου ἀστυνομικοῦ εἰς διάκονον καί πρεσβύτερον.
Πέραν τῆς ἐργασιακῆς του ἰδιότητος, ὑπάρχων στέλεχος τῆς ποιμαντικῆς μας παρουσίας, θά ἐλεηθεῖ νά συνυπηρετήσει καί ὡς κληρικός στή συνοριακή μας γραμμή.
Οἱ ὑποχρεώσεις μου δέν ἐξαντλοῦνται στήν ὡς ἄνω Μητρόπολη, ἀλλά ἐπεκτείνονται καί στή χηρεύουσα Μητρόπολη Πολυανῆς καί Κιλκισίου, τήν τοποτηρητεία τῆς ὁποίας πρέπει νά φροντίσω.
Τά ἀνθρώπινα, ὅπως θέλησε ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός καί Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός, διά τῶν ἀνθρωπίνων ὑπηρετοῦνται καί διακονοῦνται, καί γι᾽ αὐτό δαψιλεύει τήν θεία χάρη Του μέσα στό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.
Μιά κραυγή δοξολογίας καί ἐλπίδος ἀπό ὅλο μου τό εἶναι ἀναδύεται καί τήν μοιράζομαι μέ κάθε πιστό: «Ἀντιλήπτωρ εἶ καί καταφυγή μου, ὁ Θεός μου, καί ἐλπιῶ ἐπ᾽ αὐτῷ».
Φαντάζομαι πώς σέ ἀνάλογες περιπτώσεις τόσοι καί τόσοι θά τήν εἶπαν ἐν τῇ πράξει τούτη τήν κραυγή προσευχῆς σάν τόν προφήτη καί βασιλιά Δαδίβ, λαλώντας μιά στό Θεό καί μιά στούς συνανθρώπους.
Τέλως, ἀπευθυνόμενος στή Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί Μητέρα ὅλων μας, τῆς ἀναφέρω τήν δοξολογική προσφώνηση τῶν εὐχαριστιῶν μου «Ἐν ταῖς ζάλαις ἐφεῦρον σε λιμένα, ἐν ταῖς λύπαις χαρὰν καὶ εὐφροσύνην, καὶ ἐν ταῖς νόσοις ταχινὴν βοήθειαν, καὶ ἐν τοῖς κινδύνοις, ῥύστιν καὶ προστάτιν, ἐν τοῖς πειρατηρίοις».
†Ὁ Γουμενίσσης Δημήτριος
