Το γραφικό εκκλησάκι των Επτά Μαρτύρων (Εφταμάρτυρος), χτισμένο στην κορυφή ενός βράχου που μοιάζει να αναδύεται από τους αφρούς της θάλασσας, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του Κάστρου, της παλαιάς πρωτεύουσας του νησιού, με τα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Σίφνου και τον περίφημο μεσαιωνικό οικισμό.
Σχετικά με τους 7 Αγίους Μάρτυρες:
Οι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω (Μαξιμιλιανός, Εξακουστωδιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Ιωάννης και Κωνσταντίνος) έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ. Στα χρόνια του ρωμαίου αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.) οι επτά παίδες, αφού διένειμαν όλα τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, εισήλθαν σε μια σπηλιά της Εφέσου, προκειμένου να αποφύγουν την παράδοσή τους στον ειδωλολάτρη ρωμαίο αυτοκράτορα, και παρακάλεσαν το Θεό να τους πάρει κοντά του. Το στόμιο του σπηλαίου σφραγίστηκε κατόπιν εντολής του Δεκίου, και οι επτά παίδες παρέμειναν εκεί εν υπνώσει επί δύο σχεδόν αιώνες.
Όταν, επιτέλους, βγήκαν από το βαθύ ύπνο τους, στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ του Μικρού (408-450 μ.Χ.), οι επτά παίδες, που δεν είχαν υποστεί καμία φθορά από την πάροδο του χρόνου, είχαν την εντύπωση πως είχαν κοιμηθεί το προηγούμενο μόλις βράδυ. Η είσοδος του σπηλαίου ήταν πλέον ελεύθερη, και ένας από αυτούς μετέβη στην Έφεσο σε αναζήτηση τροφής. Η επαφή του με τους κατοίκους της πόλης αποκάλυψε το συγκλονιστικό γεγονός που είχε λάβει χώρα, κι όλοι έσπευσαν με δέος στο σπήλαιο, για να συναντήσουν τους αγίους και να γίνουν κοινωνοί του θαύματος που είχε συντελεστεί.
