Το Σάββατο 7 Αυγούστου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ναό του Αγίου Γεωργίου Αγκαθιάς επί τη εορτή του Αγίου Νικάνορος.
Ο κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἔλαμψεν ἡ μνήμη σου, ὡς ἄλλος ἥλιος σήμερον, καί τήν κτίσιν ἐφώτισεν, αὐγαῖς τῶν θαυμάτων σου ἔνδοξε Νικάνορ, δεινῶν νοσημάτων ἀποσοβοῦσα τήν ἀχλύν».
Χθές ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προσκάλεσε νά ἀνεβοῦμε νοερά στό ὄρος Θαβώρ γιά νά δοῦμε τό φῶς καί τή λάμψη τοῦ μεταμορφωθέντος Κυρίου μας. Καί σήμερα μᾶς καλεῖ νά ἀνεβοῦμε νοερά σέ ἕνα ἄλλο ὄρος Θαβώρ, ὄχι τόσο μακρινό ὅπως ἐκεῖνο· μᾶς καλεῖ νά ἀνεβοῦμε στό ὄρος Καλλίστρατο, γιά νά θαυμάσουμε τό φῶς καί τή λάμψη ἑνός φωτομόρφου τέκνου της, τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Νικάνορος, τοῦ κτίτορος τῆς Μονῆς τῆς Μεταμορφώσεως στό ὄρος Καλλίστρατο.
Μᾶς καλεῖ, γιά νά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ ἀρετή καί ἡ ἁγιότητα εἶναι φῶς πού λάμπει στόν κόσμο, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λέγοντας: «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων». Μᾶς καλεῖ γιά νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι ὑπόθεση τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἐφόσον εἶναι διατεθειμένος νά ἀγωνισθεῖ ὑπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες καί προϋποθέσεις, ἔχοντας ὁ ἴδιος μία καί μόνη προϋπόθεση, τήν ἀγάπη στόν Χριστό.
Αὐτή τήν ἀγάπη στόν Χριστό, πού εἶναι ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, καί χωρίς τήν ὁποία δέν μπορεῖ νά ἐπιτύχει τίποτε ὁ ἄνθρωπος, διέθετε σέ μέγιστο βαθμό ὁ ἑορταζόμενος ὅσιος Νικάνωρ. Τήν διέθετε μάλιστα σέ μία ἐποχή πού ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό δέν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση, γιατί ὁ ὅσιος Νικάνωρ γεννήθηκε στά σκοτεινά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, σέ μία ἐποχή πού ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη στόν Χριστό μποροῦσε εὔκολα νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στό μαρτύριο, ὅπως γνωρίζουμε ἀπό τίς χιλιάδες Νεομάρτυρες πού ἔχυσαν τό αἷμα τους καί θυσίασαν τή ζωή τους γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους.
Ὁ ὅσιος Νικάνωρ μάλιστα ἐπέλεξε νά δείξει τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό ἀκολουθώντας ἕναν δύσκολο δρόμο, τόν δρόμο τῆς μοναστικῆς ζωῆς. Καί ἀφοῦ πέρασε πρῶτα ἀπό τή Μονή τιμίου Προδρόμου τῆς Σκήτης τῆς Βεροίας, στή συνέχεια κατευθύνθηκε ἐκεῖ ὅπου τοῦ ὑπέδειξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, στό ὄρος Καλλίστρατο, καί ἔζησε ὡς ἀσκητής μέ αὐστηρή νηστεία, ἀγρυπνία καί προσευχή ἐπί 16 χρόνια. Στή συνέχεια, μετά ἀπό θεία ἀποκάλυψη βρῆκε μία παλαιά εἰκόνα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καί ἀνήγειρε, σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, τή μονή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Ἡ φήμη τῆς ἁγιότητός του προσείλκυσε πολλούς ἀνθρώπους, ἄλλους μέ τήν ἐπιθυμία νά μονάσουν κοντά του, καί ἄλλους πού ἔσπευδαν στό μοναστήρι γιά νά βροῦν παρηγορία καί ἐνίσχυση στήν πίστη τους, καί νά ἀντέξουν τίς πιέσεις τῶν Τούρκων κατακτητῶν.
Καί παρότι ὁ ὅσιος Νικάνωρ ἐπεδίωκε τή μόνωση καί τήν ἡσυχία, ἔκανε πράξη τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ καί προσέφερε τήν ἀγάπη του στούς ἀδελφούς του, στούς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι προσέφευγαν στή μονή του γιά νά ἀκούσουν τίς διδαχές του, ἀλλά καί γιά νά θεραπευθοῦν ἀπό τίς ἀσθένειες πού τούς ταλαιπωροῦσαν. Διότι ὁ ὅσιος Νικάνωρ ἔλαβε ἀπό τόν Χριστό, ὡς ἀνταπόδοση τῆς ἀγάπης του καί τῆς ἀφοσιώσεώς του, τή χάρη τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰάσεων, ἐνῶ ἀκόμη ἦταν ἐν ζωῇ, καί ἡ φήμη τῶν θαυμάτων του εἶχε ἐξαπλωθεῖ σέ ὅλη τή Δυτική Μακεδονία καί τή Θεσσαλία.
Καί τά θαύματα αὐτά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ συνεχίσθηκαν καί μετά τήν κοίμησή του, διά τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ μέχρι σήμερα πηγή ἀναριθμήτων ἰάσεων. Ὑπάρχουν πολλές μαρτυρίες θαυμάτων πού ἐπιτέλεσε ὁ ὅσιος Νικάνωρ, σώζοντας ὄχι μόνο μεμονωμένα ἄτομα ἀλλά καί ὁλόκληρα χωριά καί πόλεις ἀπό λοιμικές ἀσθένειες καί ποικίλους κινδύνους, ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, κατά τήν ὁποία οἱ ἄνθρωποι ὑπέφεραν πολύ, γιατί δέν εἶχαν τά μέσα καί τά φάρμακα πού διαθέτουμε ἐμεῖς σήμερα γιά νά θεραπευθοῦν. Καί ἕνα ἀπό αὐτά τά μεγάλα θαύματα εἶναι καί ἡ σωτηρία τῆς πόλεως τῶν Σερβίων ἀπό τή φοβερή ἀπειλή τῆς πανούκλας, ἡ ὁποία ἀπετράπη μέ τή χάρη τοῦ ὁσίου Νικάνορος, ὅταν οἱ πατέρες τῆς Μονῆς μετέφεραν τήν τιμία κάρα του στήν πόλη.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος τόν ἐγκωμιάζει, ὅπως ἀκούσαμε, λέγοντας ὅτι μέ τά θαύματά του ἀποσοβεῖ «δεινῶν νοσημάτων τήν ἀχλύν».
Ἑορτάζοντας καί ἐμεῖς τή μνήμη του σήμερα ἐδῶ στήν ἐνορία σας καί μάλιστα σ᾽ αὐτόν τόν παλαιό ναό, ἄς μιμηθοῦμε τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή του στόν Χριστό, ἡ ὁποία εἶναι, ὅπως εἴπαμε, προϋπόθεση γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή, καί ἄς τόν παρακαλέσουμε νά ἐπέμβη θαυματουργικά καί νά σώσει τήν πατρίδα μας, πού δοκιμάζεται αὐτές τίς ἡμέρες ὄχι μόνο ἀπό τήν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ ἀλλά καί ἀπό τίς πολλές πυρκαγιές πού τήν κατακαίουν ἀπ᾽ ἄκρη σέ ἄκρη, μέ τίς πρεσβεῖες του στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ