Ποιμαντορική Εγκύκλιο εξέδωσε η Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας αναφορικά με την επικείμενη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Διαβάστε εδώ:
Προς τον ιερό κλήρο, τις μοναστικές αδελφότητες
και τον ευσεβή λαό της καθ’ ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Αυτήν την ολοφώτεινη, την λαμπρή και μεγάλη ημέρα και εορτή, κατά την οποία τιμούμε την Κοίμηση και την εις ουρανούς Μετάσταση της Κυρίας Θεοτόκου, ας υψώσουμε το νου και την καρδιά μας προς την μορφή της μεγάλης μας μητέρας· ας γονατίσουμε εμπρός στην σεπτή εικόνα της και ας της προσφέρουμε καρδιακή και ευγνώμονα ευχαριστία.
Η Παναγία μας βρίσκεται στην κορυφή της ουρανίου Ιεραρχίας, μετά τον Τριαδικό Θεό. Βρίσκεται υπεράνω και πρώτη από όλους τους αγίους και τα αγγελικά τάγματα.
Το μεσιτευτικό έργο της είναι ανάλογο προς την πρώτη θέση, που κατέχει στη σειρά της Ιεραρχίας των αγίων του Θεού, μετά την Παναγία Τριάδα. Όπως την ονομάζουμε στον Ακάθιστο Ύμνο είναι «δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα». Η ικεσία της είναι ευάρεστος και η θερμή πρεσβεία της είναι πάντοτε ευπρόσδεκτος ενώπιον του Υιού της. Η εορτή της Κοιμήσεώς της, εφέτος εορτάζεται μέσα στο έτος κατά το οποίο τιμούμε την επέτειο των διακοσίων ετών από της ενάρξεως των ιερών αγώνων της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας του 1821. Ας θυμηθούμε την μεγάλη βοήθεια, που προσέφερε η αγάπη της Παναγίας μας στο δούλο Γένος, για να αναζωπυρώσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε αυτή.
Ενδεικτικώς, σταχυολογούμε μερικά ιστορικά γεγονότα:
Στην Αγία Λαύρα, κατά την ημέρα του Ευαγγελισμού της, κάτω από το Λάβαρο της Παναγίας τα παλληκάρια ζήτησαν την βοήθειά της και ενισχυμένα ξεκίνησαν με το σύνθημα «ελευθερία η θάνατος». Ο φιλέλλην Γάλλος ιστορικός Πουκεβίλ, αυτόπτης μάρτυρας, έγραφε για την έναρξη της Επανάστασης: «οι κάτοικοι αθρόοι προσέρχονται εις τας Εκκλησίας. Αι γυναίκες γονυπετείς εμπρός εις τας εικόνας της Παρθένου προσεύχονται».
Μετά την επίσημη έναρξη της Επαναστάσεως στη Μακεδονία, ο αρχιστράτηγος Εμμανουήλ Παππάς απηύθυνε έκκληση, την 30η Μαΐου 1821, προς τους παράγοντας της Εθνεγερσίας και έγραφε: «Παρακαλούμεν την έφορον ημών Κυρίαν Θεοτόκον και τον εξ αυτής ασπόρως τεχθέντα Κύριον, Ιησούν Χριστόν διά να ενισχύσουν νικώντες τον κοινόν ημών εχθρόν, τύραννον και ασεβή Αγαρηνόν».
Ο πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης, όταν νικητής παίρνει από την Δημογεροντία δάφνινο στεφάνι, το καταθέτει στους πόδας της Θεοτόκου και στέκει με το μέτωπο επί της γης προσκυνώντας, προσευχόμενος και ευχαριστώντας, από βάθους καρδίας και ψυχής, για την βοήθεια.
Ο στρατηγός Καραϊσκάκης όταν ασθένησε από τους πολλούς και εξαντλητικούς αγώνες του για την πατρίδα κατέφυγε στην Ιερά Μονή Προυσσού. Και όταν η Παναγία μας τον θεράπευσε εξεπλήρωσε το θαύμα της. «Δι ιδίων εξόδων» επαργύρωσε τη θαυματουργό εικόνα της, ως ευχαριστία για την βοήθειά της κατά τους αγώνες στην Επανάσταση και στην αποκατάσταση της υγείας του. Πάρα πολλοί πρόμαχοι και ήρωες της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, με όλη τους την πίστι κατέφευγαν στην Υπέρμαχο Στρατηγό και την παρακαλούσαν: «Παναγία μου σώσε την πατρίδα μας». Ποιος μπορεί να λησμονήσει την βοήθεια που ζητούσε και ελάμβανε από την Παναγία ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο θρυλικός Γέρος του Μωριά; Είναι γνωστό το περιστατικό σε όλους μας. Ο Κολοκοτρώνης σταμάτησε στο εξωκκλήσι της Παναγίας, έδεσε το άλογό του σε ένα δένδρο, μπήκε στο Ναό, γονάτισε μπροστά στην εικόνα της και παρακάλεσε: «Παναγία μου, βοήθησε και αυτή τη φορά τους Έλληνες να εμψυχωθούν». Και στα Δερβενάκια παρακάλεσε τον ιερέα Παπά-Ζαφειρόπουλο να ψάλλει την παράκλησι της Παναγίας μας. Πολλές φορές ο Κολοκοτρώνης με τα παλληκάρια του, μετά δακρύων, προσευχόταν στην Κυρία Θεοτόκο και αυτή τους χάριζε τη νίκη.
Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, με την ακαταγώνιστη δύναμι της Υπερμάχου Στρατηγού ενίκησε τον Αγαρηνό εχθρό, ελευθερώθηκε και δοξάσθηκε το 1821.
Η Παναγία ποτέ δεν εγκατέλειψε, ποτέ δεν έπαψε να σκέπει και να προστατεύει τους Ορθοδόξους Έλληνες. Σήμερα, όμως, οι Πανέλληνες δεν μιμούνται τους αγίους προγόνους μας, τους ήρωες του 1821. Δεν θυμούνται τις ευεργεσίες της Παναγίας, δεν την τιμούν, δεν την ζητούν ως μεσίτρια Μητέρα κοντά τους. Εκείνη δεν παύει να προσεύχεται και οι Έλληνες δεν την σέβονται, μάλιστα δε πολλοί την βλασφημούν. Ελάτε όλοι, σήμερα, κληρικοί και λαϊκοί, να καταθέσουμε την ευγνωμοσύνη μας στην Κυρία Θεοτόκο για την προσφορά και βοήθειά της στους ιερούς αγώνες της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821. Μαζί με τις ευχαριστίες, ας την ικετεύσουμε για τις πολλές δυσκολίες που διέρχεται σήμερα η Πατρίδα μας. Λησμονήσαμε σήμερα την μεγάλη μας Μητέρα, χάσαμε την Πίστι μας, στηριζόμαστε στην κοσμική λογική. Η Παναγία μας, με την παντοδυναμία του Υιού και Θεού της, μπορεί και σήμερα να σώσει το Έθνος μας. Με προσευχή και ειλικρινή μετάνοια, ας της ζητήσουμε και σήμερα τη βοήθειά της. Κάθε μέρα εκείνη, με την μητρική της αγάπη, μας φωνάζει: «μη φοβάστε παιδιά μου, να εμπιστεύεστε με πίστι τα πάντα, και τον εαυτό σας, στον Υιό μου και σε έμενα».
Μετά πατρικών ευχών,
O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
