Πολύ συχνά ο Κύριος χρησιμοποιεί τις παραβολές για να γίνεται πιο προσιτή και κατανοητή η διδασκαλία Του και αυτό διότι ο λαός ήταν εξοικειωμένος με τις παραβολές, αφού αποτελούσε συνήθη τρόπο διδασκαλίας. Επίσης η εξιστόρηση ενός γεγονότος με εικόνες παρμένες από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων κάνει την ιστορία πιο οικεία.
Έτσι και στην παραβολή του σπορέα ο Χριστός παίρνει μια εικόνα από την γεωργική ζωή των ανθρώπων της εποχής και μέσα από αυτήν περνάει το μήνυμα της διδασκαλίας του. Σύμφωνα με την παραβολή, ο σπορέας την εποχή της σποράς διανέμει τον σπόρο του. Κάποιοι σπόροι έπεσαν στον δρόμο με αποτέλεσμα να καταπατηθούν και να φαγωθούν από τα πτηνά. Μερικοί σπόροι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος και ενώ φύτρωσαν, ξεράθηκαν διότι δεν υπήρχε υγρασία. Άλλοι πάλι έπεσαν ανάμεσα σε αγκάθια με αποτέλεσμα τα αγκάθια να πνίξουν τους σπόρους. Όμως οι σπόροι που έπεσαν σε γόνιμο έδαφος απέδωσαν καρπούς εκατό φορές περισσότερο.
Μέσα από την παραβολή αυτή ο Ιησούς θέλει να μας δείξει την γονιμότητα του εδάφους, δηλαδή την γονιμότητα του αγαθού ανθρώπου. Έτσι στην πρώτη περίπτωση που ο σπόρος έπεσε κοντά στον δρόμο, έχουμε τους ανθρώπους που άκουσαν τον λόγο του Θεού, αλλά στην πορεία τους συνάντησαν πειρασμούς και πεπλανημένοι αστόχησαν και τον απέβαλαν. Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε τον καρπό που έπεσε στο πετρώδες έδαφος που συμβολίζει τους ανθρώπους που ενώ στην αρχή δέχονται με χαρά την διδασκαλία του Κυρίου, στην συνέχεια απομακρύνονται πάλι από Αυτόν καθώς η πίστη τους είναι προσωρινή.
Ο σπόρος ο οποίος έπεσε στα αγκάθια, συμβολίζει τους ανθρώπους που δέχτηκαν τον λόγο του Κυρίου, αλλά «πνίγονται» στις φροντίδες της καθημερινότητας, όπως είναι η απόκτηση πλούτου και οι εφήμερες απολαύσεις και ο καρπός της διδασκαλίας δεν ωριμάζει μέσα τους. Τέλος ο Χριστός θέλει να τονίσει την θαυμαστή καρποφορία του εδάφους, «ἐποίησεν καρπὸν ἑκατονταπλασίονα», αφού ο πιστός άνθρωπος απολαμβάνει για πάντα τα αποτελέσματα της δικής του προσωπικής καλλιέργειας, του δικού του πνευματικού αγώνα.
Αυτό είναι και το σημείο, η Αλήθεια στην οποία θέλουμε να σταθούμε, δηλαδή στην πνευματική δύναμη του πιστού να καταλάβει εμπειρικά τον λόγο του Θεού και έμπρακτα να αγωνίζεται για την τελειοποίηση του. Ο Χριστός θέλει να ριζώσει μέσα μας ο στόχος της ταπείνωσης και της αγάπης, ο οποίος μας μεταμορφώνει με τη χάρη Του.
Η σημερινή Κυριακή, όπου κατά την εκκλησιαστική παράδοση εγκαινιάζει το νέο κατηχητικό έτος της Εκκλησίας με την ευαγγελική περικοπή, δεν είναι μια προσπάθεια ελέγχου και απόδοσης ευθυνών προς τον καθένα μας, αλλά είναι η έκφραση ενός Πατέρα, του Ιησού Χριστού μας, που αφουγκράζεται τους κόπους των παιδιών του και υπενθυμίζει με αγάπη τους κινδύνους που θα συναντήσουν στον αγώνα για τη σωτηρία. Καλό κατηχητικό έτος με διάκριση και αλληλοπεριχώρηση.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ι. Μητροπόλεως Καρπενησίου
