Την Θ. Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος χθες Κυριακή, 24 Οκτωβρίου 2021, στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Απ. Παύλου στην Κόρινθο, πλαισιούμενος από τους Κληρικούς του Ι. Ναού.
Λίγο πριν τελειώσει το μυστήριοο σεπτός Ποιμενάρχηςμας μιλώντας στο Εκκλησίασμα ανέλυσε την Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής, που αναφέρεται στην θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών, επισημαίνοντας ότι, όταν ο Χριστός θεράπευσε τον δαιμονισμένο οι συμπολίτες του αντί να Του εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους γι’ αυτό και να πάνε όλοι κοντά Του, Του ζήτησαν να φύγει από τον χωριό τους γιατί ήταν ασύμφοροςκαι εμπόδιο στ’ αμαρτωλά συμφέροντά τους. Ο Χριστός, με την θεραπεία του δαιμονισμένου, ουσιαστικά καταδικάζει την παρανομία των Γαδαρηνών, οι οποίοι παρά τις εντολές του Θεού εξέτρεφαν χοίρους. Εύλογα θα μπορούσε κανείς να κάνει τον παραλληλισμό και στις μέρες μας, όπου για να μην προσβάλλονται τυχόν αλλόπιστοι, βγάζουμε τις Ι. Εικόνες από τα Νοσοκομεία και από τα δωμάτια των ασθενών, ώστε να είναι όλοι τάχα«άνετοι» και «χαλαροί». Ο συνειρμός με το «καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿αὐτῶν» (Λουκ. η΄, 37) για εμάς τους Χριστιανούς είναι ευδιάκριτος. Από την μια δοξάζουμε τον Θεό, γιατί μας σώζει και μας προσφέρει ζωή και υγεία και από την άλλη τον «εξορίζουμε» από την ζωή μας φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να ντρεπόμαστε να κάνουμε τον Σταυρό μας αγωνιώντας να μην κακό-χαρακτηριστούμε απ’ αυτούς που μας έβαλαν σε μνημόνια στερώντας μας την ίδια μας την ζωή. Τα παντελώς απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά μαθήματα ηθικού βίου και χρηστής οικονομικής διαχείρισης άρχισαν να συνοδεύονται από πνευματικό καταναγκασμό και ολοκληρωτική απροκάλυπτη νουθεσία προς την πολυθρησκεία. Όμως διερωτώμαι γιατί ο Έλληνας οφείλεινα απαρνηθεί τον Χριστό και να ακολουθήσει τους «μεγάλους συμμάχους» που γέμισαν την Χώρα μας εγκληματικές πράξεις, της αφήρεσαν τον φυσικό και ηθικό πλούτο, της χρωστούν ακόμη τα κλεμμένα των Παγκοσμίων Πολέμων και επιχειρούν ανερυθρίαστα την ηθικό-πνευματική νόθευση της;
Επιτέλους, ας κατανοήσουμε ότι, «η λεγεών» της Ευαγγελικής περικοπής είναι παρούσα και εν δράση και μόνο ο Χριστός έχει την δύναμη να την αποδιώξει και εμείς αντί να Τον προσκαλούμε και να Τον παρακαλούμε γι’ αυτό, Τον απομακρύνουμε από την ζωή μας. Ιδού ο δρόμος του Χριστού, δρόμος πίστεως, αγάπης, φιλανθρωπίας, «ιματισμού και σωφροσύνης»και ιδού ο δρόμος του Διαβόλου γεμάτος φόβους, κακίες, εκμετάλλευση, φόνους και δυστυχία!Η επιλογή δική μας αρκεί να γνωρίζουμε ότι, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι,οφείλουμε να ακολουθούμε τον δρόμο του Χριστού, αν όχι, η πορεία μας θα είναι «κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην και εις τον αποπνυγμόν» (Λουκ. η΄, 33).
Ο Βοηθός Επίσκοπος και Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας άγιος Κεγχρεών κ. Αγάπιος λειτούργησε στην Ι. Μονή Αναστάσεως Χριστού στο Λουτράκι, όπου και ομίλησε στην Ι. Αδελφότητα επικαίρως.
