Αρχιερατική Αγρυπνία με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην Ι. Μητρόπολη Βεροίας (ΦΩΤΟ)

Την Κυριακή 14 Νοεμβρίου το βράδυ στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε μεθεόρτια Αρχιερατική Ιερά Αγρυπνία με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και της Αγίας Οικογενείας αυτού. 

Στην Ιερά Αγρυπνία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, o οποίος στο τέλος χειροθέτησε Αναγνώστη τον Ιερόπαιδα κ. Αναστάσιο Στάμο.

Κατά την διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής από την Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας καθώς και Ιερό Λείψανο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά που αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά. 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων για ακόμη μία φορά εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονύσιο για την άδεια και την ευλογία του αλλά και προς την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής του Οσίου Παταπίου Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη για την πρόθυμη ανταπόκριση της στο αίτημα της Ιεράς μας Μητροπόλεως, να μεταφερθεί η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής στο Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου Κυμίνων για να συνεορτάσει με τον Θαυματουργό Άγιο. 

Στην Ιερά Αγρυπνία έψαλλαν ο Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων Βεροίας κ. Αυγουστίνος Ανδρικόπουλος και ο Λαμπαδάριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας κ. Γεώργιος Ανδρικόπουλος μετά χορού Ιεροψαλτών, ενώ μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Νῦν θρόνῳ τοῦ Δεσπότου παρε­στη­κώς, καί συνών τοῖς Πατράσι καί φίλοις σου, καί ἀστραπῆς, Πά­τερ ἐμφορούμενος θεϊκῆς, τῶν ὑμνωδῶν σου μέμνησο».

Μέ αὐτούς τούς λόγους ἀπευθύ­νεται ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, πρός τόν φίλο καί συναγωνιστή του, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ στόν κανόνα τόν ὁποῖο συνέθεσε ἐπί τῇ μνήμῃ του. Καί τούς λόγους αὐτούς ἐπαναλάβαμε καί ἐμεῖς ἀγρυπνώντας ἀπόψε πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Γρηγορίου καί τῆς ἁγίας αὐτοῦ οἰκογενείας, καί τόν παρα­καλέσαμε νά μνημονεύει καί ἐμᾶς, τούς ὑμνωδούς του, ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ὅπου ἀπολαμ­βά­νει στήν πληρότητά της τήν αἴγλη τοῦ ἀκτίστου φωτός. 

Καί ἀποτελεῖ μεγάλη εὐλογία νά συγκαταριθμούμεθα καί ἐμεῖς μέ τόν τρόπο αὐτό μεταξύ τῶν ὑμνω­δῶν του, καί ἀκόμη μεγαλύτερη νά ἀπολαμβάνουμε καί τή σωματική παρουσία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Πα­τρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἔχοντας ἀνάμεσά μας τό ἱερό καί χαριτό­βρυτο λείψανό του, τό ὁποῖο ἰδιαιτέρως σήμερα μυρόβλυσε, μαζί μέ τήν τιμία κάρα τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, ἡ ὁποία εὑρίσκεται αὐτές τίς ἡμέρες στήν Ἱερά Μητρόπολή μας μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβα­σμι­ωτάτου Μητροπολίτου Κορίν­θου κ. Διονυσίου καί τῆς Καθηγου­μένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὁσίου Πα­ταπίου Λουτρακίου, Γερόντισσας Χρυσοβαλάντης, τούς ὁποίους ἐν εὐγνωμοσύνῃ ἀπό καρδίας εὐχαριστῶ.

Καί εἶναι μεγάλη ἡ εὐλογία, γιατί τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων τά ὁποῖα προσκυνήσαμε καί ἀσπασθή­καμε μεταφέρουν καί ἐμᾶς στόν οὐρανό καί μᾶς μεταδίδουν τή χάρη τους καί μᾶς παρακινοῦν νά ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως καί ἐκεῖνοι, γιά νά ἀξιωθοῦμε τῆς «θεϊ­κῆς ἀστραπῆς», τῆς ὁποίας ἀξιώθηκε καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἤδη ἀπό αὐτή τή ζωή, ὅταν ἀσκεῖτο στήν περιοχή μας, στή Σκήτη τῆς Βεροίας.

Καί εἶναι μεγάλη ἡ εὐλογία, γιατί καί ἐμεῖς, ἔχοντας τή σωματική πα­ρουσία τῶν ἁγίων μας, αἰσθανό­με­θα ὅτι δέν ζοῦμε στή γῆ ἀλλά στόν οὐρανό. Αἰσθανόμεθα ὅτι ἡ χάρη τους μεταφέρει καί ἐμᾶς στήν ἄνω Ἱερουσαλήμ καί εἴμεθα μαζί τους, φίλοι τους καί ἐμεῖς κατά χάριν, γιατί τούς εὐλαβούμεθα καί τούς τιμοῦμε. Φίλοι τους, γιατί οἱ ἴδιοι οἱ ἅγιοί μας μᾶς δίδουν τό δικαίω­μα νά αἰσθανόμεθα φίλοι τους, ὡς «συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ», κατά τόν πρωτοκορυ­φαῖο ἀπόστολο Παῦλο. Φίλοι τους, γιατί ἔχουμε τό προνόμιο, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί οἱ οἰκο­γενεῖς του, οἱ ὅσιοι ἀδελφοί καί ἀδελφές του, νά ἔχουν ἀσκητεύσει στή Βέροια καί στή Σκήτη τῆς Βε­ροίας πού ἁγίασαν μέ τόν ἀγώνα καί τήν ἄσκησή τους.

Αὐτή ὅμως ἡ σχέση καί ὁ σύνδε­σμός μας μέ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ δέν εἶναι μόνο προνόμιο καί τιμή, ἀλλά εἶναι καί εὐθύνη. Γιατί οἱ ἅγιοι μᾶς κάνουν τήν τιμή νά τούς αἰσθανόμεθα ὡς φίλους, νά ἔχουμε τά ἱερά λείψανά τους καί νά προστρέχουμε πρός αὐτούς μέ τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας, ἀλλά καί ἐμεῖς θά πρέπει νά προ­σπα­θοῦμε καί νά ἀγωνιζόμεθα νά εἴμεθα ἄξιοι κατά τό δυνατόν αὐ­τῆς τῆς τιμῆς, ἀγωνιζόμενοι νά μι­μού­μεθα τή ζωή καί τό παράδειγμά τους. Διότι, ὅπως ἡ κατ᾽ ἄνθρωπον φιλία στηρίζεται στά κοινά ἐνδια­φέ­ροντα, στούς κοινούς στόχους καί στήν κοινή προσπάθεια, τό ἴδιο ἰσχύει καί μέ τούς ἁγίους μας. 

Εἴμεθα φίλοι τους καί παραμέ­νου­με φίλοι τους ὄχι μόνο τιμώ­ντας τους μέ ὕμνους ἤ ἀσπαζό­με­νοι τά χαριτόβρυτα λείψανά τους ἤ ἐπικαλούμενοι τίς πρεσβεῖες τους, ἀλλά ὅταν βαδίζουμε καί ἐμεῖς στά ἴχνη τους, ὅταν ἀγωνιζόμεθα νά ἐπι­τύχουμε, ὅσο μποροῦμε, αὐτά πού ἐπέτυχαν καί οἱ ἅγιοί μας. 

Ἕνα ἀπό αὐτά γιά τά ὁποῖα ἀγω­νίσθηκε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλα­μᾶς ἦταν ἡ κάθαρση τοῦ νοῦ καί τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία σέ συνδυ­α­σμό μέ τήν καθαρότητα τοῦ σώμα­τος, βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο νά προ­σεγ­γί­σει τόν Θεό.

Καί ὡς κάθαρση τοῦ νοῦ καί τῆς ψυχῆς νοεῖται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται νά ἀπομακρύνει ἀπό τήν ψυχή του τίς σκιές τῶν ἀδυνα­μιῶν καί τούς ρύπους τῶν παθῶν, ὅταν ἀγωνίζεται νά ἀπομακρύνει ἀπό τόν νοῦ του τήν ἀχλύ τῶν λο­γι­σμῶν καί τῶν μεριμνῶν τοῦ κό­σμου πού τόν ἐμποδίζουν νά δεῖ τί πραγματικά χρειάζεται στή ζωή του καί νά συνειδητοποιήσει ὅτι «ἑνός ἐστί χρεία». Διότι οἱ σκιές τῶν ἀδυναμιῶν καί ἡ ἀχλύς τῶν λογισμῶν συσκοτίζουν τήν ψυχή καί τόν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί τόν ἐμποδίζουν ὄχι μόνο νά διακρίνει τόν δρόμο πού πρέπει νά βαδίσει, μέ ἀποτέλεσμα νά σκοντάφτει καί νά πέφτει, ἀλλά καί καλύπτουν καί τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη του μέ τέτοιον τρόπο, ὥστε νά νομίζει ὅτι εἶναι ἐνάρετος καί δέν ἔχει ἀνάγκη νά βελτιώσει τίποτε στόν ἑαυτό του. 

Γι᾽ αὐτό καί προϋπόθεση τῆς κα­θάρ­σεως εἶναι ἡ ταπείνωση, ὅπως μᾶς διδάσκει καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ὁποῖος παρά τόν προ­σωπικό του ἀγώνα, ζητοῦσε διαρ­κῶς ἀπό τόν Χριστό καί τήν Κυρία Θεοτόκο νά τοῦ φωτίσουν τό σκό­τος, ἐπαναλαμβάνοντας «φώτισόν μου τό σκότος, φώτισόν μου τό σκό­τος», καί μάλιστα μετά δακρύων

Ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγ­μά του καί ἄς ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό, διά πρεσβειῶν καί τοῦ ἁγίου Γρη­γορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, νά φωτίζει καί τό δικό μας σκότος προκειμένου νά ζοῦμε μέ τή χάρη του ὡς φίλοι τῶν ἁγίων τούς ὁποίους ὑμνήσαμε καί τιμή­σα­με καί ἀπόψε καί νά ἀξιωθοῦμε νά τούς συναντήσουμε καί στόν οὐ­ρανό.

Ἔχουμε, ὅπως εἶπα, τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά ἔχουμε καί τήν κάρα τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, πού δέν ἦταν μία ἁπλῆ γυναίκα, μία ταπεινή γυναίκα, γεμάτη, θά λέγαμε, ὑπομονή. Ἦταν μία αὐτοκράτειρα. Ἦταν ἡ μητέρα τῶν δύο τελευταίων αὐτοκρατόρων τοῦ Βυζαντίου, τοῦ Ἰωάννου καί τοῦ Κωνσταντίνου, καί παρά τό γεγονός ὅτι ζοῦσε μέσα στά ἀνάκτορα, ἐκείνη παρέμενε ταπεινή καί μέ ὑπομονή. Καί ὅταν ἀξιώθηκε νά γίνει μοναχή, τῆς ἔδωσαν τό ὄνομα Ὑπομονή, γιά τή μεγάλη ὑπομονή τήν ὁποία ἔκανε. Καί ὁ Θεός τήν χαρίτωσε ἰδιαιτέρως, οὕτως ὥστε νά μυροβλύζουν καί νά εὐωδιάζουν τά λείψανά της καί νά δίνει καί σέ ἐμᾶς αὐτή τή χάρη καί αὐτή τήν εὐλογία, νά ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτό, τό πρώτιστο, πού εἶναι ἡ ταπείνωση. Χωρίς ταπείνωση δέν πλησιάζουμε τόν Θεό, δέν ἀγαποῦμε τόν Θεό, γιατί μόνο οἱ ταπεινοί ἄνθρωποι, αὐτοί πού δέν ἔχουν ἐγωισμό, γιατί ὅποιος ἔχει ἐγωισμό, ἀγαπᾶ πρῶτα τόν ἑαυτό του. Ὅταν εἴμεθα ὅμως ταπεινοί, ἀγαποῦμε πρωτίστως τόν Θεό, κι ἔτσι λαμβάνουμε καί τή χάρη καί τήν εὐλογία, τήν ὁποία ἀπέκτησαν οἱ ἅγιοι. 

Καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ἡ οἰκογένειά του, καί ὁ πατέρας του καί ἡ μητέρα του ἀλλά καί τά τέσσερα ἀδέλφια του, χαριτώθηκαν μέσα σ᾽αὐτή τήν ἀγάπη γιά τόν Θεό, μέσα σ᾽ αὐτή τήν ταπείνωση, τήν ὁποία διάθεταν.

Ἀλλά καί ὁ ἅγιός μας, πού ἔχουμε ἐδῶ καί μᾶς χαρίζει τήν εὐλογία καί τά θαύματά του, τί ἄλλο ἦταν, ὁ ἅγιος Λουκᾶς; Ἕνας διαπρεπέστατος καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς, παρά ταῦτα ὅμως παρέμενε ταπεινός ἄνθρωπος πού ἀγάπησε τόν Θεό καί ἀγάπησε τόν ἄνθρωπο καί ταλαιπωρήθηκε καί ὑπέστη ταπεινώσεις, ἐξορίες, ἀλλά ὅλα αὐτά ἦταν εὐλογίες, γιά νά τόν γεμίσει ὁ Θεός μέ χάρη καί νά ἀπολαμβάνουμε κι ἐμεῖς σήμερα αὐτή τή χάρη καί αὐτά τά θαύματα, τά ὁποῖα καθημερινά γεμίζουν τή ζωή μας.

Εὔχομαι ἡ χάρη ὅλων τῶν ἁγίων νά εἶναι μαζί μας. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ