Διαχρονική ἀξία τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τῆς Ἀμωμήτου Πίστεώς μας εἶναι ἡ φιλοξενία κάθε συνανθρώπου πού ἔχει τήν καλωσύνη νά ἐπισκεφθεῖ τήν πατρίδα μας. Γι’αὐτό καί στήν μακραίωνη πορεία τοῦ ἔθνους μας, ἡ φιλοξενία προσέλαβε ἐπικές καί «θεϊκές» διαστάσεις.

Ὡστόσο ἡ ἔλευση στήν πατρίδα μας κατόπιν προσκλήσεως τῆς Ἐξοχωτάτου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, τοῦ κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, ὁ ὁποῖος διακατέχει τό περίπυστο πρεσβυγενές Πατριαρχεῖο τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης, ὡς ἀρχηγοῦ «Κράτους», ἀναπόδραστα συνεγείρει τά κανονικά κριτήρια τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας πού ἀποτελοῦν τήν ἀπόφανση τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος πού ἐνοικεῖ κατά τήν ἀψευδῆ ἐπαγγελία τοῦ Κυρίου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καί ὁδηγεῖ Αὐτήν εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν (Ἰω. 16,13).

Παρέλκει νά ἀναφερθεῖ ὅτι τό ἀναντίστοιχο πρός τό μέγεθός του, εἰς σημειολογίαν, «κράτος» τοῦ Βατικανοῦ ἀνιδρύθη ὑπό τοῦ φασιστικοῦ καθεστῶτος τοῦ ἡμιπαράφρονος δικτάτορος Μπενίτο Μουσολίνι, μέ τήν γνωστή συμφωνία τοῦ Λατερανοῦ.

Ὁ κ. Φραγκίσκος Μπεργόλιο, κατά ταῦτα δυνάμει τοῦ Ζ΄ κανόνος τῆς Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, εἰς τήν ὁποίαν ἀναπόσπαστον μέλος ἦτο καί τό πρεσβυγενές Πατριαρχεῖο τῆς Δύσεως-Πρεσβυτέρας Ρώμης πρό τῆς ἁλώσεώς του καί τῆς διαρπαγῆς του ἀπό τόν κακόδοξο καί αἱρετικό Φραγκισμό, διακελεύοντος «Τούς ἅπαξ ἐν κλήρῳ τεταγμένους καί μοναστάς ὡρίσαμεν μήτε ἐπί στρατείαν μήτε ἐπί ἀξίαν κοσμικήν ἔρχεσθαι.

Ἤ τοῦτο τολμῶντας καί μή μεταμελουμένους ὥστε ἐπιστρέψαι ἐπί τοῦτο, ὅ διά Θεόν πρότερον εἵλοντο ἀναθεματίζεσθαι» τυγχάνει κατεγνωσμένος, πέραν τῶν ἄλλων κακοδοξιῶν καί αἱρέσεων διά τοῦ ἀναθεματισμοῦ ὑπό τῆς Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἐμφανιζόμενος ὡς «ἀρχηγός κρατικῆς ὀντότητος» τοῦ παρόντος κόσμου.

Ὡς προκύπτει ὅμως, ἐκ τοῦ γνωστοποιηθέντος προγράμματος ἐπισκέψεως στήν χώρα μας τοῦ κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, ὁ ὁποῖος σημειωτέον, ἐνῶ ἐχρημάτισε Ρωμαιοκαθολικός «Ἀρχιεπίσκοπος» Ἀργεντινῆς δέν ἀποτολμᾶ νά ἐπισκεφθεῖ τήν χώρα καταγωγῆς καί δράσεώς του, διά νά μήν εἰσπράξη τήν ἀποδοκιμασία τοῦ Ἀργεντίνικου λαοῦ, διά τήν κατεγνωσμένη δικαστικῶς σέ αὐτόν συνεργασία του μέ τό δικτατορικό καθεστώς Βιντέλα καί τίς ἄνω τῶν 30.000 δολοφονίες καί ἐξαφανίσεις τοῦ καθεστῶτος, τήν Κυριακή 5 Δεκεμβρίου θά ἐπισκεφθεῖ τήν Μυτιλήνη καί «θά βρεθεῖ στό Κέντρο ὑποδοχῆς καί ταυτοποίησης ὅπου θά ἀναπέμψει δέηση».

Ἡ ἀποδοχή ἀπό τήν Κυβέρνηση αὐτῆς τῆς προθέσεως τοῦ κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο ἀποτελεῖ μέγιστο ἐγκληματικό λάθος διότι ἀποτελεῖ σημειολογικά πράξη ἐνδυνάμωσης τοῦ ὑβριδικοῦ πολέμου, πού ἐνορχηστρώνει ἡ γειτονική χώρα, ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν καί τό Σουνιτικό μπλόγκ εἰς βάρος τῆς χώρας μας, τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου καί τῆς πολιτισμικῆς καί θρησκευτικῆς εὐρωπαϊκῆς ταυτότητος.

Εἶναι πασίδηλο, ὅτι τό Ἰσλάμ διαχρονικά ἐπεκτείνεται μέ δύο τρόπους ὅπως σέ πολλά ἀνακοινωθέντα μας ἔχομε καταδείξει. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ θρησκευτικός λεγόμενος πόλεμος (τζιχάντ) καί ὁ ἄλλος ἡ μετοίκησις καί ἡ πληθυσμιακή ἀλλοίωσις διά τῶν πολλαπλῶν γεννήσεων. Αὐτός ὁ δεύτερος τρόπος ἔχει ἐπιλεγεῖ ἀπό τό Σουνιτικό μπλόγκ γιά τήν κατάληψη καί ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου.

Δισεκατομμύρια διακινοῦνται διά τήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου μέ ἀργυρώνητους δημοσιογραφικούς καλάμους, σκοτεινές ΜΚΟ καί «χρησίμους ἠλιθίους» γιατί εἶναι πρόδηλο ὅτι οἱ μετακινούμενοι «γιά καλύτερη ζωή»μουσουλμανικοί πληθυσμοί θά μποροῦσαν ἄνετα νά κατευθυνθοῦν στήν Σαουδική Ἀραβία πού ἔχει τήν δυνατότητα φιλοξενίας 3.000.000 ἀνθρώπων καί στίς πάγχρυσες χῶρες τοῦ Ἀραβικοῦ Κόλπου.

Τή στιγμή ὅμως αὐτή πού ἡ χώρα μας βίωσε τόν ὑβριδικό πόλεμο τοῦ Μαρτίου 2020 ἀπό τήν Γείτονα καί ἡ Εὐρώπη βιώνει τήν ἐπίθεση τοῦ μεταναστευτικοῦ μουσουλμανικοῦ ρεύματος στά σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσσίας καί ὁ Πρόεδρος κ. Ἐρντογάν μᾶς ἀπειλεῖ μέ τήν «ἐπέλαση» 5.000.000 μουσουλμάνων μεταναστῶν καί ὁ Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ὀρθότατα δηλώνει διεθνῶς, ὅτι ἡ γειτονική χώρα εἶναι ἀσφαλής χώρα καί ἑπομένως ὅποιος εἰσέρχεται εἰς αὐτήν ἀπό ἐμπόλεμες περιοχές καί ἐπιδιώκει νά μετακινηθεῖ σέ ἄλλη χώρα χάνει τήν ἰδιότητα τοῦ πρόσφυγα καί γίνεται μετανάστης, εἶναι τουλάχιστον ἀντιφατικό, ἐπικίνδυνο καί ἀπαράδεκτο νά ἐπιτρέπεται στόν κ. Φραγκίσκο Μπεργκόλιο νά μᾶς προκαλεῖ ὡς δῆθεν «ἀπανθρώπους καί ἀναισθήτους» στό «δρᾶμα τῶν λαῶν» μέ τήν σημειολογικά προκλητική κίνησή του στήν Μυτιλήνη.

Τό γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως, ἔχει μέ πολλές καταχωρήσεις του καταδείξει τόν αἱρετικό, κακόδοξο καί ἀμεταμέλητο χαρακτῆρα τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ καί τήν περιφρόνιση τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου ἀλλά καί τῆς ψευδοευγένειας ἀπέναντι στήν Ἁγιωτάτη ἡμῶν μαρτυρική Ἐκκλησία.

Δύο μόνον παραδέιγματα εἶναι ἀρκετά ἡ πρόσφατη ἁγιοποίηση τοῦ «ἀνθρωπομόρφου τέρατος», Καρδιναλίου τοῦ Ζάγκρεμπ Ἀλοϊσίου Στέπινατς, καταδικασθέντος ὡς ἠθικοῦ αὐτουργοῦ ὑπό τοῦ Δικαστηρίου Ἐγκληματιῶν τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γιά τίς φρικωδέστατες καί μαρτυρικές δολοφονίες 880.000 Ὀρθοδόξων Σέρβων, ὡς καί ἡ πρόδηλη περιφρόνηση τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας ὑπό τοῦ κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο καί ἡ ἐνθρόνηση ἐν μέσῃ Ἀθήνα ἑνός Ἰσπανοῦ Βενεδικτίνου Ρωμαιοκαθολικοῦ «ἱερέως» τοῦ κ. Ἐμμανουήλ Νίν, ὡς δῆθεν «ἑλληνορύθμου Ἐπισκόπου Καρακοβίας» τῆς ἀνύπαρκτης οὐνιτικῆς Ἑλληνικῆς κοινότητος.

Περαίνων αἰσθάνομαι τήν ὑποχρέωση δημοσίᾳ νά συγχαρῶ καί νά εὐχαριστήσω τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀδελφούς τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου διά τήν Ὀρθόδοξο στάση των καί τήν ἀποστασιοποίηση ἀπό τήν συγκεκριμένη προβληματική ἐπίσκεψη.

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ