Με κατάνυξη τελέστηκε ο Δ΄ κατανυκτικός Εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου Χανίων, όπου διακονεί ο Πρωτ. Εμμανουήλ Δερμιτζάκης με συνεφημέριους τον Πρωτ. Χρύσανθο Σταυρουλάκη και τον Πρεσβ. Εμμανουήλ Πετράκη, το εσπέρας της Κυριακής 11 Απριλίου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Δαμασκηνού, με παρουσία πολλών κληρικών και εκατοντάδων πιστών.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον Αρχιμ. Γέροντα Βενέδικτο Νεοσκητιώτη με θέμα, ” Η δύναμις της ελπίδος και η αδυναμία της απελπισίας”.
«Έχουμε χάσει την ελπίδα μας», τόνισε μεταξύ άλλων ο Γέροντας Βενέδικτος. «Γι’ αυτό και δεν αγωνιζόμαστε… Το αίσθημα της απελπισίας ότι δεν έχουμε τίποτα καλό από κανένα να περιμένουμε και ο φόβος για τα χειρότερα, μας αφυδατώνει από κάθε δημιουργική πνοή και δραστηριότητα. Ο αληθινός Χριστιανός όμως ελπίζει και ταυτόχρονα αγωνίζεται… Η ελπίδα του εχει στόχο! Είναι ο διαρκώς Ερχόμενος… Ο αγώνας του έχει περιεχόμενο! Είναι η σταθερή αντίδραση προς ό,τι αντιανθρώπινο και απάνθρωπο εμποδίζει την κίνηση μας προς Αυτόν…. «Χωρίς την ελπίδα η πίστη είναι κοντόφθαλμη και η αγάπη χωλή»!
Ως χριστιανοί, πρέπει και να θέλουμε και να τολμούμε να ελπίζουμε.
Η ελπίδα αυτή δεν στηρίζεται σε κάποια αόριστη αισιοδοξία, αλλά σε ένα Πρόσωπο ζωντανό, τον όντως Όντα, στην εμπιστοσύνη Του. Έχουμε κληθεί “εν μια ελπίδι” εν Χριστώ .
Στηριγμένος ακράδαντα σ᾽ αυτή την αλήθεια βρίσκεται ο πυρήνας της ελπίδας μας. Η χριστιανική ελπίδα αποκαλύπτει συνεχώς δυνατότητες, απρόσιτες στην απλή λογική. Η εν Χριστώ ελπίδα συνυφαίνεται με ειρηνική χαρά· “τη ελπίδι χαίροντες”, προτρέπει ο Απόστολος Παύλος.
Και ο Μέγας Βασίλειος βεβαιώνει: “Ελπίς ουν εστιν η την χαράν σύνοικον τη ψυχή του σπουδαίου παρασκευάζουσα”. Χωρίς να αγνοεί τη σκληρή πραγματικότητα, η ελπίδα μας εχει τη δύναμη να μεταπλάθει σε χαρά και τις πιο τραγικές συνθήκες. “Η γαρ εις Θεόν ελπίς πάντα μεταρρυθμίζει”, βεβαιώνει ο αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Μέσα στις θύελλες και τις τρικυμίες, που μας περιβάλλουν και, η εν Χριστώ ελπίδα μας είναι αγκυρα «ασφαλής τε και βεβαία” της ψυχής και της ζωής μας.
Απόδειξη των πιο πάνω είναι ότι ο ίδιος ο Θεός έλαβε σάρκα και έγινε άνθρωπος, για να δώσει ξανά στον άνθρωπο την ελπίδα της σωτηρίας και της αθανασίας, Ο Θεός έγινε άνθρωπος «ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» κατά τον Μέγα Αθανάσιο. Κυριαρχεί η ελπίδα για την λύτρωση από τα δεσμά του θανάτου, της φθοράς και της ματαιότητας. Αν η ζωή των χριστιανών δεν στηρίζεται στον ανεστημένο Χριστό, σημειώνει ο Απόστολος Παύλος, «ελεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν» (Α΄ Κορινθ. 15, 19)…».
