«Παρ’ όλα τα εμπόδια στην αφρικανική γη, ο Λόγος του Θεού διαθέτει μια δυναμική που αλλοιώνει τις καρδιές των ανθρώπων και εμπεριέχει την αρετή της ελπίδος κι αυτό είναι το ζητούμενο», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο μητροπολίτης Καμερούν κ. Γρηγόριος στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας».
Ο κ. Γρηγόριος αναφέρθηκε στις δυσκολίες του ποιμαντικού και ιεραποστολικού έργου στη μητρόπολή του, σημειώνοντας πως η μεγαλύτερη έλλειψη που αντιμετωπίζουν είναι η απουσία διδασκάλων, αποστόλων και προφητών της πίστεως, «εργατών του αμπελώνος» που να μπορέσουν να μεταδώσουν με απλό, συνοπτικό, κατανοητό, εύπεπτο και εκκλησιαστικό τρόπο τον Λόγο του Θεού και να κατηχήσουν αυτόν τον Λόγο στα «μαθητευόμενα έθνη».
– Κ.τ.Ο.: Έως πού εκτείνεται η μητροπολιτική περιφέρειά σας και πόσοι κληρικοί διακονούν σε αυτήν;
– κ. Γρηγόριος: Η Ιερά Μητρόπολις Καμερούν ιδρύθηκε με Πατριαρχικό Τόμο του Μακαριστού Πατριάρχου Χριστοφόρου το έτος 1959, λόγω των πολυαρίθμων Ελληνικών Κοινοτήτων τότε στην Κεντροδυτική Αφρική και περιελάμβανε 18 κράτη, αρχής γενομένης από το Καμερούν έως την Σενεγάλη.
Γιά καλυτερη διαποίμανση των Εκκλησιαστικών Κοινοτήτων, το 1997 απεκόπησαν και δημιουργήθηκαν δύο νέες Επισκοπές, οι Ι.Ε. Νιγηρίας (Ι.Μ. Νιγηρίας 2006) και η Ι.Ε. Γκάνας ( Ι.Μ. Άκκρας 2010) και το έτος 2012 οι Ι.Μ. Κονγκό & Γκαμπόν και Ι. Μ. Γουϊνέας.
Σήμερα, η Ι.Μ.Κ. εκτείνει την Εκκλησιαστική της δικαιοδοσία, εκτός του Καμερούν, στα κράτη Τσαντ, Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, Ισημερινή Γουϊνέα, και τις Νήσους Άγιου Θωμά &Πρίγκηπος.
Διακονούν 35 Πρεσβύτεροι και Διάκονοι που εξυπηρετούν περιοδικώς με μεγάλες δυσκολίες, άνω των 65 Εκκλησιαστικών Κοινοτήτων.
– Κ.τ.Ο.: Οι ακολουθίες τελούνται στη γαλλική ή ελληνική γλώσσα;
– κ. Γρηγόριος: Στις δύο εναπομείνασες (μικρές πλέον), Ελληνικές Κοινότητες χρησιμοποιούνται και οι δύο γλώσσες, διότι το εκκλησίασμα είναι μικτό, δηλαδή οι ενορίες αυτές δουλεύουν και Ιεραποστολικά.
Στις υπόλοιπες, στην Γαλλική γλώσσα με αρκετά τμήματα της Θείας Λειτουργίας στις τοπικές γλώσσες των φυλών. Στο Καμερούν μόνο υπάρχουν 230 φυλές και αντιστοίχως ίδιος αριθμός γλωσσών.
Δυστυχώς, στην Κεντροδυτική Αφρική δεν έχουμε μια κοινή γλώσσα όπως τα Σουαχίλι στην Ανατολική Αφρική που χρησιμοποιούνται σε 8 χώρες.
– Κ.τ.Ο.: Πώς αντιμετωπίζουν οι αυτόχθονες κάτοικοι το μήνυμα του Ευαγγελίου και τους ορθόδοξους ιερείς;
– κ. Γρηγόριος: Οι Αφρικανοί είναι κατά κανόνα Θεοσεβείς άνθρωποι, σε οποιαδήποτε θρησκεία καί θρησκευτική ομολογία και να ανήκουν.
Με αυτόν τον πατροπαράδοτο τρόπο της «θεοσεβείας» αντιμετωπίζουν και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Βέβαια, η πορεία του Ευαγγελικού μηνύματος σε όλη την Αφρική (την Μαύρη Αφρική), βρίσκεται στο 170 μετά Χριστόν με ότι, αυτό συνεπάγεται, διότι το πρώτο κήρυγμα (πλήν Αιθιοπίας), περί Ιησού Χριστού ακούστηκε πριν 170 χρόνια, αναλογικά λοιπόν βρισκόμαστε στο 170μ.χ. και το κήρυγμα αυτό έχει να αντιπαλέψει με το γεγονός ότι ο πρώτος λόγος περί Χριστού έχει να κάνει και με την αντίφαση ότι ακούστηκε από τους ανθρώπους που κατέβηκαν να εκμεταλλευτούν την Αφρική, δηλαδή με το γεγονός της Αποικιοκρατίας, η οποία είχε και πάρα πολλές σκοτεινές και απαράδεκτα αντιχριστιανικές σελίδες, ακόμα και σήμερα, όπου αναπτύσσεται η παγίδα της λεγομένης Νέο-Αποικιοκρατίας, όπου τα Αφρικανικά Κράτη παγιδεύονται σε ατελείωτα Οικονομικά και Εμπορικά Μνημόνια τα οποία λειτουργούν ενάντια σε κάθε έννοια προόδου και φρενάρουν κάθε μορφή αναπτύξεως, διαιωνίζοντας το φαινόμενο της φτώχειας και επί το θεολογικότερον, το φαινόμενο της αδικίας.
Παρ’ όλα αυτά τα εμπόδια, ο Λόγος του Θεού διαθέτει μια δυναμική που αλλοιώνει τις καρδιές των ανθρώπων και εμπεριέχει την αρετή της ελπίδος κι αυτό είναι το ζητούμενο.
– Κ.τ.Ο.: Ποιες οι αμεσότερες ανάγκες στη μητρόπολή σας;
– κ. Γρηγόριος: Οι ανάγκες μας είναι οι ανάγκες μιάς νεοσύστατης τοπικής εκκλησίας. Η σοβαρότερη όμως είναι η έλλειψις «διδασκάλων, αποστόλων και προφητών της πίστεως», «εργατών του αμπελώνος» που να μπορέσουν να μεταδώσουν με απλό, συνοπτικό, κατανοητό, εύπεπτο και εκκλησιαστικό τρόπο τον Λόγο του Θεού και να κατηχήσουν αυτόν τον Λόγο στα «μαθητευόμενα έθνη».
Υπάρχουν και άλλες ανάγκες, αλλά, αυτές, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τις θεραπεύουμε ή μαθαίνουμε να ζούμε με την στέρησή τους.
– Κ.τ.Ο.: Μπορεί κάποιος σήμερα να συμβάλει ως εθελοντής και με ποιο τρόπο;
– κ. Γρηγόριος: Κατ’ αρχήν, το θέμα του Εθελοντισμού, δυστυχώς, κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά ποσοστά στον Ευρωπαϊκό Νότο, οπότε από μόνο του αποπνέει μια τεράστια δυσκολία. Η δεύτερη δυσκολία είναι ότι για να βοηθήσει κάποιος ουσιαστικά θα πρέπει να έχει ένα πνεύμα υπακοής (γιατί πολλοί έρχονται καί με πολλούς τρόπους μας υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνουμε και τι είναι κατ’ αυτούς ιεραποστολή) και να διαθέτει αρκετό χρόνο. Επισκέψεις εθελοντών για 10 -15 ημέρες, περισσότερα προβλήματα δημιουργούν από αυτά πού υποτίθεται έρχονται να επιλύσουν. Αν κάποιος μπορεί να διαθέσει 6 μήνες ή ένα χρόνο συνεχούς παραμονής και έχει κάποια δεξιότητα και την απαιτουμένη ταπεινοφροσύνη της υπακοής, μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει το αποστολικό έργο.
– Κ.τ.Ο.: Πώς συμμετέχουν οι νέοι στις ιεραποστολικές δραστηριότητες της μητρόπολης;
– κ. Γρηγόριος: Οι νέοι στην Αφρική, κατ’ αρχήν, δεν έχουν το σύνδρομο της ντροπής να δηλώσουν ότι είναι πιστοί και εκκλησιάζονται τις Κυριακές και εορτές. Πολλοί συμμετέχουν από μικρά παιδιά στην Εκκλησιαστική και Λειτουργική ζωή σαν ιερόπαιδες, στις χορωδίες, στις αθλητικές ομάδες, στις κατασκηνώσεις. Σε μεγαλύτερη ηλικία συμμετέχουν σε διαφυλετικές, διομολογιακές και διαθρησκειακές συναντήσεις μέσω των οποίων καλλιεργείται και το πνεύμα της αλληλεγγύης αλλά καί της Εθνικής ενότητος – (είναι συναντήσεις που διοργανώνει το Κράτος σε συνεργασία με μια ευρεία γκάμμα φορέων, μεταξύ αυτών και των ανεγνωρισμένων Χριστιανικών ομολογιών στις οποίες ανήκει καί η Ορθόδοξη Εκκλησία).
Αυτές οι συναντήσεις σκοπό έχουν την μετάβαση από την φυλετική και πατριαρχική ύπαρξη των φυλών στην δημιουργία μιας Εθνικής συνειδήσεως ενός έθνους που συγκροτήθηκε πριν 64 χρόνια σαν ελεύθερο κράτος, περιλαμβάνει 230 φυλές με αντίστοιχες ποικιλόμορφες κουλτούρες και σε πολλές περιπτώσεις χαώδη και αβυσσαλέα μίση μεταξύ των, τα οποία ανάγονται στην προ-αποικιακή εποχή, όταν πολλές φυλές ήταν σκλάβες (με ό,τι αρνητικό φορτίο εμπεριέχει ο όρος), για αιώνες σε κάποιες άλλες, πριν ανακαλυφθεί το δουλεμπόριο.
Εμείς, ως Ορθόδοξη Εκκλησία, συμμετέχουμε σ’ αυτήν την προσπάθεια και προσπαθούμε η μαρτυρία μας να λειτουργεί παντού και πάντα Ιεραποστολικά, δηλαδή να είναι μαρτυρία του Σώματος του Χριστού, να είναι εμποτισμένη από την ευαγγελική διδασκαλία και συμπεριφορά. Υπ’ αυτήν την έννοια, οι νεολαίοι μας συμμετέχουν στο Αποστολικό έργο καθημερινά.
Να πούμε και κάτι συμπληρωματικό επ’ αυτού του θέματος.
Μεγάλη δουλειά προσφέρει τα καλοκαίρια (καλύτερα ή περίοδος των διακοπών των σχολείων, διότι εμείς στον Ισημερινό έχουμε συνεχώς καλοκαίρι που διακόπτεται από τις περιόδους των βροχών που και αυτές δεν κατορθώνουν να μειώσουν τις υψηλές θερμοκρασίες), η διοργάνωση των κατασκηνώσεων.
Εκεί είναι που πραγματικά καταλαβαίνουμε τον χαρακτήρα κάθε παιδιού και τις ελλείψεις στην κατήχησή του, τα χαρίσματα κάθε παιδιού ή, ακόμα, το πλεόνασμα των χαρισμάτων του, τα οποία προσπαθούμε να τα εντοπίσουμε, καλλιεργήσουμε και διαθέσουμε στην εκκλησιαστική κοινοτική ζωή.
– Κ.τ.Ο.: Ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι σας στη νέα χρονιά 2024;
– κ. Γρηγόριος: Οι στόχοι μας για το 2024 δεν διαφέρουν αυτών των προηγουμένων ετών: να ανταποκριθούμε στις Αφρικανικές Προκλήσεις του σήμερα και του μέλλοντος όχι απλά στην τεχνο-οικονομική τους μορφή, αλλά με την πραγματική μας «πείνα και δίψα για την δικαιοσύνη του Θεού» κι’ όταν πράξουμε πάντα τα διατεταγμένα να κυριαρχεί στην καρδία μας η διαπίστωση, ότι «αχρείοι δούλοι εσμέν».
– Κ.τ.Ο.: Σας ευχαριστώ πολύ, Σεβασμιώτατε, για τα όσα μοιραστήκατε μαζί μας.
-κ. Γρηγόριος: Κι’ εγώ για την διάθεση σας να ακούσετε και να δημοσιεύσετε μια μικρή επιλογή.., κάτι από τις ανησυχίες του σχεδόν αγνώστου αποστολικού έργου στους αμπελώνες της Αφρικής, αλλά και της συμπλοκής τους με το καθημερινώς γιγαντούμενο και περίπλοκο Αφρικανικό «γίγνεσθαι».
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας
