Στον Γιώργη Κεφαλίδη
Πυρά κατά του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, σε ό,τι αφορά την αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας των Θρησκευτικών εξαπολύει ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης, μιλώντας στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας». Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο διαφωνεί ανοιχτά με τις απόψεις του υπουργού, επισημαίνοντας ότι «προς το παρόν, δεν έχουν καταλάβει τη σημασία, την ουσία και το μέγεθος όσων διακυβεύονται». Παράλληλα, εφιστά την προσοχή στις «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η κυβέρνηση, θεωρώντας πως τέτοιες ενέργειες δεν τυγχάνουν αποδοχής από τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.
Κάνατε λόγο για «ρατσισμό κατά των Ορθοδόξων μαθητών», αν χαθεί ο ομολογιακός χαρακτήρας του μαθήματος. Πιστεύετε ότι κινδυνεύει η ιδιοπροσωπία της παιδείας μας;
Θεωρώ ότι ορισμένοι οφείλουν να κατανοήσουν το μέγεθος και την ουσία όσων διακυβεύονται με τις αποφάσεις τους. Το ζήτημα που τίθεται σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών δεν αφορά ένα καλό ή ένα κακό σχολικό πρόγραμμα, ένα καλό ή ένα κακό σχολικό εγχειρίδιο. Πρόκειται για κάτι βαθύτερο, που σχετίζεται με την ίδια τη φύση και τον λόγο υπάρξεως του μαθήματος. Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί στις «μεταρρυθμίσεις» που προωθούμε και στο τι θέλουμε να «μεταρρυθμίσουμε». Προσωπικά, έχω ανάγκη τον ομολογιακό χαρακτήρα, όπως πιστεύω και η πλειονότητα του ελληνικού λαού, και οφείλουν να μας ακούσουν.
Ο κ. Φίλης σε συνέντευξή του δήλωσε ότι «το υπουργείο δεν μπορεί να επιτρέπει σε οποιονδήποτε ιδιώτη ή φορέα να παρεμβαίνει στη διδασκαλία, να υποκαθιστά στο μάθημα τους εκπαιδευτικούς και, πολύ περισσότερο, να «συνδιδάσκει» ή να «επιτηρεί» εκπαιδευτικούς. Πιστεύετε ότι συνάδελφοί σας στην κυβέρνηση κρίνουν την Εκκλησία ιδεοληπτικά;
Εγώ λέω ας κοιτάξουμε την ουσία, ώστε να μην οδηγούμε τα πράγματα στα γνωστά λεγόμενα «παραθυράκια», δηλαδή, αν την ώρα του μαθήματος των Θρησκευτικών πάμε τα παιδιά στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου και εκεί γίνει το μάθημα-εκδήλωση με την παρουσία ιερέα, είμαστε σύννομοι, άρα δεν συντρέχει πρόβλημα; Ας είμαστε ουσιαστικοί.
Γενικά, πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς έχει τις απόψεις του, τις οποίες βεβαίως και οφείλει να υπερασπίζεται, συγχρόνως όμως οφείλει, ιδιαιτέρως όταν κατέχει θέση εξουσίας, να έχει ευήκοα ώτα όταν κάποιοι του παραθέτουν τις δικές τους απόψεις, οι οποίες, συν τοις άλλοις, τυγχάνουν αποδοχής από τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Θέλω, λοιπόν, να πιστεύω ότι δεν λειτουργούν ιδεοληπτικά, αλλά ότι προς το παρόν δεν έχουν καταλάβει τη σημασία, την ουσία και το μέγεθος όσων διακυβεύονται.
Κάποιοι χαρακτηρίζουν αυτές τις ενέργειες κινήσεις κατευνασμού του αριστερόστροφου ακροατηρίου σας για τα επώδυνα μέτρα του τρίτου μνημονίου.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα επικρατεί το «είσαι ό,τι δηλώσεις», χωρίς να κοιτάμε την ουσία. Δηλαδή, αν εγώ δηλώνω «αριστερός», αυτομάτως σημαίνει ότι δεν είμαι Χριστιανός; Αλλά, ακόμα και αν ισχύει κάτι τέτοιο, δηλαδή αν κάποιος δηλώνει αριστερός και στην καθημερινότητά του σέβεται τον συνάνθρωπό του, δείχνει αλληλεγγύη, συμπόνια, κατανόηση και αγάπη προς τον πλησίον του, σε ποιο από τα δύο δεν είναι συνεπής; Μήπως αυτός είναι περισσότερο Χριστιανός από κάποιους, οι οποίοι δηλώνουν Χριστιανοί και είναι κάθε Κυριακή στην εκκλησία, αλλά κατά τα άλλα απλώς «παρακμάζουν»; Και, εν πάση περιπτώσει, δεν θεωρώ ότι ο αριστερός αγρότης ή ο αριστερός ελεύθερος επαγγελματίας, έτσι όπως το θέτετε, θα δεχόταν ως «αντίδοτο» των μέτρων που προωθούνται την κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Επαναλαμβάνω προς κάθε κατεύθυνση: ας είμαστε ουσιαστικοί.
Δηλαδή, αν εγώ δηλώνω «αριστερός», αυτομάτως σημαίνει ότι δεν είμαι Χριστιανός;
Πώς, λοιπόν, βλέπετε να εξελίσσονται οι σχέσεις της κυβέρνησης με την Εκκλησία;
Η αλληλοκατανόηση και ο αλληλοσεβασμός πρέπει να είναι εκ των βασικών συστατικών σε μια σχέση, ειδάλλως είναι δεδομένο ότι θα έρθει σε ρήξη. Εκτιμώ ότι για την εν λόγω σχέση έχουν γίνει ιδιαίτερα θετικά βήματα, τα οποία, αν αξιολογηθούν στη βάση ενός ειλικρινούς και εποικοδομητικού διαλόγου, σε ένα γόνιμο κλίμα, το οποίο θα βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό αλλά και στην εμπιστοσύνη που δημιουργεί η επίλυση χρόνιων προβλημάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος, τα αποτελέσματα θα είναι εκπληκτικά. Οφείλουν, λοιπόν, αμφότεροι να είναι οπλισμένοι με περισσότερη αυτοσυγκράτηση και διαλλακτικότητα και ο κοινός τόπος είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί.
