Την επιστολή που είχε στείλει προς τον Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετικά με την συμμετοχή της στην Μεγάλη Σύνοδο δημοσιοποίησε ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Στην επιστολή, αφού παραθέτει τους προβληματισμούς του για την δομή, τους στόχους και την οργάνωση της Συνόδου, καταλήγει σε πρόταση μη συμμετοχής.
Το κείμενο της επιστολής του Σεβασμιωτάτου έχει ως εξής:
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,
Με συνοχήν καρδίας απευθύνομαι προς την αγάπην Σας σήμερον, προκειμένου να Σας εξωτερικεύσω σκέψεις, αίτινες κυριαρχούν εις την ταλαίπωρον καρδίαν μου και προκαλούν ανησυχίαν ου την τυχούσαν.
Πρόκειται δια την μέλλουσαν να συνέλθη εις την Κρήτην Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον κατά τον προσεχή Ιούνιον.
Πολλά είναι τα σημεία της ανησυχίας μου.
1. Ο τόπος, όπου συγκαλείται η Μεγάλη αυτή Σύνοδος. Η επιλογή της νήσου Κρήτης αποτελεί μεγάλην ταπείνωσιν της Εκκλησίας της Ελλάδος! Η Κρήτη τυγχάνει μέρος της Ελληνικής Επικρατείας, δεν είναι όμως και η πρωτεύουσα πόλις αυτής! Διερωτώμαι, λοιπόν: τι άραγε θα σκεφθούν oι δεκάδες Προκαθημένων και λοιπών Ιεραρχών της Ορθοδοξίας, όταν θα βιώνουν ως γεγονός την ταπείνωσιν της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έχει υποτιμηθή;
2. Ο τρόπος εκπροσωπήσεως των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Η παράδοσις, ην παρελάβομεν παρά των αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ορίζει, ότι εις τας Οικουμενικάς Συνόδους συμμετέχουν όλοι ανεξαιρέτως οι Πατριάρχαι, Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας! Αντιθέτως προς αυτά, εις την προσεχή Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον πρόκειται να συμμετάσχουν Αντιπροσωπείαι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών! Κατά την ταπεινήν ημών γνώμην το σημείον τούτο αποτελεί αλλοίωσιν της Ορθοδόξου Παραδόσεως.
3. Ο τρόπος προετοιμασίας των θεμάτων, δια τα οποία και συνέρ-χεται Αύτη.
Τα προς συζήτησιν θέματα της Μεγάλης ταύτης Συνόδου δεν έχουν τύχει της επεξεργασίας και της ενδελεχούς μελέτης εκ μέρους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών! Το γεγονός, ότι απεστάλησαν προς ημάς ταχυδρομικώς τα σχετικά Πρακτικά των Προσυνοδικών Διασκέψεων ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ το ζήτημα. Η σεπτή Ιεραρχία δεν έχει ασχοληθή επ’αυτών! Άρα, κατά την ταπεινήν μας γνώμην, δια της Μεγάλης ταύτης Συνόδου επιχειρείται να προωθηθούν και να αποφασισθούν «προκατασκευασμένα» υπό του Οικουμενικού Θρόνου ζητήματα, συνεπώς η Μεγάλη αύτη Σύνοδος δεν πρόκειται να ασχοληθή με την εις βάθος μελέτην των εις την Ημερησίαν Διάταξιν εγγεγραμμένων θεμάτων, αλλ’ εντέχνως θα χειραγωγηθή προς έγκρισιν και υπερψήφισιν αυτών! Φοβούμεθα, ότι η Φαναριώτικη πολιτική πρόκειται να εγγράψη υπέρ αυτής νέες σελίδες …..δόξης και μεγαλείου!
4. Ο Εσωτερικός Κανονισμός λειτουργίας της Συνόδου.
Πρωτάκουστος και πρωτοφανής επίσης είναι και ο τρόπος της ψηφοφορίας. Εις το ζήτημα τούτο έχει αναφερθή εγκαίρως και επαρκώς ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής της Δογματικής εις το Α.Π.Θ. κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης.
Ούτως εις την Κρήτην δεν πρόκειται να ψηφίσουν οι Σύνεδροι Αρχιερείς-Μέλη της Μεγάλης ταύτης Συνόδου, αλλ’ οι Τοπικές Εκκλησίες! Το γεγονός τούτο είναι όχι μόνον α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο-ν, αλλά και άκρως επικίνδυνον. Η τυχόν διχοστασία και διχογνωμία μεταξύ των Μελών της Αντιπροσωπείας μιας Τοπικής Εκκλησίας θα μεταφερθή εις το επίπεδον των Τοπικών Εκκλησιών. Άρα η τυχόν ΟΜΟΦΩΝΙΑ των Μελών της Μεγάλης Συνόδου θα είναι επιφανειακή, συνεπώς δε και επίπλαστος!
5. Η εισαγομένη νέα θεολογική θεωρία περί του «προσώπου» κλπ. είναι κενοφανής και συγχρόνως απαράδεκτος! Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος επαρκώς έχει αναπτύξει το ζήτημα τούτο. Ο Γέρων Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης είναι μεν σεβαστός ως πρόσωπον, αλλά δεν ημπορεί να αλλοιώνη την δομήν της Ορθοδόξου Θεολογίας.
6. Η μέχρι σήμερον συμπεριφορά του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, φευ, ΔΕΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ την διαφύλαξιν της ακεραιότητος της αμωμήτου ημών πίστεως κατά την προσεχή Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον. Πως να λησμονήσωμεν περιστατικά, όπως τα έως σήμερον απαράδεκτα ανοίγματα Αυτού προς τε τον Πάπαν της Ρώμης, τον Ίσλαμισμόν (βλ. το «άγιον» Κοράνιον) και την Εβραϊκήν Συναγωγήν (ποιμαντική επίσκεψις εις την Ν. Υόρκην); Τοιαύται ενέργειαι ΔΕΝ παρέχουν τα εχέγγυα ούτε της προστασίας του περιεχομένου της αμωμήτου ημών πίστεως, ούτε και της διαφυλάξεως της ενότητος τη Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ημών! Ας μη λησμονείται το γεγονός, ότι παράγοντες του Φαναρίου εκυκλοφόρησαν ήδη συγγραφήν, δια της οποίας ισχυρίζονται, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν είναι «primus inter pares», αλλά ΠΡΩΤΟΣ της Ορθοδοξίας! Ούτω, λοιπόν, ο καθορισμός της στάσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις το παγκόσμιον «γίγνεσθαι», ως θέμα της προσεχούς Πανορθοδόξου Συνόδου, ενέχει τον κίνδυνον αλλοιώσεως και παραχαράξεως του περιεχομένου και της διδασκαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς χάριν σκοπιμοτήτων και παραχωρήσεων προς ετεροδόξους Ομολογίας και θρησκευτικάς Κοινότητας!
7. Είναι αξιοσημείωτον, ότι και η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας διά της υπ’αριθμ. Πρωτ. 439 /24.07.2015 Αναφοράς Αυτής προς τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην θίγει επαρκώς το ζήτημα τούτο (βλ. παράγρ. 1). «…..Εις τα πλαίσια αυτά θα ήτο εξαιρετικής σημασίας να ορισθή η θέσις της Εκκλησίας επί του (Πετρείου) Πρωτείου…..καθώς επίσης και η θέσις του Πρώτου εις την Εκκλησίαν» (βλ. σελ. 2).
8. Και επειδή ο λόγος περί Εκκλησίας, περί τίνος Εκκλησίας θα συζητήσωμεν; Περί της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, την οποίαν ενσαρκώνει η Ορθόδοξος Εκκλησία, καθώς ομολογούμεν και εις το Σύμβολον της Πίστεως ή «περί των αδελφών Εκκλησιών», όπως επ’εσχάτων αποκαλούνται αι πλείσται όσαι χριστιανικαί Ομολογίαι της εποχής μας; Τελικώς η Ρωμαιοκαθολική Έκκλησία δύναται να ονομάζεται «Άδελφή Εκκλησία»; Είναι Εκκλησία η συνονθύλευμα Αιρέσεων; Θεωρούμεν πονηράν την διατύπωσιν «Η σχέσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά του λοιπού χριστιανικού κόσμου»!
9. Εν εισέτι ζήτημα, όπερ δέον όπως εξετασθή, αλλά δυστυχώς αποσιωπάται, είναι ο περιορισμός των αυθαιρεσιών κανονικού περιεχομένου του Οικουμενικού Θρόνου εις βάρος των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και δη και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πως και διατί η Εκκλησία της Κρήτης και οι ιερές Μητροπόλεις των Δωδεκαννήσων αποτελούν αυτόνομα τμήματα, εντελώς ανεξάρτητα από την Εκκλησίαν της Ελλάδος; Πως και διατί συντηρείται το αντικανονικόν καθεστώς των ιερών Μητροπόλεων των Νέων Χωρών, όπου ο Πατριάρχης συμπεριφέρεται προκλητικώτατα; Πότε, λοιπόν, θα τεθούν τα ζητήματα ταύτα; Πότε επί τέλουςθά εφαρμοσθή ο ΙΖ’ Κανών της Δ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, όστις διακελεύει, ότι «…τοις Πολιτικοίς και δημοσίοις τύποις και των Εκκλησιαστικών Παροικιών η τάξις ακολουθείτω»; Πότε επίσης θα εφαρμοσθή και δια την Εκκλησίαν μας η ως άνω ανέκαθεν κρατήσασα αρχή, την οποίαν επανέλαβεν, επεκύρωσε και εφήρμοσεν ο Μέγας Φώτιος, Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως, καθ’ ήν «Τα Εκκλησιαστικά και μάλιστα τα περί ενοριών δίκαια συμμεταβάλλεσθαι είωθε προς τα δίκαια των Πολιτειών»; (Βλ. Φιλαρέτου Βαφείδου, Εκκλησιαστική Ιστορία, τομ. Β’, σελ. 53).
Ορθώς ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών διά της από 25ης Φεβρουαρίου ε.ε. αναφοράς του σημειώνει και τα εξής: «Είναι λυπηρόν, ότι τα θέματα όπως το Αυτοκέφαλον εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού, Τα Δίπτυχα και το Ημερολογιακόν ζήτημα, θέματα τα οποία όντως απασχολούν την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και επηρεάζουν αρνητικώς την ενότητά της ….δεν περιελήφθησαν εις την Ημερησίαν Διάταξιν αυτής» (σελ. 3).
Άκρως σημαντική εν προκειμένω τυγχάνει, κατά την ταπεινήν ημών γνώμην, η αναφορά της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και εις το επίμαχον τούτο ζήτημα. Η παράγραφος 3 αναφέρεται εκτενώς εις το ζήτημα τούτο. «Η καθ’ημάς Εκκλησία, σημειώνει η Σερβική Εκκλησία, θεωρεί άκρως σημαντικόν, όπως εισαχθή εις την Σύνοδον το ήδη προετοιμασμένον θέμα “Περί του Αυτοκεφάλου και του Αυτονόμου“, ως αυτό προετάθη εις την προσυνοδικήν Διάσκεψιν (2009)…..Όθεν καθίσταται αναγκαίον, όπως το ζήτημα της απονομής του Αυτοκεφάλου εδρασθή επί ὑγειῶν, συνοδικών, κανονικών θεμελίων, ούτως ώστε να αποτραπούν και να θεραπευθούν σχίσματα, τα οποία….» (βλ. σελ. 3-4).
ΠΡΟΤΑΣΙΣ:
Τούτων ούτως ἐχόντων καταλήγομεν εις μίαν δυναμικήν πρότασιν προ την σεπτήν Ιεραρχίαν της Εκκλησίας μας: Η Εκκλησία της Ελλάδος να μη συμμετάσχη εις την μέλλουσαν να συνέλθη Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον, διότι δι’ Αυτής θα προέλθη σκανδαλισμός των συνειδήσεων των ψυχών, διά δε των ληφθησομένων Αποφάσεών της κινδυνεύει η ενότης της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής του Χριστού Εκκλησίας. Ας το τολμήσωμεν!
Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
