Στη Θεολογία Χατζή
«Συμπονούμε τον αδύνατο αδελφό, συντρέχουμε τον άνθρωπο της ανάγκης, δείχνουμε αγάπη σε όσους τη χρειάζονται». Τη θέση αυτή διατυπώνει σε συνέντευξή του στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος. Ο Μητροπολίτης, ο οποίος πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στο κοινωνικό έργο, δίνει και μία συμβουλή: να αγαπήσουμε τη γη της πατρίδας μας. Να γυρίσουμε στα χωριά και τα χωράφια μας και να τα καλλιεργήσουμε με αγάπη και να γνωρίζουμε ότι καμία κρίση δεν θα μας καταβάλει.
Στη Μητρόπολή σας παρουσιάζετε πλούσια κοινωνική μέριμνα. Θέλετε να κάνετε λόγο γι’ αυτήν;
Κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω για την επίσκεψή σας. Εύχομαι να έχετε πάντοτε τη χάρη και την ευλογία του Θεού.
Το έργο της Εκκλησίας είναι επιτέλεση του θελήματος του Θεού και θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός της ζωής και η σωτηρία της ψυχής. Είναι σαφής ο Απόστολος Παύλος με τον λόγο του: «Τούτο γαρ εστί θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών». Σ’ αυτόν λοιπόν τον στόχο κινείται γενικά η Εκκλησία μας με όλους τους αρχιερείς, ιερείς και τους πιστούς Χριστιανούς. Διά του τρόπου αυτού ομολογούμε την πίστη μας στον Ιησού Χριστό. Αλλά ο Απόστολος Ιάκωβος και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μάς λένε ότι
«πίστις άνευ έργων νεκρά εστί». Γι’ αυτό, παράλληλα με τη μυστηριακή και πνευματική ζωή της Εκκλησίας, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε και πολλές από τις ανάγκες του λαού μας. Αφού άλλωστε αυτό θα αποτελέσει και τον λόγο της κρίσεως: «Επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με».
Ακολουθώντας και εμείς τη γραμμή που χάραξε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός προσπαθούμε να την εφαρμόσουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας και τη βοήθεια που ο ίδιος μας δίνει.
Συμπονούμε τον αδύνατο αδελφό, συντρέχουμε τον άνθρωπο της ανάγκης, δείχνουμε αγάπη σε όσους τη χρειάζονται. Το να σας κατονομάσω επακριβώς το φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας μού είναι δύσκολο. Ακόμη, δεν μου πάει να διηγούμαι τα επιτεύγματά μου και ο Χριστός είπε: «Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου».
Πού βρίσκετε χρήματα και μέσα για τη στήριξη αυτού του έργου;
Τούτο μόνον σας λέγω, ότι έχουν οργανωθεί οι ενορίες και η Μητρόπολη σε ένα πρόγραμμα προσφοράς που το ονομάζουμε «Το καλάθι του πτωχού αδελφού». Μας δίνουν οι Χριστιανοί μας, και εκείνοι που έχουν και εκείνοι που δεν έχουν, κατά την προαίρεσή τους, και εμείς οργανωμένοι τα μοιράζουμε σ’ εκείνους που τα χρειάζονται.
Καλλιεργείτε χωράφια και παράγετε πολλά προϊόντα. Τα εμπορεύεστε;
Εγώ γεννήθηκα σ’ ένα χωριό. Πέρασα τα χρόνια της εφηβείας μου καλλιεργώντας τη γη και αγάπησα το χώμα, διότι διαπίστωσα ότι από αυτό το χώμα προερχόμαστε και αυτό το χώμα μας δίνει ζωή όταν το φροντίζουμε και το ποτίζουμε με τον ιδρώτα μας. Γιατί ο Δημιουργός μέσα από τα εκατομμύρια των γαλαξιών και τα δισεκατομμύρια των αστεριών, αυτή τη γη, στην οποία κατοικούμε, περιέβαλε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και της έδωσε πολλές χάρες. Και έβαλε τον άνθρωπο μέσα στον παράδεισο «εργάζεσθαι και φυλάσσειν αυτόν».
Ετσι λοιπόν νιώθω την ανάγκη να εργάζομαι και να φυλάσσω τη γη στην οποία ευρίσκομαι. Δεν το κάνω για πλουτισμό και για απόκτηση χρημάτων, αλλά για τη χαρά που μου δίνει ο αγώνας της δημιουργίας. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε την αγαλλίαση της ψυχής μου όταν σπέρνω ένα νεκρό σπόρο ή φυτεύω ένα δενδράκι και το βλέπω να φυτρώνει, να μεγαλώνει και να καρπίζει και να χαρίζει την τέρψη και την θρέψη. Τους καρπούς που παράγουμε δεν τους εμπορευόμαστε. Τους προσφέρουμε σ’ εκείνους που τους λείπουν.
Και μία συμβουλή: να αγαπήσουμε τη γη της πατρίδας μας. Να γυρίσουμε στα χωριά και τα χωράφια μας και να τα καλλιεργήσουμε με αγάπη και να γνωρίζουμε, ότι καμία κρίση δεν θα μας καταβάλει.
Ποιες διεξόδους προσφέρει η Μητρόπολή σας στη νεότητα; Έχετε λάβει πρόνοια για τους γέροντες;
Ο Άγιος Βασίλειος στη Θεία Λειτουργία ζητάει και παρακαλεί τον Θεό να ευλογήσει την κοινωνία μας ως εξής: «τα νήπια έκθρεψον, την νεότητα παιδαγώγησον, το γήρας περικράτησον». Στους στίχους αυτούς εμπεριέχεται όλη η φιλοσοφία της ανάγκης της ζωής και φυσικά της κοινωνίας. Τα παιδιά είναι το μεγαλύτερο δώρο που κάνει ο Θεός στους ανθρώπους και για μας αποτελούν τον πολυτιμότερο θησαυρό της ζωής μας. Οταν εκθρέψουμε και γαλουχήσουμε τα μικρά παιδιά μας μέσα στα νάματα και το πνεύμα της ελληνοχριστιανικής παραδόσεως, τότε θα έχουμε μια αυριανή κοινωνία, όπως τη λαχταρούμε, σωστή, σεμνή και δημιουργική.
Εξάλλου, η νεότητα πρέπει να χειραγωγηθεί σωστά, πρέπει να μάθει γράμματα, αλλά και του Θεού τα πράγματα, γιατί έτσι θα παραλάβει την σκυτάλη της ζωής με δύναμη, με σύνεση και με εργατικότητα. Δηλαδή θα έχει γνώση και επομένως καλή κρίση, και αφού θα έχει κρίση θα εκλέγει ό,τι χρειάζεται η ζωή και η κοινωνία.
«Το γήρας περικράτησον…». Η μέριμνα για το στήριγμα των γερόντων είναι εντολή του Θεού: «Τίμα τον πατέρα και τη μητέρα σου…». Είναι επιταγή του νόμου του Θεού και υποχρέωση των ανθρώπων. Για την πραγματοποίηση αυτών των αναγκών προσπαθούμε με τη βοήθεια των Χριστιανών μας και με την εργασία των κληρικών μας να δώσουμε λύσεις και στις τρεις περιπτώσεις.
Δημιουργήσαμε έναν παιδικό και έναν νηπιακό σταθμό που λειτουργούν με επιτυχία. Ο παιδικός σταθμός έχει οικοδομηθεί στην Κάρτσοβα, στον χώρο της κατεστραμμένης Μονής Ζωοδόχου Πηγής και είναι υποδειγματικός από κάθε άποψη. Ο εξωτερικός χώρος εξωραΐζεται βαθμηδόν και για τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις των παιδιών κατασκευάζουμε υποδειγματικό μικρό μαρμάρινο θέατρο, θέλοντας να συνδέσουμε το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον των παιδιών και να γαλουχήσουμε την ψυχή και το πνεύμα τους με Ελλάδα και Ορθοδοξία.
Κατασκευάσαμε επίσης στις ενορίες μας από ένα Κέντρο Νεότητος, όπου αναπτύσσονται τα βλαστάρια της ζωής, οι νέοι μας, σαν σε θερμοκήπιο αγάπης, στοργής και ευλογίας.
Τέλος, θέλησα να προστατεύσουμε και να αγκαλιάσουμε τους γέροντες του τόπου μας και να τους προσφέρουμε ως αντιπελάργηση την στοργή και τον σεβασμό, την προστασία και τη βοήθεια. Σε αυτή την προσπάθεια τόσον η Πολιτεία όσον και οι μεγάλοι. ευεργέτες και πατριώτες μάς έχουν στηρίξει και έχουμε σε λειτουργία δύο γηροκομεία στην Τρίπολη, το Δεκάζειο και τον Όσιο Δαυίδ, με εκατόν πενήντα γέροντες και στο Λεωνίδιο τελευταία θέτομε σε λειτουργία το Γηροκομείο Άγιος Λεωνίδης. Στα Γηροκομεία αυτά προσφέρεται εκλεκτή υπηρεσία και στοργική διακονία. Όλα αυτά είναι δωρεά της Χάριτος του Θεού και προσφορά του πιστού λαού.
Στην περιοχή της δικαιοδοσίας σας υπάρχουν πολλά μοναστήρια και μάλιστα ορισμένα πολύ παλιά. Θέλετε να μιλήσετε για την κατάστασή τους;
Η Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και Κυνουρίας από τα παλιά χρόνια ελέγετο «Άγιον Όρος της Πελοποννήσου» για τα πολλά της μοναστήρια. Σήμερα είναι διαλελυμένα από τις επιδρομές αλλοφύλων και από την αντιεκκλησιαστική πολιτική της ελληνικής Αρχής, περίπου τριάντα. Σε λειτουργία ευρίσκονται δεκατρία, που συνιστούν τη μαρτυρία της ζωής της Εκκλησίας διά μέσου των αιώνων στη διακονία του λαού. Με τη βοήθεια του Θεού τα μοναστήρια αυτά τα ανακαινίσαμε ριζικά και περιμένουν τους μοναχούς και τις μοναχές που είναι ελάχιστοι σήμερα.
Ποια είναι η άποψή σας για τον κλήρο γενικά; Προσέρχονται οι νέοι σήμερα στον κλήρο;
Η εποχή μας έχει πνεύμα αντιεκκλησιαστικό και φυσικά και αντικληρικό. Αυτό το κλίμα προβληματίζει τους νέους ανθρώπους να γίνουν κληρικοί. Όμως μέσα από αυτό το πνεύμα της συγχύσεως και αρνήσεως για κάθε τι το εκκλησιαστικό, η Χάρις του Κυρίου θαυματουργεί παρουσιάζοντας ολίγους μεν αλλά εκλεκτούς νέους, που προσέρχονται στην ιεροσύνη και προσφέρουν τον εαυτό τους λιβανωτό στο θυμιατήρι του Θεού. Και επιβεβαιώνεται ο λόγος του Κυρίου θαυμαστά, ότι «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι της Εκκλησίας».
Ποια η θέση σας για όσα συμβαίνουν στον χώρο της Παιδείας σε σχέση με το μάθημα των Θρησκευτικών και την παρουσία κληρικών στα σχολεία;
Γι’ αυτό έχει μιλήσει ο μακαριστός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ότι η Ελλάδα είναι ένα τρελοκομείο, αλλά το είχε προείπει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ως εξής: «Όλοι εμείς οι Έλληνες είμαστε τρελοί, αλλά έχουμε γνωστικό Θεό και μας σώζει σε δύσκολες ώρες»!
Η Αρκαδία έχει παράδοση στην ψαλτική. Ασχολείστε με τον τομέα;
Έχουμε ιδρύσει Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, στην οποία φοιτούν νέοι και νέες αλλά και μεγάλοι στην ηλικία άνθρωποι, ώστε στις εξετάσεις που διενεργήσαμε πριν από έναν μήνα να προσέλθουν εβδομήντα μαθητές από όλα τα έτη και δύο έλαβαν το πτυχίο τους.
Με τόσες ποιμαντικές και κοινωνικές δραστηριότητες έχετε καιρό για μελέτη ή γράψιμο;
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου άξιο συγγραφέα. Μου αρέσει η Ιστορία. Ψάχνω στα αρχεία και καταχωρίζω στα βιβλία πρόσωπα, τύπους και γεγονότα που έχουν σχέση με την τοπική Εκκλησία μας. Άλλοι κληρικοί ή λαϊκοί που θα έρθουν στο μέλλον θα αξιοποιήσουν τη δική μας μικρή προσφορά.
