Κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες πραγματοποιήθηκε και φέτος στα Ανώγεια της Κρήτης με μεγάλη επιτυχία και τη συμμετοχή όλων, το πανηγύρι στις 3 Νοεμβρίου για την μεγάλη γιορτή του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή, στην πλατεία Μεϊντάνι, έξω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Όλοι οι ενορίτες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για ένα τριήμερο όπου γίνονταν οι ετοιμασίες για το τραπέζι με όλα τα Ανωγειανά τοπικά εδέσματα τα οποία απόλαυσαν στην χάρη του Αγίου, ντόπιοι αλλά και ξένοι επισκέπτες που βρέθηκαν στο χωριό.
Οι άνδρες της ενορίας προσέφεραν το κρέας, η κάθε γυναίκα από κάθε σπίτι μια δική της ξεχωριστή λιχουδιά και στο τέλος όλοι μαζί ενωμένοι φρόντισαν τους προσκυνητές να απολαύσουν το τραπέζι στην πανέμορφη πλατεία Μεϊντάνι, η οποία κυριολεκτικά κατακλύστηκε από κόσμο!
Το τραπέζι έγινε μετά την μεγάλη Θεία Λειτουργία αλλά και την περιφορά της εικόνας του Αγίου γύρω από την εκκλησία σύμφωνα με το έθιμο.Ο π. Ανδρέας Κεφαλογιάννης στο κήρυγμα του προς τους πιστούς μίλησε για τον Άγιο, ανέφερε τους κινδύνους που κρύβονται στις δύσκολες εποχές που βιώνουμε και που ως μόνη λύση από μέρους μας έχουν την αντίσταση στο άδικο και την κάθε μορφής σκλαβιάς! Αναλυτικά το κήρυγμα έχει ως εξής:
“Αγαπημένοι μου αδελφοί, χριστιανοί και συναγωνιστές, στους δύσκολους καιρούς που περνούμε… Σήμερα μαζευτήκαμε να λειτουργηθούμε, να γιορτάσουμε, να τιμήσουμε κι ευλαβικά να προσκυνήσουμε τον Άγιο μας. Τον Άι Γιώργη που σήμερα, μέρα του μεθυστή, 3 του Νοέμβρη ο μεγαλομάρτυρας Γεώργιος στη σημερινή δεύτερη γιορτή του, όπως ορίζει και η παράδοση ευλογεί το καινούργιο μας κρασί. Τους κόπους μας, τις προσπάθειες μας. Δεν ορίζει η επίσημη εκκλησία μας τον άι Γιώργη ως Μεθυστή, μα εμείς οι κοινωνίες, ο κόσμος ο απλός λαός. Τα μέλη της ορθοδόξου και άγιας εκκλησίας μας μέσα από ανθρώπους όπως εμείς γεννήθηκαν, έζησαν, πίστεψαν, αγωνίστηκαν μαρτύρησαν και αγιάστηκαν τελικά οι άγιοι μας. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δεν είναι όντα έξω από τον κόσμο τούτο… Αλλά άνθρωποι που συμβίωσαν τα ίδια με τους προγόνους μας. Που κάθισαν μαζί τους, που κουβέντιασαν, που αγκάλιασαν την πίστη, το θεό μας, πάλεψαν για τη ζωή ως ένα πεδίο του ιδιαίτερου αγώνα, που δεν είναι άλλος πέρα από το, κατ εικόνα του θεού, να φτάσουμε στο κατ ομοίωση.
Η αγιότητα, η αγιοσύνη, αποτελεί το κάλεσμα του χριστού μας, σε κάθε έναν ξεχωριστά από όλους εμάς, ώστε μέσα από τον αγώνα που ως πιστοί καλούμαστε να δώσουμε να φτάσουμε τελικά ο καθένας μας στην Ανάσταση του. Οι Άγιοι όπως κι ο άγιος Γιώργης μας, επέλεξαν τη ζωή του μαρτυρίου, της προσωπικής σταύρωσης, τη ζωή πέρα από τα πάθη, τη ζωή της ταπεινότητας, της υπακοής, της μετάνοιας, τη ζωή της συμπόρευσης, τη ζωή της ταπείνωσης και της θεοφορίας. Εμείς σήμερα που βιώνουμε τη ζωή της δυσκολίας, της κατακρήμνισης των ηθών μας, τη ζωή του εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης, του γκρεμίσματος της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας μας…
Εμείς σήμερα που ζούμε τις εποχές της που εκλείπει η πιστότητα, βάλλεται η διάθεση μας να πλησιάσουμε το θεό μας και χριστό μας, σήμερα που όλα προσπαθούν να γίνουν πρώτα χωρίς να έχουν την ποιότητα που αρμόζει και πρέπει σε κάθε πρώτο…
Όλοι εμείς αδέλφια μου, σήμερα έχουμε ιερή υποχρέωση, να ΜΕΘΥΣΟΥΜΕ από τη γνώση του βίου των αγίων μας, να γίνουμε μαθητές τους και μιμητές τους. Έχουμε υποχρέωση να διαγράψουμε τα λάθος μονοπάτια που τυχόν έχουμε πάρει και να διανοίξουμε δρόμους, καθαρούς, φωτεινούς, δρόμους που να είναι φαρδοίς και να μας χωρούν όλους. Μιας και χέρι, χέρι αξίζει όλοι μας, να κρατήσουμε τη θεοπορεία μας για τη θεοφορία μας. Κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου… Και αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τουλάχιστον ας κρατάμε ο ένας στην προσευχή του τον άλλον.
Δεχτείτε αγαπημένοι μου, πως χωρίς τη μαθητεία στους αγίους μας και δίχως τον παραδειγματισμό μας από τη ζωή που έκαναν οι Άγιοι μας, ο αγώνας μας θα είναι δυσκολότερος. Σας προτρέπω, να μεθύσετε από την γνώση, από τη συνέχιση του αγώνα που όλοι μας δίνουμε και είναι πολύ δύσκολος. Να μεθύσετε από την προσπάθεια να κρατήσουμε το τόπο μας ψηλά. Τη σημαία μας να κυματίζει, τη δύναμη να δείχνουμε στο βάθος του ορίζοντα τους νέους δρόμους στα παιδιά μας. Δρόμους του Χριστού μας, του ήθους μας, του τόπου μας, της πατρίδας μας, των ηρώων μας, της ιστορίας μας. Γιατί αδέρφια μου, δεν υπάρχει καλύτερο και δυνατότερο μεθύσι από το αυτό της αναγνώρισης, της αυταπάρνησης, της πορείας που ορίζει η του Χριστού ζωή. Όλα τα υπόλοιπα, και όλοι όσοι είναι υποταγμένοι στα υπόλοιπα, το μόνο που μπορούν να καταφέρουν είναι σε κάποια στιγμή της ζωής τους απλά να χαμογελάσουν ή απλά να χαρούν. Ενώ για όσους επιλέξουμε τη μαθητεία στους αγίους μας, τη πίστη στο θεό μας, την υπεράσπιση των ανθρώπων και της πατρίδας μας και τη συνέχιση των ηθών και των εθίμων μας, θα ΜΕΘΥΣΟΥΜΕ χαμογελώντας διαρκώς, θα Μεθύσουμε χαιρόμενοι διαρκώς… ΝΑ είστε όλοι σας ευλογημένοι, υγιείς και πάντα διαθέσιμοι ο ένας για τον άλλον.”
