Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε το απόγευμα της Κυριακής 11 Δεκεμβρίου 2016, Μέγας Πολυαρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας, στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, επί τη μνήμη του, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και με την παρουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ναζαρέτ κ. Κυριακού, Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, Άρτης κ. Καλλινίκου και του επιχώριου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου. Στον Εσπερινό έψαλλε η Σχολή Εκκλησιαστικής Μουσικής της Ι.Μ. Κερκύρας “ Ο Άγιος Αρσένιος “, υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Νικολάου Μακρόπουλου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, αφού καλωσόρισε το Μακαριώτατο και τους λοιπούς Ιεράρχες, τόνισε ότι η αφθαρσία του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος, δείχνει την κοινή μας Ανάσταση και τη ζωή της αιωνιότητος και της κοινωνίας μετά του Τριαδικού Θεού. Ο Άγιος Σπυρίδων είναι ο Προστάτης, ο Πολιούχος, ο πνευματικός πατέρας όλων των Κερκυραίων και όχι μόνον. Ο Άγιός μας είναι οικουμενικός Άγιος. Άνθρωποι από όλα τα μήκη και πλάτη της γης, έρχονται και κλείνουν ευλαβικά το γόνυ έμπροσθεν του Ιερού του Λειψάνου. Η φετινή χρονιά ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, καθώς συμπληρώθηκαν τον Αύγουστο 300 χρόνια από την Θαυματουργική επέμβασή του, κατά των Αγαρηνών, το 1716, όπου η τοπική Εκκλησία διοργάνωσε πολλές εκδηλώσεις για αυτό το γεγονός.
Ακόμη ο κ. Νεκτάριος αναφερόμενος στο Μακαριώτατο, υπογράμμισε ότι στο πρόσωπό του, φαίνεται η ενότητα της Ελλαδικής μας Εκκλησίας. Εκείνος είναι η απαντοχή όλων μας, Κληρικών και λαϊκών και η βοήθειά του είναι καθοριστική ιδιαίτερα σήμερα, όπου οι άνθρωποι έχουν χάσει τον πνευματικό τους προσανατολισμό. Καλείται η Εκκλησία μας, όπως πάντοτε έκανε, να επισυνάξει το λαό του Θεού, δίδοντας τη Σταυροαναστάσιμη μαρτυρία της, στο σύγχρονο κόσμο.
Το θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τον κ. Νεκτάριο για την ευγενική πρόσκληση και την αρχοντική του αγάπη, επεσήμανε ότι ο Άγιος Σπυρίδων αξιώθηκε από το Θεό, να ζει τη ζωή της αιωνιότητος από τον παρόντα κόσμο, διότι είχε ανθρωπιά. Μόνος γνώμονας της ζωής του ήτο η διακονία του πλησίον, με το να αφουγκράζεται τον πόνο του άλλου και να προσεύχεται για εκείνον. Εκείνος που αγαπά πραγματικά το Χριστό, αγαπά και τον αδελφό του. Με αυτή τη γνήσια αγάπη, ο άνθρωπος του Θεού επανέρχεται στο κατ’εικόνα και στη συνέχεια πορεύεται εν Αγίω Πνεύματι στο καθ’ομοίωσιν. Εκεί έγκειται και η Αγιότητα, μέσω της οποίας, υπερνικάται ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος. Διότι ο θάνατος είναι ανθρώπινη επιλογή. Αυτός που επιλέγει να ζήσει με το Χριστό, ζει την Ανάσταση.
Κλείνοντας ο κ. Καλλίνικος ζήτησε από το Μακαριώτατο να δέεται και εκείνος στον Κύριό μας, αλλά και στον Άγιο Σπυρίδωνα, να αποκτήσει ξανά ο κόσμος μας την απωλεσθείσα ανθρωπιά του και να επιστέψει στο Χριστό.
