Κατάμεστο από πιστούς ήταν το Αμφιθέατρο του Διοικητικού – Πνευματικού Κέντρου της Μητρόπολης Φωκίδας την Τετάρτη 1 Μαρτίου το απόγευμα, με αφορμή την ομιλία « ο νέος Άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης». Η ομιλία αυτή ήταν η 3η κατά σειρά στο πρόγραμμα εκδηλώσεων – ομιλιών που κατήρτισε η Ιερά Μητρόπολη για τους μήνες Φεβρουάριο – Μάρτιο με γενικό τίτλο « Αγιασμένες Μορφές της Εποχής μας».
Ομιλητής ήταν ο Αρχιμανδρίτης π. Αρσένιος Κατερέλος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Δίβρης, ο οποίος έζησε ως δόκιμος τον όσιο Παΐσιο στο Περιβόλι της Παναγίας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος μετά την καθιερωμένη προσευχή αναφέρθηκε στο θαυμαστό βίο του Οσίου Γέροντος, παραθέτοντας προσωπικά του περιστατικά από την γνωριμία του με τον Όσιο το έτος 1974 και από την συχνή πνευματική συναναστροφή μαζί του.
«Ο Άγιος που θα προβάλλουμε απόψε, ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, είναι ένας οικουμενικός Άγιος. Όσοι τον γνωρίσαμε και το ζήσαμε, αντικρίζαμε μια μορφή γεμάτη γλυκύτητα, αγάπη, σοφία, γνώση Θεού και αγιότητα. Ένας γνήσιος μιμητής του Χριστού, ένας απρόβλεπτος και συγκλονιστικός Άγιος που με την αγιότητα του συνετάραξε όλη την οικουμένη.
Ο π. Παΐσιος υπήρξε ένας γιατρός ψυχής και σώματος για τον άνθρωπο του 20ου αιώνος. Ήταν “τηλεόραση του Ουρανού”. Τα ήξερε όλα, τα έβλεπε όλα. Είχε γνώση Θεού. Ήταν μέτοχος της Θεότητος του Ιησού Χριστού. Να τον επικαλείστε αδελφοί μου, διότι η παρρησία του στο Θεό είναι πολύ μεγάλη. Στο πρόσωπό του βρήκε απόλυτη εφαρμογή ο λόγος του Κυρίου: «τους δοξάζοντάς με αντιδοξάσω»
Κλείνοντας την σύντομη εισαγωγή του ο Ποιμενάρχης ευχήθηκε αυτές οι πνευματικές εμπειρίες με την παρουσίαση των αγιασμένων μορφών της εποχής μας, να βοηθήσουν όλους μας κάνοντας μας να ποθήσουμε την αγιότητα.
Τον λόγο πήρε ο π. Αρσένιος, ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του για το Όσιο Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη με το παρακάτω ποίημα:
Γνώρισα άνθρωπο στη γη
που ζούσε στα ουράνια,
τα πέλματα στην άρουρα
ο νους στη φωτοφάνεια.
Με οδηγό του τον Χριστό
με βλέμμα αετήσιο,
στην έρημο εβάδιζε
με του σταυρού τον ίσκιο.
Περιπολούσε ουρανούς
συνέκδημος οσίων,
αγνές ψυχές ωδήγησε
εις Άγια Αγίων.
Άλλες ψυχές εστόλισε
κανοναρχώντας βήμα.
πως να βιώσουμε λαμπρώς
τ’ αγγελικό το Σχήμα.
Τις προσευχές του έπλεκε
με νήμα πονεμένων
και στο Θεό τις έστελνε
με τα φτερά αγγέλων.
Η βιοτή του φωτεινή
εις όλα του τα χρόνια
γνώριζε πως η αρετή
αυτή μένει αιώνια.
Εγεύθη Χάρι του Χριστού
έως της τελευτής του,
ρίπες σκορπούσ’ αγιασμού
η ταπεινή μορφή του.
Παΐσιε Όσιε Θεού,
τον πόνο συ του κόσμου
τον βάσταζες στα στήθη σου
τον έκαμες δικό σου.
Τώρα δεν περπατείς στη γη
στα ουράνια συ διαβαίνεις
κι από ψηλά μας ευλογείς
κι όλους μας προστατεύεις.
Στην συνέχεια ο π. Αρσένιος μετέφερε στο ακροατήριο προσωπικές του, θαυμαστές εμπειρίες από την ζωή του Οσίου Γέροντος λέγοντας χαρακτηριστικά:
« Όποιος τον επεσκέπτετο και συνωμιλούσε μαζί του ή ακόμη και μόνον να έβλεπε εν σιωπή την μορφή του, ένιωθε ότι ανέπνεε καθαρό οξυγόνο και αναζωογονείτο. Ήταν ένας γνήσιος παραδοσιακός Αγιορείτης μοναχός με πνεύμα διακονίας, αγάπης και πόνου για τους ανθρώπους.
Τον διακατείχε λεπτό χιούμορ και με λογοπαίγνια έδιδε συμβουλές σε όποιον του τις ζητούσε πάντοτε με σοφία, Χάρη Θεού και διάκριση. Γενικά ότι έκανε ο Γέροντας πάντοτε το έκανε ή για να βγει μεγάλο καλό ή για να αποφευχθεί μεγαλύτερο κακό».
Τέλος ο π. Αρσένιος κλείνοντας την ομιλία του ανέφερε:
«Αγαπητοί μου αδελφοί, την προσωπικότητα του Γέροντος Παϊσίου την συνέθεταν αρετές και προτερήματα, όπως εξυπνάδα, σοφία, ευστροφία, οξυδέρκεια, διορατικότητα, απλότητα, ετοιμολογία, σοφό χιούμορ, σύνεση, ταπείνωση, διάκριση, θυσιαστική αγάπη, εμπειρία, διόραση, προόραση, νίψη, άσκηση, προσευχή, αγιότητα.
Ο Όσιος Παΐσιος είναι ένας μεγάλος σύγχρονος Άγιος και είναι σκέπη γενικά για όλη την οικουμένη και για την Λαμία. Παρεμπιπτόντως όπως είναι γνωστό επήρε το απολυτήριο του στρατού από τη Μακρακώμη Φθιώτιδος και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Νικόλαος που τόσο πολύ ευλαβείται τον Όσιο Παΐσιο, εκτός των άλλων, έχει προγραμματίσει να ανεγείρει και ναό στο όνομα του Οσίου Παΐσίου».