Με λαμπρότητα και παρουσία πλήθους πιστών πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής,  26 Μαρτίου 2017, η υποδοχή του Τιμίου Σταυρού, που φυλάσσεται ως αμύθητος θησαυρός ευλογίας στο Τροβάτο του Δήμου Αγράφων.

Το Τίμιο Σταυρό παρέλαβε στην είσοδο της πόλης, από τον εφημέριο Βραγγιανών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπενησίου κ. Γεώργιος και στη συνέχεια ακολούθησε ιερή πομπή, με την παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας και των Δημάρχων Καρπενησίου και Αγράφων, μέχρι τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίας Τριάδας Καρπενησίου, όπου θα παραμείνει μέχρι την Κυριακή, 2 Απριλίου 2017. 

Στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου Τροβάτο, υπάρχει ένας επαργυρωμένος σταυρός βυζαντινής ξυλογλυπτικής με σκαλισμένες εικόνες της Καινής Διαθήκης. Επίσης, ο Σταυρός φέρει αφιέρωση κάποιου «Δρούγκα,  έτος  1615». Το κάλυμμα του Τίμιου Σταυρού, όπως αναγράφεται στη βάση του, έγινε «τη επιμελεία» του παπα-Γιάννη Νταλλή (1863), ιερέα τότε του Τροβάτου.

Ο Σταυρός αυτός ονομάζεται από τους Τροβατιανούς Τίμιος Σταυρός. Θεωρείται  ιερό κειμήλιο και ετιμάτο και τιμάται ιδιαίτερα από τους χωριανούς, ως ο Προστάτης τους και αποτελεί την  «απαντοχή» και την ελπίδα τους στις δύσκολες στιγμές της ζωής.

Για τον Τίμιο Σταυρό υπάρχει πλούσια παράδοση, που φανερώνει την επίδραση που ασκούσε και ασκεί  το ιερό αυτό κειμήλιο στην ψυχοσύνθεση των Τροβατιανών.

Κατά την παράδοση ο Τίμιος Σταυρός αρχικά ανήκε σε κάποιον θεοσεβή Τροβατιανό ονομαζόμενο Καλογεράκη, ο οποίος είχε επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους, περί τα μέσα του 14ου αιώνα (1350 μ.Χ.) και έγινε Χατζής, δηλαδή Προσκυνητής των Αγίων Τόπων. Από τους Αγίους Τόπους επιστρέφοντας στο Τροβάτο έφερε μαζί του τον Τίμιο Σταυρό, που ήταν ένας από τους επτά, που είχαν κατασκευαστεί εκεί και καθένας είχε ενσωματωμένο μικρό κομμάτι από το ξύλο του Τίμιου Σταυρού. Ο Σταυρός, που έφερε ο Καλογεράκης από τους Αγίους Τόπους, φυλασσόταν αρχικά στο σπίτι του και κληρονομούνταν από πατέρα σε γιο.  Τελικά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση, κάποιος μοναχός Καλογεράκης αφιέρωσε τον Τίμιο Σταυρό στο ναΰδριο της Γέννησης του Σωτήρος, που υπήρχε πολύ παλιά στο Τροβάτο και στη θέση του οποίου στις μέρες μας ο παπα-Πέτρος Νταλλής, με τη βοήθεια των Τροβατιανών, έχτισε καινούριο εκκλησάκι του Σωτήρος, το 1990.

Κανείς, βέβαια, δεν ξέρει ακριβώς πώς ο Τίμιος Σταυρός έφτασε στα χέρια κάποιου ευσεβούς Δρούγκα, ο οποίος, επειδή παρατήρησε να συμβαίνουν πολλά εξωλογικά φαινομένα, το 1615 τον αφιέρωσε στον Άγιο Δημήτριο.

Μεταξύ των άλλων πιστευόταν και πιστεύεται ότι με τη βοήθεια του Τίμιου Σταυρού θεραπεύονταν άτομα από βαριές ασθένειες και ειδικότερα εκείνοι που έπασχαν από ψυχικές ασθένειες. Επίσης, όταν σε κάποια στάνη έπεφτε αρρώστια και ψοφούσαν τα πρόβατα ή τα γίδια, η αρρώστια σταματούσε με την «παράκληση» που έκανε ο ιερέας έχοντας τον Τίμιο Σταυρό μαζί του. Τέτοιες «παρακλήσεις» έκαναν πολλές στην περιοχή τόσο ο παπα – Γιώργης Νταλλής, όσο και ο γιος του, ο παπα – Πέτρος Νταλλής. Ακόμη, προστατεύονταν άτομα και ποίμνια από ακραία φυσικά φαινόμενα. Η παράδοση αναφέρει  ότι, όταν επικρατούσε φοβερή καταιγίδα σε κάποιον τόπο, στο μέρος που ήταν ο Τίμιος Σταυρός τα φυσικά φαινόμενα εξελίσσονταν ηπιότερα.