Συνήλθε σήμερα Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου 2015, στην τρίτη Τακτική Συνεδρία της η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ.
Σύμφωνα με την ημερησία διάταξη, ανέγνωσε την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών με θέμα: «Η συμβολή της Εκκλησίας της Ελλάδος εις την ενότητα του ελληνικού λαού σήμερον».
Εισαγωγικά ο Σεβασμιώτατος τόνισε, ότι η ενότητα για την Εκκλησία αποτελεί τρόπο υπάρξεως και σταθερή επιδίωξή της. Εκκλησία χωρίς την προϋπόθεση της ενότητας δεν υπάρχει. Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο αυτό τούτο το όνομα της Εκκλησίας είναι δηλωτικό της ενότητας και της συμφωνίας που χαρακτηρίζει την ύπαρξή της.
Η ενότητα, κατ᾽ αρχήν, της ίδιας της Εκκλησίας μας πραγματώνεται και εκφράζεται: α) Με την ενότητα και την ομοφροσύνη των επισκόπων της. β) Με την αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία επισκόπων και πρεσβυτέρων. γ) Με την ενεργοποίηση των λαϊκών μελών της στην όλη εκκλησιαστική ζωή. δ) Με τον επανευαγγελισμό του εκκλησιαστικού πληρώματος. ε) Με την υπέρβαση των χωριστικών τάσεων. στ) Με την αποφυγή του εμπρηστικού λόγου γύρω από τα διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα.
Η Ελλαδική Εκκλησία, ανέφερε ο Σεβασμιώτατος, με τη δική της ενότητα και την ενοποιό παρουσία της, συμβάλλει και στην ενότητα ολοκλήρου του ελληνικού λαού. Η θέση και η παρουσία της στη σημερινή νεοελληνική κοινωνία προσδιορίζει τη διπλή αποστολή και ευθύνη που έχει. Η πρώτη, να μεταδίδει το μήνυμα της εν Χριστώ σωτηρίας προς όλους˙ να ελκύει τους πάντες εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν (πρβλ. Ιω. 12,32). Η δεύτερη, με την παρουσία της, την πνευματικότητα και τα χαρίσματα των μελών της —ιερωμένων, μοναχών και λαϊκών—, τον λόγο της, την ποικίλη δράση της να αναδεικνύεται καθημερινά στον υπ᾽ αριθμόν ένα παράγοντα ενότητας ολοκλήρου του ελληνικού λαού.
Εν συνέχεια αναφέρθηκε στους τρόπους συμβολής της Εκκλησίας ευρύτερα στην ενότητα του λαού μας σήμερα:
1. Με τον ήπιο και κατευναστικό λόγο της.
2. Εξαίροντας τα όσα μας ενώνουν και όχι τα όσα, ίσως, μας διαφοροποιούν ή μας χωρίζουν.
3. Παραμένοντας η ίδια και οι ποιμένες της μακριά από τις πολιτικές-κομματικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις.
4. Με την πολύ προσεκτική στάση της στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα.
5. Στην ενότητα του λαού μας —ιδιαίτερα σήμερα, που η οικονομική κρίση έχει πλήξει πολλούς συνανθρώπους μας— συμβάλλει το ποικίλο και αξιοζήλευτο φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί η Εκκλησία.
Επί της εισηγήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Nέας Σμύρνης κ. Συμεών διεξήχθη συζήτηση, στην οποία έλαβαν τον λόγο οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ, Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, Περιστερίου κ. Χρυσόστομος, Σταγών και Μετεώρων κ. Σεραφείμ, Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, Πατρών κ. Χρυσόστομος και Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος.
Ακολούθησε η εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου με θέμα: «Η θεολογική κρίσις σήμερον και αι επιπτώσεις αυτής εις την καθημερινότητα της εκκλησιαστικής ζωής». Ο Σεβασμιώτατος διήρεσε το θέμα του σε τρεις επί μέρους ενότητες.
Κατ’ αρχάς αναφέρθηκε στη θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που είναι η αποκάλυψη του Θεού στους Προφήτες, Αποστόλους και Πατέρες, όπως αποθησαυρίσθηκε στην Αγία Γραφή, στα Πρακτικά των Οικουμενικών Συνόδων και στην ζωή της Εκκλησίας.
Έπειτα προσδιόρισε την αλλοίωση της ορθοδόξου θεολογίας δια μέσου των αιώνων που έγινε με τον σχολαστικισμό, την προτεσταντική βιβλική θεολογία και την ρωσική θεολογία. Ακολούθως επικέντρωσε την προσοχή του στις επιπτώσεις της θεολογικής κρίσεως στην καθημερινότητα της εκκλησιαστικής ζωής. Προδιόρισε το θέμα του σε μερικές φράσεις που χρησιμοποιούνται σήμερα για τον Τριαδικό Θεό, τον άνθρωπο και την εκκλησιαστική ζωή, στις οποίες φράσεις φαίνεται η διαφοροποίηση της σύγχρονης θεολογίας από την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας.
Κλείνοντας την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «Από τα ανωτέρω εξάγεται, ότι όντως υπάρχει θεολογική κρίση. Οι άλλες κρίσεις έρχονται και παρέρχονται, ενώ η θεολογική κρίση έχει αιώνιες διαστάσεις. Η θεολογκή κρίση και οι επιπτώσεις της στην καθημερινή ζωή της Εκκλησίας δεν είναι μόνο αλλοίωση των όρων, αλλά και η αλλοίωση της Ορθοδόξου Παραδόσεως, και στην πραγματικότητα απομάκρυνση από αυτήν».
Επί της εισηγήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου διεξήχθη συζήτηση, στην οποία έλαβαν τον λόγο οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Περιστερίου κ. Χρυσόστομος και Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας.
