Παρουσία εκατοντάδων πιστών, των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών του νησιού τελέστηκε το πρωί της Κυριακής στον Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Βικτώρων της Χίου η Αρχιερατική Θεία Λείτουργία ανήμερα της εορτής της μνήμης του Πολιούχου της Χίου και προστάτη των Μαστιχοπαραγωγών του νησιού, Πρωτομάρτυρα Αγίου Ισιδώρου.

Φέτος ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος τέλεσε την Θεία Λειτουργείας κατά την παλαιά τάξη στο κέντρο του Μητροπολιτικού Ναού κι επάνω στα Ιερά Λείψανα του Αγίου Ισιδώρου.

Στο μήνυμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη ζωή και στο έργο του Αγίου Ισιδώρου που μαρτύρησε στη Χίο, συνδέοντάς τον και με τη ναυτοσύνη, αφού όπως είπε, ο Άγιος υπήρξε αξιωματικός του βασιλικού στόλου στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου.

Με αφορμή μάλιστα αυτή του την αναφορά χειροθέτησε αναγνώστη του Θείου Λόγου τον σπουδαστή της ΑΕΝ Οινουσσών Στρατή Τσαμπαρλή.

Μετά τη Θεία Λειτουργία ακολούθησε περιφορά του Τιμίου Λειψάνου και της Ιερής Εικόνας του Αγίου Ισιδώρου στην πόλη της Χίου.

Η πομπή που ξεκίνησε από τη Μητρόπολη και στης οποίας την κορυφή ήταν η Φιλαρμονική του Δήμου Χίου, οι Σπουδαστές των Α.Ε.Ν. Χίου και Οινουσσών και οι μαθητές των σχολείων του νησιού, διέσχισε την προκυμαία και διά μέσου της εμπορικής οδού της Απλωταριάς κατέληξε και πάλι στον Μητροπολιτικό Ναό Χίου.

Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου, και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Κάποια μέρα που η μοίρα του στόλου ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, καταγγέλθηκε από τον κεντυρίων Ιούλιο στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Ισίδωρος είναι χριστιανός. Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή.

Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία.

Όταν έφθασε στη Χίο, δε δυσκολεύτηκε να δει το γιο του. Ο Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάσθηκε συγκινημένος. Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν. Ο Ισίδωρος του είπε ότι μάλλον έπρεπε να χαίρεται, διότι είδε το φως που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός. Ο πατέρας του τον παρακάλεσε θερμά να επιστρέψει στην ειδωλολατρία, αλλά ο Ισίδωρος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του.

Τότε, οργισμένος αυτός, τον καταράστηκε και παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει το συντομότερο.

Και πράγματι, ο Ισίδωρος μετά από διάφορα βασανιστήρια αποκεφαλίσθηκε. Έτσι, επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου, ότι «παραδώσει εἰς θάνατον πατὴρ τέκνον» (Ματθαίου Ι' 21).

Δε θα είναι, δηλαδή, μόνο οι ξένοι εναντίον των αγωνιζομένων χριστιανών, αλλά και οι άνθρωποι του σπιτιού τους. Και θα παραδώσει στο θάνατο ο άπιστος πατέρας το πιστό παιδί του.

 

Η αναφορά για τα Λείψανα του Αγίου στη Χίο

Το σεπτό λείψανό του το έριξαν σε φαράγγι, για να τον καταφάγουν τα όρνεα, λίγοι δε στρατιώτες φύλαγαν εκεί, μην τυχόν έλθουν οι Χριστιανοί και παραλάβουν το σώμα.

Όμως, μία Χριστιανή, ονόματι Μυρόπη, είχε μεταφέρει στη Βασιλεύουσα την Κάρα και μέρος των Λειψάνων του Μάρτυρος, τα οποία κατέθεσε σε παρεκκλήσιο του Ναού της Παναγίας στο Πέραν.

Τα υπόλοιπα Λείψανα του Μάρτυρος αφαιρέθηκαν από την Χίο το 1125 μ.Χ., με την βοήθεια του Βενετικού Στόλου, από τον Ελληνόφωνο Λατίνο Κληρικό Cebrano Cebrani, με την ευκαιρία στρατιωτικής αποστολής στην Ανατολή του Δόγη Δομηνίκου Michiel. Την 1η Μαΐου 1356 μ.Χ. τα Λείψανα του Μάρτυρος κατατέθηκαν σε Παρεκκλήσιο προς τιμήν του, μέσα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου.

Την 17η Σεπτεμβρίου 1626 μ.Χ. η Κάρα του Αγίου κλάπηκε από την Τουρκοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη με την βοήθεια ντόπιου Χριστιανού, ο οποίος πληρώθηκε αδρότατα από τις Βενετικές Αρχές. Η Κάρα έφθασε στη Βενετία την 1η Μαρτίου 1627 μ.Χ. και κατατέθηκε στο Θησαυρό του Αγίου Μάρκου.