Στην ηλεκτρονική έκδοση του γνωστού περιοδικού Economist δημοσιεύθηκε μια εκτεταμένη αναφορά (στη στήλη του blogger Εrasmus) στις σχέσεις Ελληνικής κυβέρνησης και Εκκλησίας, και το πως αυτές έχουν διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό μετά την “μίνι” κρίση που ξέσπασε σχετικά με τη δήλωση απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία. Το δημοσίευμα κάνει ουσιαστικά αναφορά σε αλλαγή στάσης του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα απέναντι στην Εκκλησία, καθώς αντιλήφθηκαν ότι είναι πολύ υψηλό το πολιτικό κόστος της κατά μέτωπον σύγκρουσης.
«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας δηλωμένος άθεος. Μακροπρόθεσμος στόχος του είναι να «ξεμπερδέψει» τη στενή σχέση Κράτους και Εκκλησίας. Μετά από την επανεκλογή του, έκανε υπουργό Παιδείας έναν άθεο πολιτικό, τον Νίκο Φίλη, που είχε διαμαρτυρηθεί για την υποδοχή των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας πριν από μερικούς μήνες. Μετά από το σχηματισμό κυβέρνησης, η αναπληρώτρια υπουργός δήλωσε ότι θα απλοποιηθεί η διαδικασία απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών. Και ο κόσμος προετοιμάστηκε για μία καλή παραδοσιακή σύγκρουση ανάμεσα στο κράτος και τις εκκλησιαστικές αρχές», γράφει ο Economist στο άρθρο που κάνει αναφορά στον τρόπο διδασκαλίας των θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
«Ομως, μέρες αργότερα εξορκίστηκε το πνεύμα της αντιπαράθεσης. Ο κ. Φίλης είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, στην οποία υποσχέθηκε ότι δεν θα ληφθούν μονομερείς δράσεις. Οι δημοσιογράφοι άκουσαν μετά από τη συνάντηση ότι η κυβέρνηση εκτιμούσε το ανθρωπιστικό έργο της εκκλησίας και ότι ήλπιζε σε καλή συνεργασία κράτους- εκκλησίας για τη χρήση της εκκλησιαστικής περιουσίας για το δημόσιο συμφέρον. Και τους διαβεβαίωσαν ότι η αλλαγή στη διδασκαλία των θρησκευτικών θα γίνει σε επικοινωνία με την εκκλησία. Αυτό το σαββατοκύριακο ο κ. Φίλης έκανε μία ακόμη επίδειξη φιλίας με την εκκλησία, όταν έδωσε το παρών σε χειροτονία μητροπολίτη», αναφέρει ο Economist, καταγράφοντας τη στροφή του υπουργού Παιδείας.
«Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Πρώτα από όλα δεν είναι έκπληξη ότι ένας υπουργός θέλησε να κάνει πίσω. Σε αυτό που φαινόταν ως δωράκι για τους ευσεβείς ψηφοφόρους, η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών στην πραγματικότητα έγινε πιο δύσκολη από έναν κανονισμό που θεσπίστηκε τον Ιανουάριο, κατά τις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης κυβέρνησης», σημειώνει το δημοσίευμα, προσθέτοντας ότι η διαδικασία είναι δύσκολη, «αν σκεφτεί κανείς ότι για πολλούς Έλληνες το να δηλώσεις ότι δεν είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός είναι σχεδόν σαν να λες ότι δεν είσαι Έλληνας».
Στη συνέχεια το δημοσίευμα αναφέρει δύο καθηγητές, έναν από την Αθήνα και μια από την Βόρεια Ελλάδα, οι οποίοι καταθέτουν την εμπειρία τους σχετικά με την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά. Και οι δύο λένε ότι εξαίρεση ζητάνε κυρίως παιδιά Μαρτύρων του Ιεχωβά, ενώ δεν έχει παρατηρηθεί κάτι αντίστοιχο σε παιδιά μουσουλμάνων, τα οποία όπως αναφέρεται “συμμετέχουν ένθερμα στο μάθημα”. Αυτό που παρατηρεί όμως ο καθηγητής από την Αθήνα είναι ότι σε μερικά σχολεία έως και το ένα τρίτο των μαθητών ζητά εξαίρεση, όχι όμως γιατί πραγματικά έχουν κάποιο συνειδησιακό πρόβλημα, αλλά απλά για να κερδίσουν περισσότερη ώρα για άλλες δραστηριότητες.
Τελικά -και επιστρέφοντας στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας- Ισως τίποτα από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, καταλήγει ο Economist. «Μία από τις πραγματικότητες που αντιμετωπίζει κάθε πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ανεξάρτητα ιδεολογίας, είναι ότι μία κατά μέτωπον επίθεση με την Εκκλησία έρχεται με πολύ υψηλό πολιτικό κόστος. Προφανώς υπερβολικά υψηλό για τον κ. Τσίπρα ο οποίος έχει πολλά άλλα πράγματα για να ανησυχεί: όχι μόνο μία συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, αλλά και τις γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή, μία κατάσταση που συχνά έχει οδηγήσει τους Έλληνες σε συσπείρωση γύρω από τη θρησκεία τους», αναφέρει κλείνοντας το δημοσίευμα.
Πηγή: www.economist.com
