Συνέντευξη στην εφημερίδα Δημοκρατία και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Αλιφερόπουλο, παραχώρησε ο βουλευτής Α΄Αθήνας και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης όπου ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε και στην θητεία του στο υπουργείο Παιδείας και τη σύγκρουση του με την Εκκλησία.
-Θεωρείτε πως ασκήθηκε πίεση από την ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος που οδήγησε εν τέλει στην απομάκρυνσή σας από το Υπουργείο Παιδείας;
Εσείς τι λέτε; Κι αν ασκήθηκε θεωρείτε ότι αυτή είναι μέσα στη λειτουργία του πολιτεύματος; Το σίγουρο είναι ότι τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών, που αποτέλεσαν την αφορμή της αντιπαράθεσης εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου, εφαρμόζονται κανονικά και τον Σεπτέμβριο θα σταλεί στα σχολεία το νέο υλικό για τη διδασκαλία. Δηλαδή, η αξίωση ο διάλογος να γίνει από μηδενική βάση και να υπάρξει συναπόφαση Εκκλησίας- Πολιτείας, τελικά εγκαταλείφθηκε, γιατί, πέραν των άλλων, ήταν εκτός του ισχύοντος νομικού καθεστώτος. Η μεγάλη πλειοψηφία των θεολόγων καθηγητών έχει αγκαλιάσει τη νέα προσπάθεια. Ο Φίλης μπορεί να έφυγε αλλά τα νέα προγράμματα έμειναν κι αυτό είναι το σημαντικό.
-Επιμένετε στις απόψεις σας για την γενοκτονία των Ποντίων;
Το θέμα της τουρκικής θηριωδίας σε βάρος των Ποντίων έχει συζητηθεί στη Βουλή όπου έχει διατυπωθεί η επίσημη θέση για τη γενοκτονία. Σε επιστημονικό επίπεδο, είναι φυσικό να διατυπώνονται διαφορετικές απόψεις, που όμως δεν αμφισβητούν την ιστορική πραγματικότητα της σφαγής και του ξεριζωμού του Ποντιακού ελληνισμού, γεγονότα που συνέβησαν πριν περίπου 100 χρόνια μέσα στο κλίμα της διάλυσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και της ανάδυσης εθνικών κρατών μέσα από πολέμους και εθνοκαθάρσεις, που με βαρύ τίμημα είναι αλήθεια, οδήγησαν στην εθνική ομοιογένεια των κρατών. Ιδιαίτερα οι Έλληνες Πόντιοι οι οποίοι ως πρόσφυγες, υπέστησαν μειωτικές ή ρατσιστικές συμπεριφορές από συντηρητικούς κύκλους στη χώρα μας, πάλεψαν και αναδείχτηκαν πρωτεργάτες για την οικονομική και πολιτική ανάπτυξη της χώρας. Τιμούμε, λοιπόν, τη μνήμη των νεκρών τους αλλά και τη μεγάλη συνεισφορά τους στην πρόοδο του Ελληνισμού.
-Γιατί δεν αναγνωρίζετε τους ιστορικούς δεσμούς Ορθοδοξίας και με το Ελληνικό Κράτος και επιμένετε να ασκείτε έντονη κριτική στην Εκκλησία;
Η συμβολή της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση της νεοελληνικής εθνικής ταυτότητας είναι αναμφισβήτητη. Επίσης, είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Προφανώς και σέβομαι την ιστορία και την πραγματικότητα. Το ερώτημα είναι αν η Εκκλησία θα στηρίζει τη μαρτυρία της προς την κοινωνία στη βάση του μηνύματος του Χριστού (και το φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί μέσα στην κρίση, εντάσσεται στην αποστολή της) ή αν θα συμπεριφέρεται κυρίως ως μέρος της κρατικής εξουσίας. Σας θυμίζω ότι υπάρχει σχετική απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τον 19ο αιώνα που καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό ως αίρεση. Η δύναμη της Εκκλησίας είναι η σύγχρονη κοινωνική παρουσία της, η ικανότητά της να απαντά στα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα του σύγχρονου ανθρώπου και να παρεμβαίνει κατά της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων, καθώς και κατά της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, πάντοτε μέσα από τη δική της οπτική. Τούτων δεδομένων κανείς δεν μπορεί να τη διαχωρίσει από το λαό. Άλλο είναι αυτό και άλλο ο διοικητικός χωρισμός κράτους- Εκκλησίας, δηλαδή, οι διακριτοί ρόλοι που πρέπει να καθοριστούν με τη συνταγματική αναθεώρηση, πάντοτε με όρους ενότητας του λαού και όχι με διχασμούς και λαοσυνάξεις.
