Της Σοφίας Χριστίνας Χρήστου
Το ρητό «Ποτέ δεν είναι αργά» έγινε μάθημα ζωής για τον ιερέα Βασίλειο Σπηλιόπουλο, εφημέριο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βεσίνι Καλαβρύτων, πατέρα εννέα παιδιών, που δεν δίστασε στα 38 του χρόνια να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις και να καταφέρει να εισαχθεί σε σχολή της επιλογής του, στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η περίπτωσή του είναι πράγματι ξεχωριστή! Ο ιερέας, παρόλο που είχε ένα 24ωρο ασφυκτικά γεμάτο με υποχρεώσεις, αποφάσισε να κυνηγήσει το όνειρό του με στόχο τις γνώσεις. Ο κληρικός κατάφερε με το… σπαθί του να συγκεντρώσει 15.600 μόρια, γράφοντας 17 στα Αρχαία, 17,2 στην Ιστορία, 14,5 στην Έκθεση, 12,6 στα Λατινικά και 13,8 στη Βιολογία.
«Νιώθω μεγάλη χαρά! Είμαι πολύ ικανοποιημένος, γιατί η προσπάθειά μου ανταμείφθηκε. Θέλω να διευρύνω τις γνώσεις μου!», δηλώνει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» ο π. Βασίλειος. Μπορεί όλη η χρονιά για εκείνον να ήταν δύσκολη, αλλά «δεν είχα άγχος», λέει.
Η καθημερινότητα
Αναμφισβήτητα απαιτεί κουράγιο, θέληση, επιμονή και υπομονή αυτό που έκανε ο π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος. «Ιστορία διάβαζα στη διαδρομή για την Εκκλησία, την είχα ηχογραφήσει, Βιολογία έκανα μόνο μία ανάγνωση στην ύλη μία μέρα πριν δώσω εξετάσεις, ενώ υπήρχαν φορές που με έπαιρνε ο ύπνος πάνω στο βιβλίο», λέει χαμογελώντας, προσθέτοντας με ικανοποίηση ωστόσο ότι «ο Θεός και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που γιόρταζε την ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, έβαλαν το χέρι τους για να γράψω ανέλπιστα καλά!».
Όπως δηλώνει: «Σκέφτηκα πολλές φορές να τα παρατήσω… Όλα πήγαιναν στραβά. Είχαμε θέματα με την ένατη εγκυμοσύνη της συζύγου, πολλές οι υποχρεώσεις μου, οι Θείες Λειτουργίες και οι προετοιμασίες λόγω εορτών, πανηγυριών κ.λπ. Από την άλλη είχα και μια αμηχανία στο σχολείο – είχαν τα μισά μου χρόνια και λιγότερα οι άλλοι. Ήμουν σαν τη μύγα μες στο γάλα, αλλά δόξα τω Θεώ όλα πήγαν καλά!».
Πώς είδαν την επιτυχία του πολύτεκνου ιερέα όμως οι συγχωριανοί του στο χωριό Πάος, όπου κατοικεί, και στο διπλανό χωριό, το Βεσίνι, όπου ιερουργεί; «Μου δίνουν συγχαρητήρια. Νομίζω πως χάρηκαν που μέσα από τη δική μου επιτυχία ακούστηκε και το Βεσίνι. Προσωπικά, το χάρηκα κι εγώ αυτό. Είναι καλό να ακούγεται το χωριό μας…».
Άοκνοι συμπαραστάτες
Συμπαραστάτες του σε όλη αυτήν την προσπάθεια η σύζυγός του, Μαρία, με την οποία παντρεύτηκε αμέσως μετά το Λύκειο, και τα παιδιά του. «Η σύζυγός μου μού στάθηκε όσο μπορούσε… Γιατί κι αυτή ήταν έγκυος στο ένατο παιδάκι μας (γέννησε πρόωρα με 9η καισαρική) και για δύο μήνες έπρεπε να βρίσκεται στην Αθήνα για να είναι κοντά στον γιατρό και στο νοσοκομείο. Έτσι, έμεινα με τα 8 παιδιά μου. Το μεγαλύτερο είναι 17 ετών, δίνει φέτος Πανελλήνιες και τώρα βέβαια έχει βάλει πιο ψηλά τον πήχη. Εγώ είχα αναλάβει το μαγείρεμα κι αυτά έπλεναν και συμμάζευαν το σπίτι. Όσο μπορούσαν μου συμπαραστάθηκαν», αναφέρει.
«Η σύζυγός μου μετά το λύκειο πέρασε στη Νομική, αλλά δεν την ακολούθησε. Έτσι, αργότερα, κι έχοντας 5 παιδιά, πήρε την απόφαση να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις και εισήχθη στην Ισπανική Φιλολογία. Έχοντας 6 παιδιά, πήρε το πτυχίο της! Αυτή είναι άξια συγχαρητηρίων», λέει με καμάρι, ενώ συμπληρώνει ότι η πρεσβυτέρα «παραδίδει δωρεάν μαθήματα ισπανικών σε όποιο παιδί της περιοχής μας θέλει να μάθει». Και ο ίδιος όμως σε όσα παιδιά θέλουν παραδίδει δωρεάν μαθήματα Φυσικής, Χημείας κ.ά.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράζει ο ιερέας στον λυκειάρχη του Λυκείου Δάφνης Καλαβρύτων, καθώς και στον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Μεσογαίας κ. Αμβρόσιο. «Ο λυκειάρχης μού συμπαραστάθηκε πολύ και τον ευχαριστώ, όπως επίσης να πω κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για την αγάπη και την εμπιστοσύνη του», τονίζει ο κληρικός.
Το πάλεψε, αλλά…
Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία των Αθηνών είχε δώσει κατατακτήριες εξετάσεις και είχε περάσει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ρεθύμνου Κρήτης, όμως οι συνθήκες δεν του επέτρεψαν να πάρει πτυχίο.
«Ήταν απωθημένο μου. Αγαπώ πολύ την εκπαίδευση. Όμως 13 ολόκληρα χρόνια προσπαθούσα να πάρω μεταγραφή -σημειωτέον, με 8 παιδιά τότε- με αιτήσεις που έκανα επανειλημμένα, αλλά απορρίπτονταν συνέχεια από την ειδική επιτροπή. Ούτε από το πανεπιστήμιο με βοήθησαν και για όλους αυτούς τους λόγους, συν το οικονομικό, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω και να ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Κρίμα!», λέει.
Στην ερώτηση πώς τα βγάζει πέρα στα χρόνια της κρίσης στη χώρα μας με 9 παιδιά η απάντηση από τα χείλη του είναι αφοπλιστική. «Βοηθάει ο Θεός. Π.χ. τώρα μας έκαναν δώρο το τρίτο –κατά σειρά– αυτοκίνητο. Ο ιερέας αν δεν ζητάει του τα δίνει ο Θεός πλουσιοπάροχα!».
«Να μην παραιτούνται ποτέ!»
«Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα…», είναι η αρχή του δραστήριου ιερέα κι αυτή τη συμβουλή δίνει προς όλους. «Να μην παραιτούνται ποτέ και σε όποιες δύσκολες συνθήκες να το προσπαθούν!», συνιστά. Όσο για το τι χρειάζεται για να πετύχει κάποιος; «Πρώτα, πίστη στον Θεό και έπειτα πείσμα. Πολύ πείσμα! Στη νέα γενιά, δυστυχώς, δεν το βλέπω… Λείπει και η πίστη και το πείσμα!», καταλήγει ο κληρικός.
«Σκοπός μου να παρακινήσω τα παιδιά της περιοχής μου»
Το ορεινό χωριό Πάος, όπου κατοικεί ο πολύτεκνος ιερέας, έχει 150-200 κατοίκους και το διπλανό χωριό, όπου ιερουργεί, το Βεσίνι, 20-50 κατοίκους. Οι ανάγκες στα χωριά, σύμφωνα με τον ιερέα, παραμένουν πολλές. Όνειρο του π. Βασίλειου είναι «να βλέπουμε τα παιδιά μας να προοδεύουν». «Συμμετείχα στις Πανελλήνιες Εξετάσεις γιατί, κυρίως, ο σκοπός μου ήταν να παρακινήσω τα παιδιά εδώ. Δεν έχουν πνευματική καλλιέργεια, μόρφωση. Δεν ενδιαφέρονται να σπουδάσουν. Είναι αρρωστημένες οι νοοτροπίες τους. Έχω αντιδράσει πολύ! Προσπαθώ να τα βοηθήσω τα παιδιά. Να τους μιλάω, να τα συμβουλεύω, αλλά δυστυχώς δεν είχα αποτέλεσμα. Από το Λύκειο Δάφνης Καλαβρύτων μόνο 3 παιδιά πέρασαν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και σε αυτά αξίζουν συγχαρητήρια! Από το δημοτικό σχολείο δεν έχουν δασκάλους τα παιδιά. Δεν ανταγωνίζονται ισάξια τα παιδιά της Αθήνας. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία. Κάποιος πρέπει να ασχοληθεί πραγματικά!», λέει ο εφημέριος του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βεσινίου.
«Ο περιφερειάρχης έδωσε συγχαρητήρια. Ε, λοιπόν, να απαντήσω ότι δεν τα δέχομαι! Δεν με βοήθησαν. Κάθε μέρα εγώ και η πρεσβυτέρα μου διανύουμε 10 χλμ. για να πάμε στο νηπιαγωγείο της Δάφνης, εδώ και 4 χρόνια, ενώ δικαιούμαστε μεταφορά!».
Ποιος είναι
Ο π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Χειροτονήθηκε διάκονος το 2001 και το 2003 πρεσβύτερος στη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας. Στη συνέχεια, διακόνησε στη Μητρόπολη Μεσογαίας και μετά από παρότρυνση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη ανέλαβε εφημέριος στα νοσοκομεία ΚΑΤ και Σισμανόγλειο. Μετά, δέχτηκε το κάλεσμα του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Μεσογαίας κ. Αμβρόσιου και ανέλαβε εκκλησιαστικά καθήκοντα στο χωριό καταγωγής του πατέρα του, το Βεσίνι, και ειδικότερα εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
